पुराणात अशा अनेक कथा आहेत ज्यामुळे व्यक्तीचे भाग्य आणि कर्माची समज वाढू शकते. हे लक्षात घेऊन आज आम्ही तुमच्यासमोर पौराणिक कथा शेअर करत आहोत. या पौराणिक कथेनुसार, केवळ नशिबावर अवलंबून राहून, व्यक्तीला काहीही प्राप्त होत नाही.
कथेनुसार देवर्षी नारद एकदा बैकुंठ धामला गेले असता त्यांनी श्रीहरीला सांगितले की पृथ्वीवरील देवाचा प्रभाव कमी होत आहे. जे सत्पुरुषाच्या मार्गाने चालत आहेत त्यांना अनुकूल फळ मिळत नाही, तर पापकर्म करणाऱ्यांना भरपूर फळ मिळत आहे. हे ऐकून श्रीविष्णूंनी उत्तर दिले "देवर्षी तुम्ही जसे विचार करत आहात तसे नाही, सर्व काही प्रारब्धानुसार घडत आहे आणि तसे व्हायला हवे. तेव्हा नारदजी म्हणाले, मी स्वत: पाहिले आहे की भगवान पापी लाभ घेत आहेत, तर जे देवाच्या मार्गावर चालतात. धर्म संकटांना तोंड देत आहेत. तेव्हा विष्णूजींनी नारदजींना अशा प्रसंगाचे उदाहरण देण्याची विनंती केली.
मग नारदजींनी एक प्रसंग सांगितला जेव्हा ते जंगलातून परतत असताना त्यांना एक गाय भेटली जी दलदलीत अडकली होती. गाईला वाचवायला कोणीही आले नाही, इतक्यात एक चोर आला आणि त्याने गायीची दुर्दशा पाहिली, तरीही त्याने गायीला मदत न करण्याचा निर्णय घेतला. त्याऐवजी चोराने गाईवर पाऊल ठेवले आणि दलदल ओलांडण्यात यशस्वी झाला. यानंतर त्याची नजर सोन्याच्या नाण्यांनी भरलेल्या पिशवीवर पडली. नंतर त्याच ठिकाणाहून एक वयोवृद्ध साधू गेला आणि त्याने गाय वाचवण्याचा प्रामाणिक प्रयत्न केला, जो तो यशस्वीपणे करू शकला. मात्र, गायीला वाचवून पुढे गेल्यावर दुर्दैवाने तो खड्ड्यात पडला.
नारदजींचे म्हणणे ऐकून भगवंत म्हणाले की गायीवर पाय ठेवून पळून जाणाऱ्या चोराला खजिना मिळणारच आहे. तथापि, त्याच्या पापी कृत्यांमुळे, त्याला फक्त थोडे सोने मिळाले. दुसरीकडे, साधूचा मृत्यू निश्चित झाला होता, नंतर त्याने गायीला मृत्यूपासून वाचवले. या पुण्य कृतीमुळे त्यांचा मृत्यू टळला आणि खड्ड्यात पडल्याने किरकोळ दुखापत झाली.
Edited by : Smita Joshi
