अश्शी सुट्‌टी सुरेख बाई
हिरवळ दाटे चोहीकडे !
वहया-पुस्तके-दप्‍तरबिप्‍तर
नाही आठवत कुठे पडे !
अश्शी सुट्‌टी सुरेख बाई
सूर्यच उशिराने उठतो
डोळे उघडून बघते मी, तर
"चल गप्पा मारु" म्हणतो !
अश्शी सुट्‌टी सुरेख बाई
चंगळ होते खाण्याची
सुस्ती येता होऊन जाते
टंगळमंगळ कामाची
अश्शी सुट्‌टी सुरेख बाई
हवेत येई गंमतजंमत
किती खेळलो तरी आपले
हात-पाय नाही दमत-थकत
अश्शी सुट्‌टी सुरेख बाई
पंख फड्‌फड्‌त उडून जाते
माझ्या हाती आठवणींची
