Kids story : एका जंगलात एक हरीण राहत होते ते हरणांच्या युक्त्या आणि युक्त्यांमध्ये खूप पारंगत होते. एके दिवशी त्याची बहीण तिच्या लहान हरीण बाळाला घेऊन त्याच्याकडे आली आणि म्हणाली, "भाऊ! तुझा भाचा आळशी आहे आणि हरणांच्या युक्त्यांबद्दल अनभिज्ञ आहे. तू त्याला तुझ्या सर्व युक्त्या शिकवल्या तर बरे होईल." हरीणाने त्याच्या लहान भाच्याला एका निश्चित वेळी येण्यास सांगितले आणि नंतर आदराने त्याला निरोप दिला.
दुसऱ्या दिवशी ठरलेल्या वेळी तो त्याच्या भाच्याच्या येण्याची वाट पाहत होता, पण तो आला नाही. अशा प्रकारे तो सात दिवस त्याची वाट पाहत राहिला पण तो आला नाही. पण आठव्या दिवशी त्याची आई आली. ती रडत होती आणि त्याला सांगत होती की त्याने त्याच्या भाच्याला कोणत्याही युक्त्या शिकवल्या नाहीत, ज्यामुळे तो शिकारीच्या जाळ्यात अडकला आहे.
मग हरीणाने त्याच्या बहिणीला सांगितले की तिचा मुलगा एक दुष्ट माणूस आहे ज्याला शिकण्याची आवडही नाही. म्हणूनच तो कधीही त्याच्याकडे शिकण्यासाठी आला नाही आणि त्याच्या आईला फसवण्याचा प्रयत्न करत राहिला. आता त्याला त्याच्या कर्मांनुसार शिक्षा होणार होती, कारण ज्या जाळ्यात तो अडकला होता त्यातून त्याला सोडवणे अशक्य होते. दुसऱ्या दिवशी शिकारींनी बाळ हरणाला पकडून धारदार चाकूने मारले आणि त्याची कातडी वेगळे केली आणि ते शहरात विकण्यासाठी गेले.
तात्पर्य : कधीही आळस करू नये; आळस हा माणसाचा खूप मोठा शत्रू असतो.
