‘देवाजीनें करुणा केली,
भातें पिकुनी पिवळी झालीं’
देवाजीनें करुणा केली,
सकाळ नित्याची ही आली
जणुं पायानें चित्त्याच्या अन
रस्ता झाडी झाडूवाली
घराघरांतिल चूल पेटली;
चहा उकळुनी काळा झाला;
जरा चढवितां दुसरें भांडे,
भातहि शिजुनी होईल पिवळा
देवाजीनें करुणा केली:
रोजचीच पण ‘बस’ हि आली
जणुं पायानें हरिणीच्या अन
शिरस्तांतलीं कामें झाली
घरी परततां, भाजीवाली
समोर दिसली, भरली थैली;
दो दिडक्यांचीं कडू दोडकीं
जरी पिकूनी झालीं पिवळी
उजाडतां जें उजाड झालें,
झोपीं गेलें, मावळतां तें:
करील जर का करुणा देव
बिचकुनि होतिल हिरवीं भातें !
