आपुलेनि हातें कवळु समर्पी । ब्रह्मार्पण मुखीं ब्रह्मपणे ॥ १ ॥
सोपान सावंता निवृत्ति निधान । यासि जनार्दन कवळ देतु ॥ २ ॥
ब्रह्मपद हरि बाह्य अभ्यंतरीं । सर्वत्र श्रीहरि दिसे तया ॥ ३ ॥
देऊनि हस्तक पुशी पीतांबरें । पुसतसे आदरें काय आवडे ॥ ४ ॥
राहीरखुमाबाई कासवीतुसार । अमृत सार सर्वाघटी ॥ ५ ॥
निवृत्ति खेचर सोपान सांवता । हरि कवळु देतां तृप्त जाले ॥ ६ ॥
उपजे तें मरे मरे तें तें झुरे । जन्म येरझारे एकरूपें ॥ १ ॥
तें हें कृष्णनाम गोपीसंगें मेळे । नंदाघरी सोहळे बाळक्रीडा ॥ २ ॥
अमर अमरे अमर क्म्द खरे । होऊनि गोजिरें दूध मागे ॥ ३ ॥
निवृत्ति परिचार सर्व हा गोपाळ । पूजी दिनकाळ आत्माराम ॥ ४ ॥
धीराचे पैं धीर उदार ते पर । चोखाळ अमर अभेदपणें ॥ १ ॥
तें हें चतुर्भुज कृष्णरूपें खेळे । माजि त्या गोपाळें छंदलग ॥ २ ॥
किडाळ परतें चोखाळ अरुतें । मी माझें हे कर्ते तेथें नाहीं ॥ ३ ॥
निवृत्ति धर्मता विचारे चोखाळ । सर्वत्र गोपाळ सखा आम्हां ॥ ४ ॥
विश्रामधर्मता आश्रमपूर्णता । आपरूप कथा निमे जेथें ॥ १ ॥
तें हें कृष्णबाळ गोपिकांसि खेळे । नंदाघरीं सोहळें आनंदाचे ॥ २ ॥
कथा त्या कथितां पूर्ण त्या मथिता । अरूप अच्युता सर्व असे ॥ ३ ॥
निवृत्ति समाधान कृष्ण हें चोखडें । मनोनिग्रह खोड चरणीं गोवी ॥ ४ ॥
अकर्ता पैं कर्ता नाही यासी सत्ता । आपण तत्वता स्वयें असे ॥ १ ॥
तें रूप चोखाळ कृष्णनामें बिंबे । यशोदा सुलभें गीतीं गाय ॥ २ ॥
व्योमाकार ठसा नभीं दशदिशा । त्यामाजि आकाशा अवकाश होय ॥ ३ ॥
निवृत्ति म्हणे गुरु माझा पूर्ण ब्रह्म । उपदेश सुगम कृष्णनाम ॥ ४ ॥
सारासार धीर निर्गुण परतें । सादृश्य पुरतें हरिनाम ॥ १ ॥
तें हें कृष्णनाम यशोदेच्या घरीं । वनीं गायी चारी यमुने तटीं ॥ २ ॥
सुलभ आगमनिगम । तो हा आत्माराम गोपवेषें ॥ ३ ॥
निवृत्तीचे पार गयनीचें गुज । मज मंत्रबीज उपदेशिलें ॥ ४ ॥
स्थिर धीर निर सविचारसार । ब्रह्मांड आगर गोपवेषें ॥ १ ॥
तो हा कृष्ण सखा नंदाघरीं देखा । यशोदे सन्मुखा दूध मागे ॥ २ ॥
कळिकाळ कळिता काळ आकळिता । आपण स्वसत्ता विश्व हरी ॥ ३ ॥
निवृत्ति निकट ज्ञानदेव धीट । खेचरासि वाट गुरुनामें ॥ ४ ॥
नीट पाठ आम्हां धीट हा प्रबंध । जन वन बोध ब्रह्मरसें ॥ १ ॥
तें मेघःशाममूर्ति स्वरूप गोजिरी । गोकुळींची चोरी करि कृष्ण व २ ॥
मुद्दल शामळ नित्यता अढळ । अखंड अचळ स्वरूप ज्याचें ॥ ३ ॥
निवृत्ति पुरता गुरु विवरण गयनीची खूण आगमरूपें ॥ ४ ॥
पियूषी पुरतें कासवी ते विते । संपूर्ण दुभतें कामधेनु ॥१॥
तेंचि हें डोळस सांवळे सुंदर । यशोदे सकुमार बाळकृष्ण ॥२॥
मधुर क्षारता माधवीं अखंड । दिनकाळ प्रचंड आत्माराम ॥३॥
निवृत्तिचें ताट पियूष पुरतें । कांसवी दुभतें वाढियेसि ॥४॥
निर्दोषरहित सर्व गुणीं हेत । द्वैत विवर्जित अरूप सदां ॥१॥
तें रूप स्वरूप कृष्ण बाळलीला । माजि त्या गोपाळा सदा वसे ॥२॥
गुणागुणी धीट वासना अविट । तद्रूप प्रगट निरंजन ॥३॥
विकार विवर्जित विवरण सोपे । अकार पैं लोपे एका नामें ॥४॥
निःसंदेह छंद वासनेचा कंद । ब्रह्माकार भेद नाहीं सदा ॥५॥
निवृत्ति परिवार ब्रह्मरूप गोकुळीं । वृंदावन पाळी यमुनातटीं ॥६॥
