टोकियो ऑलिम्पिक 2020 मध्ये देशासाठी पदके घेऊन परतलेल्या खेळाडूंचे जोरदार स्वागत करण्यात आले आणि त्यानंतर सरकारकडून खेळाडूंचा सन्मानही करण्यात आला. ऑलिम्पिक 2020 भारतासाठी संस्मरणीय होते आणि देशाने प्रथमच 7 पदके जिंकली. नीरज चोप्राने ट्रॅक आणि फील्डमध्ये भारतासाठी पहिले सुवर्णपदक जिंकले. त्याचबरोबर रवी दहिया याने कुस्तीमध्ये रौप्य पदक पटकावले. टोकियोमधील अनेक खेळाडूंच्या एका बाजूला, जिथे स्वप्ने सत्यात उतरली, तेथे असे अनेक खेळाडू होते ज्यांनी आपला पूर्ण जोर लावला,पण देशात रिकाम्या हाताने परतले. या यादीत विनेश फोगटचे नाव समाविष्ट होते,ज्यांना त्यांच्या उपांत्यपूर्व फेरीच्या सामन्यात पराभवाला सामोरे जावे लागले होते आणि त्यांना रिकाम्या हाताने घरी परतावे लागले होते. विनेशच्या अडचणी वाढल्या जेव्हा भारतीय कुस्ती महासंघाने (डब्ल्यूएफआय), अनुशासनहीनतेवर कारवाई करत तिला तात्पुरते निलंबित केले. या सर्व मुद्द्यांवर भारतीय महिला कुस्तीपटूने आपले मौन तोडले आहे.
विनेश फोगाट म्हणाली, 'मला असे वाटते की मी स्वप्नात झोपले आहे आणि अद्याप काहीही सुरू झाले नाही. मी पूर्णपणे रिक्त झाली आहे मला माहित नाही की आयुष्यात काय घडत आहे. गेल्या आठवड्यापासून माझ्या आत बरेच काही चालू आहे. दोन हृदय आणि दोन मनांची ही कथा आहे. मी माझे सर्वस्व कुस्तीला दिले आहे आणि आता ती सोडण्याची योग्य वेळ आहे. पण दुसरीकडे, जर मी हार मानली आणि लढले नाही तर ते माझ्यासाठी खूप मोठे नुकसान असेल. मला आत्ता माझ्या कुटुंबावर लक्ष केंद्रित करायचे आहे. पण बाहेरचे प्रत्येकजण माझ्याशी असे वागत आहे की मी एक मृत वस्तू आहे. त्याच्या मनात येईल ते लिहितो. मला माहीत आहे की भारतात आपण जितक्या वेगाने चढता जितक्या वेगाने चढता. एक पदक गमावले आणि सर्व काही संपले. कुस्ती विसरा,एकाद्या व्यक्तीला सामान्य होऊ द्या. तुमचे सहकारी खेळाडू आपण काय चूक केली हे विचारणार नाहीत, आपण काय चूक केली ते आपल्याला सांगतील.
विनेश पुढे म्हणाली, 'किमान मला विचारा की मॅटवर काय झाले?आपण माझ्या तोंडात असे शब्द का टाकत आहेस की मला तसे वाटले. मला तसे वाटत नव्हते.सॉरी .मला या वेळी रडणे कठीण वाटते. माझ्या मेंदूची शक्ती संपली आहे. असे दिसते की ते लोक मला माझ्या नुकसानाबद्दल दुःखही करू देणार नाही. प्रत्येकजण चाकू घेऊन उभा आहे. कमीतकमी माझ्या निकालांसाठी संघातील लोकांना वाईट बोलू नका.ज्या कुस्तीपटूने शारीरिक आणि मानसिक दोन्ही कष्ट केले आहेत तिच्यापेक्षा कुणाला जास्त वेदना समजू शकतात.मला कधीच विश्वास बसत नाही की मला मानसिक थकवा आहे किंवा मी मानसिक आजारी आहे. माझ्या प्रवासामुळे मी भावनिक आहे. एखाद्याने हे समजून घेणे आवश्यक आहे की मी कुणाच्याही परवानगीशिवाय कुस्ती सुरू केली. मला पाठिंबा द्या पण काय करावे ते सांगू नका.
