जयदेव जयदेव जय भगवद्गीते । तापत्रय संहारुनि वारी भवदुरीतें ॥धृ॥
पार्थरथावरि बसले असतां भगवान ।
त्याच्या मुखकमळांतुनि जालिसि निर्मांण ।
तव श्रवणाच्या योगें पंडूनंदन ।
मोहातीत होउनिया जाला पावन ॥१॥
अष्टादश अध्यायीं तूझा विस्तार ।
लेखनपठ्णश्रवणें उद्धरिसि नर ।
हरिहर - ब्रह्मा स्तविति तुज वारंवार ।
अगाध महिमा नकळे कवणासी पार ॥२॥
श्रीकृष्णें काढुनिया वेदाचें सार ।
प्रगट केली ब्रम्हविद्या परिकर ॥
सर्वहि विश्वजनाचा केला उद्धार ।
निरंजनपद देउनि हरिला संसार ॥३॥
