श्री कोकिळा माहात्म्य अध्याय पांचवा

॥ श्रीगणेशाय नम: ॥

समकादिक ऋषी म्हणती ॥ अगा सुता महामती ॥ सांगितली ब्रह्मयाची उत्पत्ति ॥ आणि हनन मधुकैटभाचे ॥१॥

पुढे दक्ष प्रजापतीचा जन्म कथिला त्वां साचा ॥ श्रिया देवीच्या तपाचा ॥ मह्मा निर्धारें कथियेला ॥२॥

पुढें त्रैलोक्याची जननी ॥ आदिमाया जगज्जननी ॥ जन्मली ते लीला श्रवणी ॥ कथा सांग ऐकिली ॥३॥

आतां जन्मकर्म दाक्षायणीचें ॥ निरोपावें आम्हा साचें ॥ सुत म्हणे भाग्य तुमचें ॥ अपार फळा आलें मज वाटे ॥४॥

ऋषी आले अटयायशी सहस्त्र ॥ पुढें वसिष्ठ परम पवित्र ॥ म्हणती दक्षा भाग्य थोर ॥ फळा आलें आजि तुझ्या ॥५॥

कन्या तुझी परम पवित्र ॥ ब्रह्मादि वंदिती सुरवर ॥ महिमा इचा अपार ॥ शेष वर्णू शकेना ॥६॥

हे उभयकुळ तारिणी माया ॥ आधार ईचा ब्रह्मांडासिया ॥ ईच्या अवलोक प्राणिया ॥ ज्ञान होईला अपार ॥७॥

रती वर मदन कोटी ॥ ओवाळून टाकावें चरणांगुंष्टी ॥ कल्पांत सुर्य़ नख दृष्टी ॥ ओवाळावे देवीच्य ॥८॥

चंद्राचें तेज अद्भुत फार जाण ॥ ओवाळावें मुखावरुनी ॥ दक्षेपूर्वी अपार तप करुन ॥ तेचि फळ हे कळुं आले ॥९॥

कन्यादन घडे जरी ॥ कुळ उध्दरे निर्धारी ॥ नारायण आपुले शेजारी ॥ बैसवी कुळासहित ॥१०॥

शास्त्रामध्ये ऐसें आहे ॥ प्रथम कन्या व्हावी पाहे ॥ तेणे जन्म सफल होय ॥ तोचि पुरुष दैवाचा ॥११॥

प्रथम पुत्र झाला जरी ॥ तरी ते लोभाचे फळ भारी ॥ होतां कन्यारत्न उदरी ॥ सुरगण आनंदती ॥१२॥

कैलासनाथ जाश्वनीळ ॥ तोच ईचा भ्रतार अढळ ॥ जयाच्याकृपें ब्रह्मांड सकळ ॥ पालनपोषण होतसे ॥१३॥

साधुसंत योगीजन ॥ भजती निशिदिनी इजलागून ॥ हे दक्षराजया कल्याण ॥ झाले तुझें किती वर्णूं ॥१४॥

जन्मतांचे जगज्जननी ॥ वृक्ष सदां फळ गेले गगनी ॥ पर्जन्य न मागती अवनी ॥ वरी होय अपार ॥१५॥

जनजरार हित झाले तरुण ॥ मृत्यु दरिद्र गेले उडोन ॥ घरोघरी पुराणश्रवण ॥ शिवलीला गीतगाती ॥१६॥

धेनु दुभती त्रिकाळ ॥ कामक्रोधा सुटला पळ ॥ मद मत्सा दंभ सकळ ॥ चळचळां कांपती ॥१७॥

घरी स्त्रिया आणि पुरुष ॥ अक्षयीं झाले निर्दोष ॥ नामस्मरण रात्रंदिवस ॥ करिती सांब शिवाचें ॥१८॥

वल्ली सफळ अवकाळीं ॥ बहुत दाटल्या पुष्पावळी ॥ आदिमाया अवतरली ॥ म्हणुन आनंद जाहला ॥१९॥

म्हणुन व्रत नेम यज्ञयाग ॥ करिती पुण्यपुरुषार्थ संतान ॥ कीर्ति ज्याची त्रिभुवनी ॥ व्यापोनियां राहिली ॥२०॥

व्रतदान नेम न करिती ॥ त्यासी पुत्रपौत्र पापी होती ॥ मातापितयास दु:ख देती ॥ विटंबिती नानापरी ॥२१॥

ऐसा देवीचा जन्मकाळ ॥ वसिष्ठ मुनि वर्णिती सकळ ॥ ऐकती त्यास्सी शिवदयाळ ॥ प्रसन्न होईल निर्धारें ॥२२॥

व्रताचा करिती अव्हेर ॥ त्यास वैधव्य निरंतर ॥ अपदा होती अपार ॥ म्हणोनि आदरें व्रत अर्चावें ॥२३॥

इतिश्री भविष्योत्तरपुराणे ॥ ब्रह्मोत्तरखंडे ॥ कोकिला म्हात्म्ये ॥ पंचमोऽध्याय गोडहा ॥२४॥

अध्याय पांचवा ॥ ओंवी ॥२४॥

॥ श्रीलक्ष्मी नारायणार्पणमस्तु ॥

॥ श्रीकृष्णार्पणमस्तु ॥ शुभंभवतु ॥

॥ अध्याय पांचवा समाप्तः ॥