एका रेस्टॉरंटमध्ये मी अनेकदा पाहिले की, एक व्यक्ती येऊन गर्दीचा फायदा घेत जेवण करून गुपचूप पैसे न देता निघून जाते. एके दिवशी ती व्यक्ती जेवत असताना ही बाब लक्षात यावी म्हणून मी गुपचूप दुकानमालकाला सांगितले की हा गर्दीचा फायदा घेऊन बिल न भरता निघून जाईल. माझे हे बोलणे ऐकून रेस्टॉरंट मालक हसत हसत म्हणाला, त्याला काहीही न बोलता जाऊ द्या, आपण नंतर बोलू. नेहमीप्रमाणे ती व्यक्ती जेवण करून आजूबाजूला बघत आणि गर्दीचा फायदा घेत शांतपणे निघून गेली.
तो गेल्यावर मी रेस्टॉरंट मालकाला विचारले की मला सांगा तुम्ही त्या व्यक्तीला का जाऊ दिले?
रेस्टॉरंटच्या मालकाने दिलेले उत्तर ऐकून मला धक्काच बसला. दुकान मालक म्हणाला, तू एकटा नाहीस, अनेक लोकांनी त्याला पाहिले आहे आणि मला त्याच्याबद्दल सांगितले आहे. तो रेस्टॉरंटसमोर बसतो आणि गर्दी प्रचंड असल्याचे पाहून तो गुपचूप जेवतो. मी नेहमी त्याकडे दुर्लक्ष केले आणि त्याला कधीही रोखले नाही, त्याला कधीही पकडले नाही आणि कधीही त्याचा अपमान करण्याचा प्रयत्न केला नाही. कारण मला वाटतं माझ्या दुकानातली गर्दी या व्यक्तीच्या प्रार्थनेमुळे आहे. तो माझ्या रेस्टॉरंटसमोर बसून प्रार्थना करत राहतो की या रेस्टॉरंटमध्ये लवकर गर्दी होईल जेणेकरून तो आत येऊन जेवू शकेल आणि गर्दीचा फायदा घेऊ शकेन आणि अर्थातच जेव्हा तो येतो तेव्हा इथे नेहमीच गर्दी असते. तर ही गर्दी त्याच्या ‘प्रार्थनेतून’ आहे.
मित्रांनो, म्हणूनच म्हणतात की मी तुम्हाला जेवू घालतो असा गर्व करू नका. तुम्हाला माहीत आहे का, कदाचित तुम्ही स्वतःच कोणाच्यातरी नशिबी खात असाल...
