प्राजक्ताच्या पनोपानी कितिक सजल्या बघ कलिका
केशरी लेंग खालती आणिक वरती धवल पहा बुरखा
हिरव्या काळ्या मखमालीवर फुले पसरली मुक्तपणे
प्राजक्ताचा गंध उधळुनी समीर नेतो धुंदपणे
आकाशाशी हितगुजणार्या कळ्या पाहती धरणीला
बहरील फुले सडा घालुनी गंधित करती मातीला
उद्या आम्हीही अशी सुगंधी वृष्टी सुंदर करणार
परडीत झुलुनी हांसत जाऊनी श्रीकृष्णाला पूजणार
स्वप्नामध्ये रात्र संपली अरूण हलके जागवितो
आनंदाने बहरूनी देतो सर्व कळ्यांना हासवितो
शत शत राशी प्राजक्ताच्या कृष्ण दावितो मांगल्य
आज गंधू द्या हसू द्या उद्या व्हायचे निर्माल्य
आज हासणे उद्या मलूलणे जीवन रीत जगायची
निर्माल्याला सरित्सागरी प्राप्त होतसे संगत विष्णू चरणाची
सुगंधी सुंदर जीवन देण्या रोज बहरती लाख कळ्या
निर्माल्यास्तव बघुनी कशाला खंत करावी मना खुळ्या.
