नथ या देशी शब्दाचा अर्थही 'बैलाच्या नाकातली वेसण' असाच आहे. पेशवेकाळापर्यंत येथेही नथ म्हणजे सोन्याचे एक कडे व त्याला अडकवलेले काही मोती असेच या दागिन्याचे स्वरुप होते.
|
|
नथ या विषयावरचा त्यांचा लेखही वाचनीय आहे. स्त्री सौंदर्याचे प्रतीक मानली जाणारी नथ ही वास्तविक गुलामगिरीचे प्रतीक कसे आहे, ते त्यांनी विविध उदाहरणातून छान सांगितलं आहे. त्यांच्या मते इस्लामी परंपरेतून नथ आपल्याकडे आली. तिकडे मुस्लिमांमध्ये उंटाच्या नाकात वेसण घातली जात असे. त्यातूनच तसा दागिना स्त्रियांसाठी केला जाऊ लागला. त्याला बुलाक असे म्हणतात. ही बुलाक म्हणजेच आपल्याकडे नथ. ही परंपरा आपली नव्हेच हे सांगताना, अजिंठा, वेरूळच्या लेण्यातील स्त्रीशिल्पांमध्ये नाकात नथ नसल्याचा पुरावाही त्या देतात. त्यांच्या मते बहमनी काळात हा दागिना आपल्याकडे आला आणि मराठी स्त्रीच्या सौंदर्याचा एक बिंदू ठरला. या श्रृंखलेत ब्रिटिश कौन्सिलच्या लायब्ररीतील निवांत दुपारचे वर्णन करणारा ललित लेखही अतिशय तरल शब्दांत उतरला आहे. एका दुपारी पाऊस कोसळत असताना अचानक या लायब्ररीत नामांकित चित्रकारांच्या चित्रांचे पुस्तक हाती लागते आणि ती दुपार अगदी मनात रूतून बसणारी ठरते, याचे वर्णन छान आहे. याशिवाय तरीही शब्दातच, नस्तं प्रदर्शन हेही लेख वाचनीय आहे.
जालावर भटकत असताना या ब्लॉगवर यायलाही हरकत नाही. शर्मिलाताईंनी लिहिण्यात सातत्य ठेवलं तर वाचायलाही आणखी मजा येईल.
ब्लॉगचे नाव- शमा-ए-महफिल
ब्लॉगर- शर्मिला फडके
ब्लॉगचा पत्ता-http://shamaaemahafil.blogspot.com/