जय जय सत्चितस्वरूपा स्वामी गणराया ।
अवतरलासी भूवर जड़ मूढ ताराया ।
जयदेव जयदेव ॥धृ॥
निर्गुण ब्रह्म सनातन अव्यय अविनाशी ।
स्थिरचर व्यापुन उरले जे या जगतासी ।
तें तू तत्त्व खरोखर नि:संशय अससी ।
लीलामात्रे धरिले मानवदेहासी ॥१॥
होऊ न देशी त्याची जाणिव तू कवणा ।
करूनि ‘गणि गण गणात बोते’ या भजना ।
धाता हरिहर गुरूवर तूची सुखसदना ।
जिकडे पाहावे तिकडे तू दिससी नयना ॥२॥
लीला अनंत केल्या बंकटसदनास ।
पेटविले त्या अग्नीवाचुनि चिलमेस ।
क्षणात आणिले जीवन निर्जल वापीस ।
केला ब्रह्मगिरीच्या गर्वाचा नाश ॥३॥
व्याधी वारून केले कैकां संपन्न ।
करविले भक्तालागी विट्ठलदर्शन ।
भवसिंधु हा तरण्या नौका तव चरण ।
स्वामी दासगणूचे मान्य करा कवन ॥४॥
Jai Jai Satchitswaroopa Swami Ganraya
Avatarlasi Bhuvar Jad Mudh Taraya
Jai Dev Jai Dev
Nirgun Brahma Sanaatan Avyaya Avinashi
Sthirchar Vyaapun Urle Je Ya Jagataasi
Te Tu Tatva Kharokhar Ni-sanshaya Asasi
Leela-matre Dharile Manavdehasi
Jai Dev Jai Dev
Hou Na Deshi Tyachi Janiv Tu Kavnaa
Karuni ‘Gani Gan Ganat Bote’ Ya Bhajnaa
Dhata Harihar Guruvar Tuchi Sukh-sadanaa
Jikde Pahave Tikde Tu Disasi Nayana
Jai Dev Jai Dev
Leela Anant Kelya Bankat Sadanaas
Petavile Tyaa Agnivachuni Chilmes
Kshanaat Aaniley Jeevan Nirjal Vaapis
Kela Brahmagirichya Garvacha Naash
Jai Dev Jai Dev
Vyadhi Vaarun Kele Kaika Sampann
Karvile Bhaktalagi Vitthal Darshan
Bhavsindhu Ha Taranya Nauka Tav Charn
Swami Dasganuche Maanya Karaa Kavan
Jai Dev Jai Dev
Jai Jai Satchitswaroopa Swami Ganraya
Avatarlasi Bhuvar Jad Mudh Taraya
Jai Dev Jai Dev
