नको नको रे पावसा

नको रे पावसा

असा अवेळी धिंगाणा

घर माझे चंद्रमौळी

आणि दारात सायली;

नको नाचूं तडातडा

असा कौलारावरुन,

तांबे सतेलीपातेलीं

आणू भांडी मी कोठून?

नको करु झोंबाझोंबी

माझी नाजूक वेलण,

नको टाकू फुलमाळ

अशी मातीत लोटून;

आडदांडा नको येउं

झेपावत दारांतून,

माझे नेसूचे जुनेर

नको टांकू भिजवून;

किती सोसले मी तुझे

माझे एवढे ऐक ना,

वाटेवरी माझा सखा

त्याला माघारी आण ना;

वेशीपुढे आठ कोस

जा रे आडवा धावत,

विजेबा, कडाडून

मागे फिरव पंथस्थ;

आणि पावसा राजसा

नीट आण सांभाळून,

घाल कितीही धिंगाणा

मग मुळी न बोलेन;

पितळेची लोटीवाटी

तुझ्यासाठी मी मांडीन,

माझ्या सख्याच्या डोळ्यांत

तुझ्या विजेला पूजीन;

नको नको रे पावसा

असा अवेळी धिंगाणा

घर माझे चंद्रमौळी

आणि दारात सायली….

– इंदिरा संत