Archaeological evidence of existence of Ram: देशात असे अनेक लोक आहेत जे भगवान श्रीरामांच्या अस्तित्वावर प्रश्नचिन्ह उपस्थित करतात. ते रामायण हे काल्पनिक ग्रंथ मानतात. असे करणारे लोक असे आहेत ज्यांना भारतीय संस्कृती आणि धर्माचा इतिहास नीट माहिती नाही किंवा ते नास्तिक झाले आहेत. अशा लोकांनी इतिहासाचा निष्पक्षपणे अभ्यास केला पाहिजे. आज आम्ही तुम्हाला भगवान श्रीरामांच्या अस्तित्वाचे ५ पुरावे सांगत आहोत.
१. श्री रामांची वंशावळ: वंशावळ फक्त त्या व्यक्तीची आहे जो पृथ्वीवर अस्तित्वात आहे. कोणत्याही काल्पनिक पात्राची वंशावळ आणि वंशजांचा उल्लेख कोणत्याही मजकुरात कधीच केलेला नाही. भगवान रामाचे वंशज अजूनही या पृथ्वीवर आहेत. सर्व सूर्यवंशी श्रीरामांचे पुत्र लव आणि कुश यांच्या वंशातील आहेत. हा एक जिवंत पुरावा आहे. वैवस्वत मनु यांचे दहा पुत्र होते. त्यापैकी एक इक्ष्वाकूंच्या कुळातील रघु होते. रामाचा जन्म रघुंच्या काळता झाला. कुश हे राम यांचे पुत्र होते, कुश यांच्या ५० व्या पिढीत शल्य होते जे महाभारताच्या काळात कौरवांच्या वतीने लढले होते. शल्य यांच्या २५ व्या पिढीत, शाक्य पुत्र शुद्धोधनचे पुत्र होते. सिद्धार्थ नंतर राहुल, प्रसेनजीत, क्षुद्रक, कुलक, सुरथ, सुमित्र होते. जयपूर राजघराण्यातील राणी पद्मिनी आणि त्यांचे कुटुंबीय रामपुत्र कुश यांचे वंशज आहेत. महाराणी पद्मिनी यांनी एका इंग्रजी वाहिनीला सांगितले होते की, त्यांचे पती भवानी सिंह हे कुशचे ३०९ वे वंशज होते. वाल्मिकी रामायणातील बालकांडात, गुरु वसिष्ठ यांनी रामाच्या वंशाचे वर्णन केले आहे. राम यांच्या आधीच्या त्यांच्या पूर्वजांच्या नावाचे वर्णन मिळते. जैन धर्मातील अनेक तीर्थंकरांचा जन्म इक्ष्वाकुच्या कुळात झाला आहे.
अमेरिकेतील लुईझियाना विद्यापीठाचे प्राध्यापक सुभाष काक यांनी त्यांच्या 'द अ‍ॅस्ट्रॉनॉमिकल कोड ऑफ ऋग्वेद' या पुस्तकात अयोध्येवर राज्य करणाऱ्या श्री रामाच्या ६३ पूर्वजांचे वर्णन केले आहे. त्यांनी रामजींच्या पूर्वजांचे वर्णन पुढीलप्रमाणे केले - मनु, इक्ष्वाकु, विकुक्षी (शषाद), ककुत्स्थ, विश्वरास्व, आर्द्र, युवनाष्व (प्रथम), श्रावस्त, वृहदष्व, दृधावष्व, प्रमोद, हर्यष्व (प्रथम), निकुंभ, संहताष्व, अकृषाश्व, प्रसेनजित, युवनाष्व (द्वितीय), मांधातृ, पुरुकुत्स, त्रसदस्यु, संभूत, अनरण्य, त्राशदष्व, हर्यष्व (द्वितीय), वसुमाता, तृधन्व, त्रैयारूण, त्रिशंकु, सत्यव्रत, हरिश्चंद्र, रोहित, हरित (केनकु), विजय, रूरुक, वृक, बाहु, सगर, असमंजस, दिलीप (प्रथम), भगीरथ, श्रुत, नभाग, अंबरीष, सिंधुद्वीप, अयुतायुस, ऋतपर्ण, सर्वकाम, सुदास, मित्राशा, अष्मक, मूलक, सतरथ, अदिविद, विश्वसह (प्रथम), दिलीप (द्वितीय), दीर्घबाहु, रघु, अज, दशरथ आणि राम. राम यांच्यानंतर, कुश वंश चालू राहिला. निषाध, नल, नभस, पुंडरीक, क्षेमधन्व, देवानीक, अहीनगु, परिपात्र, बाला, उकथ, वज्रनाभ, षंखन, व्युशिताष्व, विश्वसह (द्वितीय), हिरण्यनाभ, पुश्य, ध्रुवसंधि, सुदर्शन, अग्निवर्ण, शीघ्र, मरू, प्रसुश्रुत, सुसंधि, अमर्श, महाष्वत, विश्रुतवंत, बृहदबाला, बृहतक्शय आणि याप्रकारे पुढे वाढत कुशांच्या ५० व्या पिढीत शल्य होते, जे महाभारतात कौरवांच्या बाजूने लढले.
२. पुरातत्वीय पुरावे: श्री राम यांशी संबंधित २०० हून अधिक ठिकाणे सापडली आहेत. सुप्रसिद्ध इतिहासकार आणि पुरातत्व संशोधक डॉ. राम अवतार यांनी श्री राम आणि सीता यांच्या जीवनातील घटनांशी संबंधित २०० हून अधिक ठिकाणे शोधून काढली आहेत, जिथे आजही संबंधित स्मारके अस्तित्वात आहेत, जिथे श्री राम आणि सीता वास्तव्य करत होते. तेथील स्मारके, भित्तीचित्रे, गुहा इत्यादींचा कालखंड वैज्ञानिक पद्धतींनी तपासण्यात आले आहे. मुख्य ठिकाणांची नावे अशी आहेत- सरयू आणि तमसा नद्यांजवळील ठिकाणे, प्रयागराजजवळील श्रृंगावेरपूर तीर्थ, सिंगरौरमधील गंगेच्या पलीकडील कुरई गाव, प्रयागराज, चित्रकूट (म.प्र.), सतना (म.प्र.), दंडकारण्यमधील अनेक ठिकाणे, पंचवटी नाशिक, सर्वतीर्थ, पर्णसला, तुंगभद्रमुक, ऋषिभद्रम, कोडिकराई, रामेश्वरम, धनुष्कोडी, राम सेतू आणि नुवारा एलिया पर्वतरांगा.
३. वाल्मिकी स्वतः याचा पुरावा आहेत: सर्वप्रथम ऋषी वाल्मिकी यांनीच श्रीरामाची कथा लिहिली होती. वाल्मिकीजी श्रीरामांच्या काळातच राहत होते. १४ वर्षांच्या वनवासानंतर, माता सीता त्यांच्या आश्रमात राहिल्या आणि लव आणि कुश यांना जन्म दिला. वाल्मिकीजींनी त्यांच्या पुस्तकात श्री रामाच्या जीवनाशी संबंधित ४०० हून अधिक ठिकाणांचे वर्णन केले आहे जे अजूनही भारताच्या भूमीवर आहेत. तिथे गेल्यावर तुम्हाला पुरातत्वीय अवशेष पाहता येतात. यासोबतच, रामाचे अस्तित्व सिद्ध करणारे अनेक रेकॉर्ड देखील सापडतील. त्यांनी रामाच्या जन्माच्या वेळी तारे आणि ग्रहांचे वर्णन केले आहे, ज्यामुळे त्यांची जन्मतारीख ५,११४ ईसापूर्व आहे.
श्री राम यांच्या राज्याभिषेकानंतर श्री वाल्मिकींनी इ.स.पूर्व ५०७५ च्या सुमारास (१/४/१-२) रामायणाची रचना केली. श्रुति-स्मृतीच्या पद्धतीद्वारे पिढ्यानपिढ्या हस्तांतरित झाल्यानंतर, ते सुमारे १००० ईसापूर्व लिखित स्वरूपात आले असावे. या निष्कर्षासाठी भरपूर पुरावे आहेत. रामायणाच्या कथेचे संदर्भ खालील स्वरूपात उपलब्ध आहेत - कौटिल्यचे अर्थशास्त्र (इ.स.पू. चौथे शतक), दशरथ जातक (इ.स.पू. तिसरे शतक) मधील बौद्ध साहित्य, कौशाम्बी (इ.स.पू. दुसरे शतक) येथील उत्खननात सापडलेल्या टेराकोटा (भाजलेल्या मातीच्या) मूर्ती, नागार्जुनकोंडा (आंध्र प्रदेश) (तिसरे शतक) येथील उत्खननात सापडलेल्या दगडी फलक, नाचरखेडा (हरियाणा) (चौथे शतक) येथे सापडलेल्या टेराकोटा फलक, श्रीलंकेचे प्रसिद्ध कवी कुमार दास यांचे काव्य 'जानकी हरण' (सातवे शतक) इ.
४. राम यांच्यावर संशोधन: राम अस्तित्वात होते की नाही यावर अनेक संशोधने झाली आहेत. त्यापैकी एक संशोधन फादर कामिल बुल्के यांनीही केले होते. त्यांनी रामाच्या सत्यतेचा शोध घेतला आणि जगभरातील रामायणाच्या सुमारे ३०० आवृत्त्या ओळखल्या. 'प्लॅनेटेरियम': रामाबद्दल आणखी एक संशोधन चेन्नई येथील एनजीओ भारत ज्ञानने केले. त्यांच्या मते, ६ वर्षांच्या संशोधनानंतर रामाच्या जन्माला ७,१३८ वर्षे झाली आहेत. त्यांचा असा विश्वास आहे की राम एक ऐतिहासिक व्यक्ती होते आणि यासाठी पुरेसे पुरावे आहेत. रामाचा जन्म इ.स.पूर्व ५,११४ मध्ये झाला.
वाल्मिकी रामायणात लिहिलेल्या नक्षत्रांची स्थिती 'प्लॅनेटेरियम' नावाच्या सॉफ्टवेअरचा वापर करून मोजली तेव्हा वर उल्लेख केलेली तारीख उघड झाली. हे एक सॉफ्टवेअर आहे जे आगामी सूर्य आणि चंद्रग्रहणांचा अंदाज लावू शकते आणि भूतकाळातील लाखो वर्षांमधील ग्रहांची स्थिती आणि हवामान मोजू शकते. सरोज बाला, अशोक भटनागर आणि कुलभूषण मिश्रा यांनी लिहिलेल्या आणि हैदराबाद येथील वैज्ञानिक संशोधन संस्थेने (आय-सर्व्ह) प्रकाशित केलेल्या 'हिस्टोरिसिटी ऑफ वैदिक युग अँड रामायण युग: सायंटिफिक एव्हिडेन्स फ्रॉम द डेप्थ्स ऑफ द ओशन टू द हाइट्स ऑफ द स्काय' या संशोधन पत्रातही याचा उल्लेख आहे.
५. रामेश्वरम शिवलिंग आणि पूल बांधला - १४ वर्षांच्या वनवासाच्या शेवटच्या २ वर्षात, भगवान राम दंडकारण्य वन सोडून सीता मातेच्या शोधात देशातील इतर जंगलात फिरू लागले आणि तिथे त्यांना देशातील इतर अनेक जाती आणि वनवासी भेटले. त्यांनी वेगवेगळ्या जातीतील लोकांना एकत्र केले, एक सैन्य तयार केले आणि लंकेकडे निघाले. श्रीरामाची सेना रामेश्वरमकडे निघाली. 'रामायण' या महाकाव्यानुसार, भगवान श्रीरामांनी लंकेवर हल्ला करण्यापूर्वी भगवान शिवाची पूजा करण्यासाठी येथे शिवलिंगाची स्थापना केली. रामेश्वरमचे शिवलिंग हे श्री रामाने स्थापित केलेले शिवलिंग आहे. यानंतर भगवान श्री राम यांनी नाला आणि नील नदीतून आणि तेही समुद्रावर जगातील पहिला पूल बांधला. आज त्याला राम सेतू म्हणतात तर रामाने या पुलाचे नाव नला सेतू ठेवले होते.
