Mahabharat Story about Ashwatthama शिव महापुराण (शतरुद्रसंहिता-37) नुसार, अश्वत्थामा अजूनही जिवंत आहे आणि ते गंगेच्या काठावर राहतात, परंतु त्याचे वास्तव्य कुठे आहे हे सांगितलेले नाही. असे म्हणतात की कलियुगाच्या शेवटी ते भगवान कल्किसोबत एकत्र लढतील आणि नंतर ते मुक्त होतील. आता प्रश्न पडतो की अश्वत्थामा आजही खरोखरच जिवंत आहे का?
श्री कृष्णाने त्यांना 3000 वर्षे कुष्ठरोगी म्हणून भटकण्याचा शाप दिला होता
महाभारताचे युद्ध 3000 ईसापूर्व कुरुक्षेत्र येथे झाले
शापाचा कालावधी 2000 वर्षांपूर्वीच संपला आहे
वडिलांचा वध झाल्यानंतर अश्वत्थामा सूडाच्या आगीत जळत होता. त्याने पांडवांचा समूळ नाश करण्याचे व्रत घेतले आणि गुप्तपणे पांडवांच्या छावणीत पोहोचून कृपाचार्य आणि कृतवर्मा यांच्या मदतीने त्याने पांडवांच्या उर्वरित शूर योद्ध्यांना मारले. एवढेच नाही तर त्याने पांडवांच्या पाच मुलांचा शिरच्छेद केला.
आपल्या पुत्रांच्या हत्येने दु:खी होऊन द्रौपदी शोक करू लागली. त्यांनी पांडवांना सांगितले की ते रत्न त्याच्या डोक्यातून काढून टाका, ज्यामुळे तो अमर आहे. अर्जुनने हे भयंकर दृश्य पाहिल्यावर त्याचे हृदयही थरथरले. त्याने अश्वत्थामाचे मस्तक कापून टाकण्याची शपथ घेतली. अर्जुनाचे वचन ऐकून अश्वत्थामा तिथून पळून गेला. ही गोष्ट भीमाला कळताच तो अश्वत्थामाला मारण्यासाठी शोधायला निघाला. त्याच्या मागे युधिष्ठिरही निघाला. नंतर श्रीकृष्ण आणि अर्जुनही रथावर स्वार होऊन निघाले.
पांडवांपासून सुटण्यासाठी अश्वत्थामा कुशाची वस्त्रे परिधान करून, धृत परिधान करून गंगेच्या तीरावर बसला होता. वेद व्यासजींसोबत इतर ऋषी होते. असेही म्हणतात की अर्जुन आणि श्रीकृष्ण त्याला पकडण्यासाठी त्याच्या मागे येत आहेत हे कळल्यावर तो वेदव्यासजींच्या आश्रमात पोहोचला. तेवढ्यात अर्जुन आणि श्रीकृष्ण तिथे पोहोचतात. त्यांना पाहून अश्वत्थामा कुश बाहेर काढतो आणि मंत्र म्हणू लागतो आणि त्या कुशाचे ब्रह्मास्त्रात रूपांतर करतो आणि अर्जुनावर सोडतो. हे पाहून श्रीकृष्ण आणि वेद व्यासजी चकित झाले. मग श्रीकृष्णाच्या विनंतीवरून अर्जुनही ब्रह्मास्त्र वापरतो.
हे पाहून वेद व्यासजी घाबरले आणि त्यांनी आपल्या सामर्थ्याने त्या दोघांचे ब्रह्मास्त्र बंद केले आणि त्यांना सांगितले की त्यांचे ब्रह्मास्त्र परत घ्या अन्यथा विनाश होईल. अर्जुन त्याचे ब्रह्मास्त्र परत घेतो पण अश्वत्थामा म्हणतो की तो तसे करण्यास असमर्थ आहे, मग तो त्या ब्रह्मास्त्राची दिशा अभिमन्यूची पत्नी उत्तराच्या गर्भात वाढणाऱ्या मुलावर सोडतो. हे पाहून सर्वजण आश्चर्यचकित होतात आणि संतापतात.
हे पाहून कृष्ण अश्वत्थामाला म्हणाला - 'उत्तराला परीक्षित नावाच्या पुत्र जन्म वर प्राप्त आहे. तिला नक्कीच पुत्र होणार. तुमच्या शस्त्राने तो मेला तरी मी त्याला जिवंत करीन. तो भूमीचा सम्राट होणार आणि तू? निंदनीय अश्वत्थामा! इतक्या खुनांचे पाप घेऊन तुम्ही 3,000 वर्षे निर्जन ठिकाणी भटकत राहाल. तुमच्या शरीरातून नेहमी रक्ताचा दुर्गंधी येईल. तुला अनेक रोग लागतील.' वेद व्यासांनी श्रीकृष्णाच्या शब्दांना अनुमोदन दिले.
तेव्हा अश्वत्थामा म्हणाला, हे श्रीकृष्ण! जर तसे असेल तर मला मानवांमध्ये फक्त व्यास मुनींसोबत राहण्याचे वरदान द्या, कारण मला त्यांच्यासोबतच जगायचे आहे. जन्मापासूनच, अश्वत्थामाच्या डोक्यात एक अमूल्य रत्न होते, ज्यामुळे तो राक्षस, शस्त्रे, रोग, देव, साप इत्यादींपासून निर्भय राहिला.
हिंदू इतिहासाच्या तज्ज्ञांच्या मते, महाभारत युद्ध 3000 ईसापूर्व मध्ये झाले. म्हणजे सुमारे 5000 वर्षांपूर्वी. 5160 वी गीता जयंती डिसेंबर 2023 मध्ये साजरी झाली. वरील काळाचा विचार केला तर अश्वत्थामा 2000 वर्षांपूर्वी शापातून मुक्त झाला होता.
श्रीकृष्णाने अश्वत्थामाला नराधम म्हटले आणि 3,000 वर्षे कुष्ठरोगी म्हणून भटकण्याचा शाप दिला. वेदव्यास जी देखील या शापाला मान्यता देतात. - (महाभारत: सौप्तिक पर्व) म्हणून, श्रीकृष्णाने अश्वत्थामाला कालकालाच्या अंतापर्यंत नव्हे तर केवळ 3000 वर्षे जिवंत राहण्याचा आणि दुःख भोगण्याचा शाप दिला होता हे येथे सिद्ध झाले.
आधुनिक संशोधनानुसार भगवान श्रीकृष्ण यांचा जन्म इसवी सनपूर्व 3112 मध्ये झाला होता, परंतु आर्यभटाने सांगितलेल्या काळाकडेही लक्ष देण्याची गरज आहे. ते म्हणतात की महाभारत युद्ध 3137 ईसा पूर्व मध्ये झाले. दुसरीकडे ब्रिटनमध्ये कार्यरत न्यूक्लियर मेडिसिन फिजिशियन डॉ. मनीष पंडित यांनी महाभारतात वर्णन केलेल्या 150 खगोलीय घटनांच्या संदर्भात सांगितले की, महाभारत युद्ध 22 नोव्हेंबर 3067 ईसापूर्व झाले. त्यावेळी भगवान श्रीकृष्ण 55-56 वर्षांचे होते. त्यांनी त्यांच्या शोधासाठी टेनेसी येथील मेम्फिन विद्यापीठातील भौतिकशास्त्राचे प्राध्यापक डॉ. नरहरी आचार्य यांनी 2004-05 मध्ये केलेल्या संशोधनाचाही दाखला दिला.
'माथुर चतुर्वेदी ब्राह्मणांचा इतिहास' या पुस्तकाचे लेखक बालमुकुंद चतुर्वेदी यांचे याबाबतीत सर्वांपेक्षा वेगळे मत आहे. परंपरेतून मिळालेला इतिहास आणि पिढ्यानपिढ्याचे वय मोजल्यानंतर ते म्हणतात की श्रीकृष्णाचा जन्म 3114 विक्रम संवत पूर्वी झाला होता. यानुसार अश्वत्थामा 2,000 वर्षांपूर्वी शापातून मुक्त झाला आहे आणि आता त्याच्या जिवंत असण्याची शक्यता कमी आहे. अशा स्थितीत त्याच्या जगण्याचा अंदाज बांधणे योग्य नाही.
शापातून मुक्त होऊनही अश्वत्थामा स्वतःच्या इच्छेवर जिवंत राहिला ही वेगळी गोष्ट आहे, कारण इतकी हजार वर्षे जगणारा सामान्य माणूस सुद्धा केवळ स्वतःच्या सामर्थ्याने जगायला शिकला असता आणि तो अश्वत्थामा होता.
