धांव रे रामराया

धांवा
धांव रे रामराया।

किती अंत पाहसी ।।ध्रु।। 

प्राणांत मांडला कीं ।

नये करुणा कैसी पाहीन धणीवरी ।

चरण झाडीन केशीं नयन शिणले बा ।

आतां केधवां येसी ।।धाव।। 1।। 

मीपण अहंकारें अंगी भरला ताठा विषयकर्दमांत ।

लाज नाही लोळता चिळस उपजेना ।

ऐसे जालें बा आतां ।।धाव।।2 ।। 

मारुतिस्कंधभागीं शीघ्र बैसोनी यावें । राघवें वैद्यराजे ।

कृपाऔषध द्यावें । दयेच्या पद्महस्ता ।

माझे शिरीं ठेवावें ।।धाव।। 3।। ।।

या भवीं रामदास । थोर पावतो व्यथा कौतुक पाहतोसी ।

काय जानकीकांता ।। दयाळा दीनबंधो भक्तवत्सला ताता ।। धाव.।।4।।।

भक्तवत्सला आतां