आनंदी आनंद गडे !
इकडे तिकडे चोहिकडे
वरती खाली मोद भरे
वायूसंगे मोद फिरे
नभांत भरला
दिशांत फिरला
जगांत उरला
मोद विहरतो चोहिकडे
आनंदी आनंद गडे !
सूर्यकिरण सोनेरी हे
कौमुदि ही हसते आहे
खुलली संध्या प्रेमाने
आनंदे गाते गाणे
मेघ रंगले
चित्त दंगले
गान स्फुरले
इकडे तिकडे चोहिकडे
आनंदी आनंद गडे !
नीलनभी नक्षत्र कसे
डोकावुनि हे पाहतसे
कुणास बघते ? मोदाला;
मोद भेटला का त्याला ?
तयामधे तो,
सदैव वसतो,
सुखे विहरतो
इकडे तिकडे चोहिकडे
आनंदी आनंद गडे !
वाहति निर्झर मंदगती
डोलति लतिका वृक्षतती
पक्षी मनोहर कूजित रे
कोणाला गातात बरे ?
कमल विकसले
भ्रमर गुंगले
डोलत वदले
इकडे तिकडे चोहिकडे
आनंदी आनंद गडे !
स्वार्थाच्या बाजारात
किती पामरे रडतात
त्यांना मोद कसा मिळतो?
सोडुनि स्वार्था तो जातो
द्वेष संपला
मत्सर गेला
आता उरला
इकडे तिकडे चोहिकडे
आनंदी आनंद गडे !
कवी- बालकवी(त्र्यंबक बापूजी ठोंबरे)
