Kids story : अनेक वर्षांपूर्वीची गोष्ट आहे. धर्मबुद्धी आणि पापबुद्धी हे दोन मित्र हिम्मत नगरमध्ये राहत होते. एकदा पापबुद्धीच्या मनात विचार आला की मी माझ्या मित्र धर्मबुद्धीसोबत दुसऱ्या देशात जाऊन पैसे का कमवू नंतर, कोणत्या ना कोणत्या युक्तीने, मी त्याचे सर्व पैसे हिसकावून घेईन आणि आनंदी आणि शांत जीवन जगेन. वाईट नीती मनात ठेऊन पापबुद्धीने धर्मबुद्धीला धन आणि ज्ञान मिळवण्याचे आमिष दाखवून आपल्यासोबत बाहेर जाण्यास तयार केले. तसेच शुभ मुहूर्त पाहून दोन्ही मित्र दुसऱ्या शहरात निघून गेले. निघताना त्याने भरपूर माल सोबत नेला आणि विचारलेल्या किमतीत विकून भरपूर पैसा मिळवला. शेवटी आनंदी मनाने ते गावी परतले.
आता गावाजवळ आल्यावर पापबुद्धीने धर्मबुद्धीला सांगितले की, माझ्या मते सर्व पैसे एकाच वेळी गावात घेऊन जाणे योग्य नाही. काही लोकांना आपला हेवा वाटू लागेल, तर काही लोक कर्जाच्या स्वरूपात पैसे मागू लागतील. आपण काही पैसे जंगलातच सुरक्षित ठिकाणी पुरले पाहिजे. तसेच साध्या मनाच्या धर्मबुद्धीने पुन्हा पापबुद्धीच्या कल्पनेला सहमती दर्शवली, त्याच वेळी दोघांनीही सुरक्षित ठिकाणी खड्डा खणला आणि आपले पैसे पुरले आणि घराकडे निघाले.
नंतर एके रात्री संधी साधून पापबुद्धीने गुपचूप तेथे पुरलेले सर्व पैसे काढून घेतले आणि काही दिवसांनी धर्मबुद्धी पापबुद्धीला म्हणाल भाऊ, मला थोडे पैसे हवे आहे. तेव्हा तुम्ही माझ्यासोबत या. पापबुद्धीने लगेच रडण्याचे आणि किंचाळण्याचे नाटक केले. धर्मबुद्धी याच्यावर पैसे काढल्याचा आरोप पापबुद्धीने केला. आता दोघांमध्ये कडाक्याचे झाले व भांडण करत दोघेही राजपर्यंत पोहोचले.दोघांनीही आपापली बाजू राजासमोर मांडली. राजाने सत्य शोधण्यासाठी तपासणी करण्याचे आदेश दिले.दोघांनाही एक एक करून धगधगत्या आगीत हात घालावे लागले. पापबुद्धीने याला विरोध करत म्हणाला की वनदेवता साक्ष देईल असे सांगितले. राजाने हे मान्य केले. आता पापबुद्धीने वडिलांना झाडाच्या पोकळीत बसवले. व वनदेवतेचा आवाज काढण्यास सांगितले. न्यायाधीशांनी विचारले असता धर्मबुद्धीने चोरी केली आहे, असा आवाज आला. मग धर्मबुद्धीने झाडाखाली आग लावली. झाड जळू लागले आणि त्यासोबत पापबुद्धीचे वडीलही रडू लागले आणि मोठ्याने ओरडू लागले. काही वेळाने पापबुद्धीचे वडील आगीत जळलेल्या झाडाच्या मुळातून बाहेर आले. तेव्हा वनदेवतेच्या साक्षीने खरे रहस्य उलगडले. आता राजाने पापबुद्धीला फाशीची शिक्षा सुनावली आणि त्याचे सर्व पैसे धर्मबुद्धीला दिले.
तात्पर्य : कधीही कोणासोबत विश्वासघात करू नये.
Edited By- Dhanashri Naik
