तिने विचारलं, तुला कुठलं फुल आवडेल ?
तो क्षणात उत्तरला...
मनात जपायला चाफा आवडेल
आणि ओंजळीत धरायला मोगरा...
वहीत ठेवायला बकुळ आवडेल
आणि धुंद व्हायला केवडा...
बोलायला अबोली आवडेल
आणि फुलायला सदाफुली...
पण, प्राजक्त मात्र आवडेल तो,
देवाच्या पायाशी ठेवायला..आशीर्वादासाठी...
यावर ती थोडीशी नाराज झाली,
कारण तिचं नाव रातराणी होतं...
त्यानं ते ओळखलं... तो पुढे झाला आणि हलकेच हसत म्हणाला,
हे सगळं नंतर आवडेल.. रातराणी खिडकीशी दरवळल्यानंतर...!!
तेव्हापासून ती अखंड दरवळते आहे...
त्याच्या मनात... अंगणात...!!!
आपल्या सावली पासून आपणच शिकावे
कधी लहान तर कधी मोठे होऊन जगावे
शेवटी काय घेऊन जाणार आहोत सोबत?
म्हणून प्रत्येक नात्याला हृदयातून जपावे.!!!
