एका गावात एक कुत्रा राहत होता, जो खूप लोभी होता. गावातील इतर सर्व कुत्रे आणि इतर प्राणी या लोभाशी परिचित होते. त्याच्या या वाईट सवयीमुळे, कोणत्याही प्राण्याला त्याच्याशी मैत्री करायची नव्हती. इतर सर्व कुत्रे एकमेकांशी वाटून खात असत, पण हा कुत्रा त्याच्या लोभामुळे नेहमीच वेगळा होता आणि एकट्या खाण्यापिण्याच्या सर्व गोष्टींचा आनंद घ्यायचा. यामुळे त्याचे जुने मित्रही त्याचे शत्रू बनले.
असेच दिवस जात होते, की एके दिवशी या कुत्र्याला गावात कुठेतरी हाड मिळाले. हाड पाहून तो खूप खूश झाला आणि तो दातांमध्ये दाबून जंगलाच्या दिशेने जाऊ लागला. त्याला जंगलात जाऊन संपूर्ण हाडाचा आनंद एकट्याने घ्यायचा होता. तो हाडाची गोड स्वप्ने विणत चालला होता. वाटेत एक नदी होती, त्यावर एक पूल बांधला होता. त्याला हा पूल ओलांडून जंगलाच्या दिशेने जायचे होते. तो पुढे गेला आणि पूल ओलांडू लागला, जेव्हा त्याने नदीच्या पाण्यात स्वतःचे प्रतिबिंब पाहिले. त्याला माहित नव्हते की ही त्याची स्वतःची सावली आहे. त्याला वाटले की पाण्यात दुसरा कुत्रा आहे आणि त्याच्या तोंडात त्याच्यासारखेच हाड आहे.
हे बघून त्याच्या मनाचा लोभ डोके वर काढू लागला. त्याच्या मनात आले की "या दुसऱ्या कुत्र्याचे हाड देखील काढून घेतले तर दोन हाडांचा आनंद घेता येईल." या विचाराच्या विचारातच त्याचे मन चक्रावून गेले. त्याने ही कल्पना प्रत्यक्षात आणण्याचा विचार केला. त्याला दुसऱ्या कुत्र्याचे हाड हिसकावण्याची घाई होती. त्याने त्याच्या सावलीकडे पाहिले आणि त्याने दुसऱ्या कुत्र्याला भुंकण्यासाठी तोंड उघडताच त्याच्या तोंडातील हाड पाण्यात पडले.
हाड पाण्यात पडताना पाहून कुत्र्याचे स्वप्न भंगले आणि तो हाडाच्या आठवणीतच आपली लाळ टिपत राहिला. आता पश्चाताप करण्याशिवाय त्याच्याकडे काहीच उरले नव्हते. आता त्याला समजले की लोभ कोणाचेही भले करत नाही. लोभाचे नेहमीच वाईट परिणाम होतात. त्याला स्वतःचा खूप राग आला. तो त्याच्या जुन्या मित्रांकडे गेला आणि त्याच्या वाईट वर्तनाबद्दल त्यांची माफी मागितली आणि स्वतःशी वचन दिले की तो पुन्हा कधीही लोभी होणार नाही.
शिक्षा: ही कथा आपल्याला शिकवते की लोभ ही एक वाईट शक्ती आहे आणि लोभाचे नेहमीच वाईट परिणाम होतात. म्हणूनच आपण कधीही लोभी होऊ नये आणि सर्वांशी नीट वागावे.
