नैतिक कथा : दोन शेळ्यांची गोष्ट

Kids story : अनेक वर्षांपूर्वीची गोष्ट आहे. एकेकाळी एका गावात एक नदी होती, जी ओलांडणे लोकांना कठीण जात असे. काही गावकऱ्यांनी पैसे गोळा करून एक पूल बांधला. पूल खूपच अरुंद होता, एका वेळी फक्त एकच व्यक्ती ओलांडू शकत होता. एके दिवशी, एक शेळी जंगलात चरल्यानंतर घरी परतत होती. वाटेत तिला एक पूल ओलांडायचा होता, म्हणून ती त्यावर चढली. पुलावरून चालत असताना, तिला विरुद्ध दिशेने दुसरी शेळी येताना दिसली. लवकरच, दोन्ही शेळ्या पुलाच्या मध्यभागी पोहोचल्या. आता, एका वेळी फक्त एकच शेळी पूल ओलांडू शकत होती, म्हणून त्यांनी एका शेळीची मागे हटण्याची बराच वेळ वाट पाहिली. पण दोघेही मागे हटले नाहीत आणि खंबीरपणे उभे राहिले. थोड्या वेळाने, एक शेळी म्हणाली, "मी तुमच्यापेक्षा मोठी आहे, मी मागे हटणार नाही. तुम्ही एक काम करा, परत जा जेणेकरून मी घरी जाऊ शकेन. मला उशीर होत आहे."

असे म्हणत तिने एक पाऊल पुढे टाकले. तेवढ्यात दुसरी बकरी म्हणाली, "तू मोठी झालीस, मग मी काय करू? मी आधी या पुलावर आली, म्हणून मी तो आधी ओलांडेन. तुला परत जावे लागेल." यावरून दोन्ही बकऱ्या बराच वेळ वाद घालत होत्या. दुपार झाली संध्याकाळ झाली, पण एकही बकरी मागे हटला नाही. आता, कोणताही मार्ग न पाहता, एक बकरी म्हणाली, "ताई, जर आपण असेच चालत राहिलो तर आपण संपूर्ण रात्र घालवू. जर आपल्यापैकी कोणीही मागे हटले नाही तर आपण नदीत पडून बुडू."

हे ऐकून दुसरी बकरी म्हणाली, "तू बरोबर आहेस. मला एक कल्पना आहे. आपल्यापैकी कोणालाही मागे हटावे लागणार नाही आणि आपण एकाच वेळी पूल ओलांडू." "बरं, तुझा काय विचार आहे? मला सांग." दुसरी बकरी म्हणाली, "मी पुलावर बसेन. तू एक काम कर: माझ्यावरून जा. पण काळजी घे, नाहीतर नदीत पडशील." दोन्ही बकरी सहमत झाल्या. एक बकरी पुलावर बसली आणि दुसरी तिच्यावर चढून ओलांडली. अशा प्रकारे, दोन्ही बकरी काळजीपूर्वक पूल ओलांडून त्यांच्या घरी पोहोचल्या.

तात्पर्य : कोणत्याही परिस्थितीत शहाणपणाने वागले पाहिजे.  

Edited By- Dhanashri Naik