संपूर्ण देवी कवचे

देवी कवच

ॐ अस्य श्रीचण्डीकवचस्य ब्रह्मा ॠषिः,अनुष्टुप् छन्दः ,

चामुन्डा देवता, अङ्गन्यासोक्तमातरो बीजम्, दिग्बन्धदेवतास्तत्त्वम्,

श्रीजगदम्बाप्रातीर्थे सप्तश्तीपाठाङ्गत्वेन जपे विनियोगः ।

ॐ नमश्र्चण्डिकायै ॥

मार्कण्डेय उवाच ।

ॐ यद्‌गुह्यं परमं लोके सर्वरक्षाकरं नृणाम् ।

यन्न कस्यचिदाख्यातं तन्मे ब्रूहि पितामह ॥ १ ॥

ब्रम्होवाच ।

अस्ति गुह्यतमं विप्र सर्वभूतोपकारकम् ।

देव्यास्तु कवचं पुण्यं तच्छृनुष्व महामुने ॥ २ ॥

प्रथमं शैलपुत्री च द्वितीयं ब्रह्मचारिणी  ।

तृतीयं चन्द्रघण्टेति कूष्माण्डेति चतुर्थकम्  ॥ ३ ॥

पञ्चमं  स्कन्दमातेति षष्ठं कात्यायनीति च ।

सप्तमं कालरात्रीति महागौरीति चाष्टमम् ॥ ४ ॥

नवमं सिद्धिदात्री च नवदुर्गाः प्रकीर्तिताः ।

उक्तान्येतानि  नामानि ब्रह्मणैव महात्मना ॥ ५ ॥

अग्निना दह्यमानस्तु शत्रुमध्ये गतो रणे ।

विषमे दुर्गमे चैव भयार्ताः शरणं गताः ॥ ६ ॥

न तेषां जायते  किंचिदशुभं रणसंकटे ।

नापदं तस्य पश्यामि शोकदुःखभयं न हि ॥ ७ ॥

यैस्तु भक्त्या स्मृता नूनं तेषां वृद्धिः प्रजायते ।

ये त्वां स्मरन्ति देवेशि रक्षसे तन्न संशयः ॥ ८ ॥

प्रेतसंस्था तु चामुन्डा वाराही महिषासना ।

ऐन्द्री  गजासमारुढा वैष्णवी  गरुडासना ॥ ९ ॥

माहेश्वरी वृषारुढा कौमारी शिखिवाहना ।

लक्ष्मीः पद्मासना देवी पद्महस्ता  हरिप्रिया ॥ १० ॥

श्र्वेतरुपधरा देवी  ईश्र्वरी वृषवाहना ।

ब्राह्मी हंससमारुढा सर्वाभरणभूषिता ॥ ११ ॥

इत्येता  मतरः सर्वाः सर्वयोगसमन्विताः ।

नानाभरणशोभाढ्या नानारत्नोपशोभिताः ॥ १२ ॥

दृश्यन्ते  रथमारुढा देव्यः  क्रोधसमाकुलाः ।

शङ्खं चक्रं गदां  शक्तिं हलं च मुसलायुधम् ॥ १३ ॥

खेटकं तोमरं चैव परशुं पाशमेव च ।

कुन्तायुधं त्रिशूलं च शार्ङ्गमायुधमुत्तमम् ॥ १४ ॥

दैत्यानां देहनाशाय भक्तानामभयाय च ।

धरयन्त्यायुधानीत्थं देवानां च हिताय  वै ॥ १५ ॥

नमस्तेऽस्तु  महारौद्रे महाघोरपराक्रमे ।

महाबले महोत्साहे महाभ्यविनाशिनि ॥ १६ ॥

त्राहि  मां देवि  दुष्प्रेक्ष्ये  शत्रूणां  भयवर्धिनि ।

प्राच्यां रक्षतु मामैन्द्री  आग्नेय्यामग्निदेवता ॥ १७ ॥

दक्षिणेऽवतु  वाराही  नैॠत्यां  खद्‌गधारिणी ।

प्रतीच्यां वारुणी रक्षेद् वायाव्यां मृगावाहिनी ॥ १८ ॥

उदीच्यां पातु कौबेरी ऐशान्यां  शूलधारिणी ।

ऊर्ध्वं  ब्रह्माणी मे रक्षेदधस्ताद् वैष्णवी तथा ॥ १९ ॥

एवं दश दिशो रक्षेच्चामुण्डा शववाहना ।

जया मे चाग्रतः पातु विजया पातु पृष्ठतः ॥ २० ॥

अजिता वामपार्श्वे तु द्क्षिणे  चापराजिता ।

शिखामुद्‌द्योतिनि रक्षेदुमा मूर्ध्नि व्यवस्थिता ॥ २१ ॥

मालाधरी ललाटे च भ्रुवौ रक्षेद् यशस्विनी ।

त्रिनेत्रा च भ्रुवोर्मध्ये  यमघण्टा च नासिके ॥ २२ ॥

शङ्खिनी चक्षुषोर्मध्ये श्रोत्रयोर्द्वारवासिनी ।

कपौलौ  कालिका रक्षेत्कर्णमूले  तु शांकरी ॥ २३ ॥

नासिकायां सुगन्धा च उत्तरोष्ठे च चर्चिका ।

अधरे चामृतकला  जिह्वायां च सरस्वती ॥ २४ ॥

दन्तान् रक्षतु कौमारी कण्ठदेशे तु चण्डिका ।

घण्टिकां चित्रघण्टा च महामाया  च तालुके  ॥ २५ ॥

कामाक्षी चिबुकं रक्षेद् वाचं  मे सर्वमङ्गला ।

ग्रीवायां  भद्रकाली  च पृष्ठवंशे धनुर्धरी ॥ २६ ॥

नीलग्रीवा बहिःकण्ठे  नलिकां नलकूबरी ।

स्कन्धयो: खङ्‍गिनी  रक्षेद्  बाहू मे वज्रधारिणी ॥ २७ ॥

हस्तयोर्दण्डिनी रक्षेदम्बिका चाङ्गुलीषु च ।

नखाञ्छूलेश्र्वरी रक्षेत्कक्षौ रक्षेत्कुलेश्र्वरी ॥ २८ ॥

स्तनौ रक्षेन्महादेवी  मनः शोकविनाशिनी ।

हृदये ललिता देवी उदरे  शूलधारिणी ॥ २९ ॥

नाभौ च कामिनी रक्षेद् गुह्यं  गुह्येश्र्वरी तथा ।

पूतना कामिका मेढ्रं गुदे महिषवाहिनी  ॥ ३० ॥

कट्यां भगवती  रक्षेज्जानुनी  विन्ध्यवासिनी ।

जङेघ  महाबला रक्षेत्सर्वकामप्रदायिनी  ॥ ३१ ॥

गुल्फयोर्नारसिंही च पादपृष्टे तु तैजसी ।

पादाङ्गुलीषु श्री रक्षेत्पादाधस्तलवासिनी ॥ ३२ ॥

नखान् दंष्ट्राकराली च केशांश्र्चैवोर्ध्वकेशिनी ।

रोमकूपेषु  कौबेरी त्वचं वागीश्र्वरी  तथा ॥ ३३ ॥

रक्तमज्जावसामांसान्यस्थिमेदांसि पार्वती ।

अन्त्राणि  कालरात्रिश्र्च पित्तं  च मुकुटेश्र्वरी ॥ ३४ ॥

पद्मावती  पद्मकोशे कफे चूडामणिस्तथा ।

ज्वालामुखी नखज्वालामभेद्या सर्वसंधिषु ॥ ३५ ॥

शुक्रं ब्रम्हाणी  मे  रक्षेच्छायां छत्रेश्र्वरी  तथा ।

अहंकारं मनो बुध्दिं रक्षेन्मे धर्मधारिणी ॥ ३६ ॥

प्रणापानौ तथा व्याअनमुदानं  च समानकम् ।

वज्रहस्ता च मे  रक्षेत्प्राणं कल्याणशोभना ॥ ३७ ॥

रसे  रुपे च गन्धे च  शब्दे स्पर्शे च योगिनी ।

सत्त्वं रजस्तमश्र्चैव रक्षेन्नारायणी सदा ॥ ३८ ॥

आयू रक्षतु वाराही धर्मं रक्षतु  वैष्णवी ।

यशः कीर्तिं च लक्ष्मीं च धनं विद्यां च चक्रिणी ॥ ३९ ॥

गोत्रामिन्द्राणी  मे रक्षेत्पशून्मे रक्ष चण्डिके ।

पुत्रान् रक्षेन्महालक्ष्मीर्भार्यां रक्षतु भैरवी ॥ ४० ॥ 

पन्थानं सुपथा रक्षेन्मार्गं क्षेमकरी तथा ।

राजद्वारे महालक्ष्मीर्विजया सर्वतः स्थिता ॥ ४१ ॥

रक्षाहीनं तु यत्स्थानं वर्जितं  कवचेन तु ।

तत्सर्वं रक्ष मे देवि जयन्ती  पापनाशिनी ॥ ४२ ॥

पदमेकं न गच्छेत्तु यदीच्छेच्छुभमात्मनः ।

कवचेनावृतो नित्यं यत्र  यत्रैव गच्छति ॥ ४३ ॥

तत्र तत्रार्थलाभश्र्च विजयः  सार्वकामिकः ।

यं यं चिन्तयते कामं तं  तं प्राप्नोति निश्र्चितम् ।

परमैश्र्वर्यमतुलं प्राप्स्यते भूतले पुमान् ॥ ४४ ॥

निर्भयो जायते मर्त्यः संग्रामेष्वपराजितः ।

त्रैलोक्ये तु  भवेत्पूज्यः कवचेनावृतः पुमान् ॥ ४५ ॥

इदं तु देव्याः  कवचं  देवानामपि  दुर्लभम्  ।

यं  पठेत्प्रायतो  नित्यं त्रिसन्ध्यम श्रद्धयान्वितः ॥ ४६ ॥

दैवी कला  भवेत्तस्य  त्रैलोक्येष्वप्राजितः ।

जीवेद् वर्षशतं साग्रमपमृत्युविवर्जितः । ४७ ॥

नश्यन्ति व्याधयः सर्वे  लूताविस्फ़ोटकादयः ।

स्थावरं जङ्गमं  चैव  कृत्रिमं  चापि यद्विषम् ॥ ४८ ॥

अभिचाराणि सर्वाणि मन्त्रयन्त्राणि भुतले ।

भूचराः खेचराश्र्चेव जलजाश्र्चोपदेशिकाः ॥ ४९ ॥

सहजाः  कुलजा माला डाकिनी शाकिनी तथा ।

अन्तरिक्षचरा  घोरा डाकिन्यश्र्च महाबलाः ॥ ५० ॥

ग्रहभूतपिशाचाश्च्च  यक्षगन्धर्वराक्षसाः ।

ब्रम्हराक्षसवेतालाः कूष्माण्डा भैरवादयः  ॥ ५१ ॥

नश्यति  दर्शनात्तस्य कवचे हृदि संस्थिते ।

मानोन्नतिर्भवेद् राज्ञस्तेजोवृद्धिकरं परम् ॥ ५२ ॥

यशसा  वर्धते  सोऽपि  कीर्तिमण्डितभूतले ।

जपेत्सप्तशतीं चण्डीं कृत्वा तु कवचं  पुरा ॥ ५३ ॥

यावभ्दूमण्डलं धत्ते सशैलवनकाननम् ।

तावत्तिष्ठति मेदिन्यां  संततिः पुत्रापौत्रिकी ॥ ५४ ॥

देहान्ते  परमं स्थानं यत्सुरैरपि  दुर्लभम् ।

प्राप्नोति  पुरुषो नित्यं महामायाप्रसादतः ॥ ५५ ॥

लभते परम्म  रुपं शिवेन सह मोदते ॥ ५६ ॥

॥ इति देव्याः कवचं सम्पूर्णम् ॥

अथार्गलास्तोत्रम्

॥ अथार्गलास्तोत्रम् ॥

ॐ अस्य श्रीअर्गलास्तोत्रमन्त्रस्य विष्णुऋषिः , अनुष्टुप् छन्दः

श्रीमहालक्ष्मीर्देवता ,श्रीजगदम्बप्रीतये सप्तशतीपाठाङ्गत्वेन जपे विनियोगः ।

 ॐ नमश्र्चण्डिकायै ॥

 मार्कन्डेय उवाच /

ॐ जयन्ती मङ्गला काली भद्रकाली कपालिनी ।

दुर्गा क्षमा शिवा धात्री स्वाहा स्वधा नमोऽस्तु ते ॥ १ ॥

जय त्वं देवि चामुण्डे जय भूतार्तिहारिणि ।

जय सार्वगते देवि कालरात्रि नमोऽस्तु ते ॥ २ ॥

मधुकैटभविद्राविविधातृवरदे नमः ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जहि ॥ ३ ॥

महिषासुरनिर्णाशि भक्तानां सुखदे नमः ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जाहि ॥ ४ ॥

रक्तबीजवधे देवि चण्डमुण्दविनाशिनि ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जाहि ॥ ५ ॥

शुम्भस्यैव निशुम्भस्य धूम्राक्षस्य च मर्दिनि ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जहि ॥ ६ ॥

वन्दिताङ्‌घ्रियुगे देवि सर्वसौभाग्यदायिनि ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जहि ॥ ७ ॥

अचिन्त्यरुपचरिते सर्वशत्रुविनाशिनि ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जहि ॥ ८ ॥

नतेभ्यः सर्वदा भक्त्या चण्डिके दुरतापहे ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जहि ॥ ९ ॥

स्तुवद्‌भ्यो भक्तिपूर्वं त्वां चण्डिके व्याधिनाशिनि ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जहि ॥ १० ॥

चण्डिके सततं ये त्वामर्चयन्तीह भक्तितः ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जहि ॥ ११ ॥

देहि सौभाग्यमारोग्यं देहि मे परमं सुखम् ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जहि ॥ १२ ॥

विधेहि द्विषतां नाशं विधेहि बलमुच्चकैः ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जहि ॥ १३ ॥

विधेहि देवि कल्याणं विधेहि परमां श्रियम् ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जहि ॥ १४ ॥

सुरासुरशिरोरत्ननिघृष्टचरणेऽम्बिके ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जहि ॥ १५ ॥

विद्यावन्तं यशस्वन्तं लक्ष्मीवन्तं जनं कुरु ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जहि ॥ १६ ॥

प्रचण्डदैत्यदर्पघ्ने चण्डिके प्रणतय मे ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जहि ॥ १७ ॥

चतुर्भुजे चतुर्वक्त्रसंस्तुते परमेश्र्वरि ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जहि ॥ १८ ॥

कृष्णेन संस्तुते देवि शश्र्वभ्दक्त्या सदाम्बिके ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जहि ॥ १९ ॥

हिमाचलसुतानाथसंस्तुते परमेश्र्वरि ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जहि ॥ २० ॥

इन्द्राणीपतिसद्भावपूजिते परमेश्र्वरि ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जाहि ॥ २१ ॥

देवि प्रचण्डदोर्दण्डदैत्यदर्पविनाशिनि ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जाहि ॥ २२ ॥

देवि भक्ताजनोद्दामदत्तानन्दोदयेऽम्बिके ।

रुपं देहि जयं देहि यशो देहि द्विषो जाहि ॥ २३ ॥

पत्नीं मनोरमां देहि मनोवृत्तानुसारिणीम् ।

तारिणीं दुर्गसंसारसागरस्य कुलोभ्दवाम् ॥ २४ ॥

इदं स्तोत्रं पठित्वा तु महास्तोत्रं पठेन्नरः

स तु सप्तशतीसंख्यावरमाप्नोति सम्पदाम् ॥ २५ ॥

कीलकम्

अथ कीलकम्

ॐ अस्य श्रीकीलकमन्नस्य शिव ॠषिः अनुष्टुप् छन्दः श्रीमहासरस्वती

देवता ,श्रीजगदम्बाप्रीत्यर्थं सप्तशतीपाठाङ्गत्वेन जपे विनियोगः ।

ॐ नमश्र्चण्डिकायै ॥

मार्कण्डेय उवाच

ॐ विशुध्दज्ञानदेहाय त्रिवेदीदिव्यचक्षुषे ।

श्रेयःप्राप्तिनिमित्ताय नमः सोमार्धधारिणे ॥ १ ॥

सर्वमेतद्विना यस्तु मन्त्राणामभिकीलकम् ।

सोऽपि क्षेममवाप्नोति सततं जाप्यतत्परः ॥ २ ॥

सिद्ध्यन्तुच्चाटनादीनि वस्तूनि सकलान्यापि ।

एतेन स्तुवतां देवी स्तोत्रमात्रेण सिध्यति ॥ ३ ॥

न मन्त्रो नौषधं तत्र न किञ्चिदपि विद्यते ।

विना जाप्येन सिध्येत सर्वमुच्चातनादिकम् ॥ ४ ॥

समग्राण्यपि सिध्यन्ति लोकशङ्कामिमां हरः ।

कृत्वा निमन्त्रयामास सर्वमेवमिदं शुभम् ॥ ५ ॥

समाप्नोति सुपुण्येन तां यथावन्नियन्त्रणाम् ।

सोऽपि क्षेममवाप्नोति सर्वमेव न संशयः ॥ ६ ॥

कृष्णायां वा चतुर्दश्यामष्टम्यां वा समाहितः ।

ददाति प्रतिगृह्णाति नान्यथैषा प्रसीदति ॥ ७ ॥

इत्थंरुपेण कीलेन महादेवेन कीलितम् ।

निष्कीलां च तत: क्रुत्वा पठितव्यं समाहितैः ॥ ८ ॥

यो निष्कीलां विधायैनां नित्यं जपाति संस्फुतम् ।

स सिद्धः स गणः सोऽपि गन्धर्वो जायते नरः ॥ ९ ॥

न चैवाप्यटतस्तस्य भयं क्वापिह जायते ।

नापमृत्युवशं याति मृतो मोक्षमवान्पुयात् ॥ १० ॥

ज्ञात्वा प्रारभ्य कुर्वीत न कुर्वाणो विनश्यति ।

ततो ज्ञात्वैव सम्पन्नमिदं प्ररभ्यते बुधैः ॥ ११ ॥

सौभाग्यादि च यत्किञ्चिद् दृश्यते ललनाजने ।

तत्सर्वं तत्प्रसादेन तेन जाप्यमिदं शुभम् ॥ १२ ॥

श्नैस्तु जप्यमानेऽस्मिन् स्तोत्रे सम्पत्तिरुच्चकैः ।

भवत्येव समग्रापि ततः प्रारभ्यमेव तत् ॥ १३ ॥

ऐश्वर्यं यत्प्रसादेन सौभाग्यारोग्यसम्पदः ।

शत्रुहानिःपरो मोक्षः स्तुयते सा न किं जनैः ॥ १४ ॥

रात्रिसूक्तम्

अथ तन्त्रोक्तं रत्रिसूक्त्म्

ॐ विश्र्वेश्र्वरीं जगद्धात्रीं स्थितिसंहारकारिणीम् ।

निद्रां भगवतीं विष्णोरतुलां तेजसः प्रभुः ॥ १ ॥

ब्रह्मोवाच

त्वं स्वाहा त्वं स्वधा त्वं हि वशट्‌कारः स्वरात्मिका ।

सुधा त्वमक्षरे नित्ये त्रिधा मात्रात्मिका स्थिता ॥ २ ॥

अर्ध्मात्रास्थिता नित्याअ यानुच्चार्‍या विशेषतः ।

त्वमेव सन्ध्या सावित्री त्वं देवि जननी परा ॥ ३ ॥

विसृष्टौ सृष्टिरुपा त्वं स्थितिरुपा च पालने ।

तथा संहृतिरुपान्ते जगतोऽस्य जगन्मये ॥ ५ ॥

महाविद्या महामाया महामेधा महास्मृतिः ।

महामोहा च भवती महादेवी महासुरी ॥ ६ ॥

प्रकृतीस्त्वं च सर्वस्य गुणत्रयविभाविनी ।

कालरात्रैर्महारात्रिर्मोहरात्रिश्र्च दारूणा ॥ ७ ॥

त्वं श्रीस्त्वमीश्र्वरि त्वं ह्रीस्त्वं बुद्धिर्बोधलक्षणा ।

लज्जा पुष्टिस्तथा तुष्टिस्त्वं शान्तिः क्षान्तिरेव च ॥ ८ ॥

खड्‌गिनी शूलिनी घोरा गदिनी चक्रिणी तथा ।

शङ्खिनी चापिनी बाणभुशुण्डीपरिघायुधा ॥ ९ ॥

सौम्या सौम्यतराशेषसौम्येभ्यस्त्वतिसुन्दरी ।

परापराणां परमा त्वमेव परमेश्र्वरी ॥ १० ॥

यच्च किञ्चि‍त् क्वचिद्वस्तु सदसद्वाखिलात्मिके ।

तस्य सर्वस्य या शक्तिः सा त्वं किं स्तूयसे तदा ॥ ११ ॥

यया त्वया जगत्स्रष्टा जगत्पात्यत्ति यो जगत् ।

सोऽपि निद्रावशं नीतः कस्त्वां स्तोतुमिहेश्र्वरः ॥ १२ ॥

विष्णुः शरीरग्रहणमहमीशान एव च ।

कारितास्ते यतोऽतस्त्वां कः स्तोतुं शक्तिमान् भवेत् ॥ १३ ॥

सा त्वमित्थं प्रभावऐः स्वैरुदारैर्देवि संस्तुता ।

मोहयैतौ दुराधर्षावसुरौ मधुकैटभौ ॥ १४ ॥

प्रबोधं च जगत्स्वामी नीयतामच्युतो लघु ।

बोधश्र्च क्रियतामस्य मन्तुमेतौ महासुरौ ॥ १५ ॥

श्रीसप्तश्लोकी

अथ सप्तश्लोकी दुर्गा

शिव उवाच

देवि त्वं भक्तसुलभे सर्वकार्यविधायिनी ।

कलौ कार्यसिद्ध्यर्थमुपायं ब्रूहि यत्नतः ॥

देव्युवाच

श्रृणु देव प्रवक्ष्यामि कलौ सर्वेष्ट्साधनम् ।

मया तवैव स्नेहेनाप्यम्बास्तुतिः प्रकाश्यते ॥

ॐ अस्य श्रीदुर्गासप्तश्लोकीस्तोत्रमन्त्रस्य नारायण ॠषिः , अनुष्टुप

छन्दः, श्रीमहाकाली-महालक्ष्मी-महासरस्वत्यो देवताः ,श्री दुर्गाप्रीत्यथं

 सप्तश्लोकी दुर्गापाठे विनियोगः ।

ॐ ज्ञानिनामपि चेतांसि देवी भगवती हि सा ।

बलादाकृष्य मोहाय महामाया प्रयच्छति ॥ १ ॥

दुर्गे स्मृता हरसि भीतिमशेषजन्तोः

स्वस्थैः स्मृता मतिमतीव शुभां ददासि ।

दारिद्र्यदुःखभयहारिणि का त्वदन्या

सर्वोपकारकरणाय सदाऽऽर्द्रचित्ता ॥ २ ॥

सर्वमङ्गलमाङ्गल्ये शिवे सर्वार्थसाधिके ।

शरण्ये त्र्यंम्बके गौरि नारायणि नमोऽस्तु ते ॥ ३ ॥

शरणागतदीनार्तपरित्राणे ।

सर्वस्यार्तिहरे देवि नारायणि नमोऽस्तु ते ॥ ४ ॥

सर्वस्वरुपे सर्वेशे सर्वशक्तिसमन्विते ।

भयेभ्यस्त्राहि नो देवि दुर्गे देवि नमोऽस्तु ते ॥ ५ ॥

रोगानशेषानपहंसि तुष्टा

रुष्टा तु कामान् सकलानभीष्टान् ।

त्वामाश्रितानां न विपन्नराणां

त्वामाश्रिता ह्याश्रयतां प्र्यन्ति ॥ ६ ॥

सर्वबाधाप्रश्मनं त्रैलोक्यस्याखिलेश्र्वरि ।

एवमेव त्वया कार्यमस्मद्वैरिविनाशनम् ॥ ७ ॥

 ॥ इति श्रीसप्तश्लोकी दुर्गा सम्पूर्णा ॥

तन्त्रोक्तं देवीसूक्तम्

अथ तन्त्रोक्तं देवीसूक्तम्

नमो देव्यै महादेव्यै शिवायै सततं नमः ।

नमः प्रकृत्यै भद्रायै नियताः प्रणताह स्मताम ॥ १ ॥

रौद्रायै नमो नित्यायै गौर्यै धात्र्यै नमो नमः ।

ज्योत्स्नायै चेन्दुरुपिण्यै सुखायै सततं नमः ॥ २ ॥

कल्याण्यै प्रणतां वृध्द्यैसिद्ध्यै कूर्म्यै नमो नमः ।

नैॠत्यै भूभृतां लक्ष्म्यै श्र्वाण्यै ते नमो नमः ॥ ३ ॥

दुर्गायै दुर्गपारायै सारायै सर्वकारिण्यै ।

ख्यात्यै तथैव कृष्णायै धूम्रायै सततं नमः ॥ ४ ॥

अतिसौम्यातिरौद्रायै नतास्तस्यै नमो नमः ।

नमो जगत्प्रतिष्ठायै देव्यै कृत्यै नमो नमः ॥ ५ ॥

या देवी सर्वभूतेषु विष्णुमायेति शब्दिता ।

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः ॥ ६ ॥

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः ॥ ७ ॥

या देवी सर्वभूतेषु बुद्धिरुपेण संस्थिता ।

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः ॥ ८ ॥

या देवी सर्वभूतेषु निद्रारुपेण संस्थिता ।

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः ॥ ९ ॥

या देवी सर्वभूतेषु क्षुधारुपेण संस्थिता ।

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः॥ १० ॥

या देवी सर्वभूतेषु छायारुपेण संस्थिता ।

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः s॥ ११ ॥

या देवी सर्वभूतेषु शक्तिरुपेण संस्थिता ।

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः॥ १२ ॥

या देवी सर्वभूतेषु तृष्णारुपेण संस्थिता ।

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः॥ १३ ॥

या देवी सर्वभूतेषु क्षान्तिरुपेण संस्थिता ।

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः ॥ १४ ॥

या देवी सर्वभूतेषु जातिरुपेण संस्थिता ।

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः ॥ १५ ॥

या देवी सर्वभूतेषु लज्जारुपेण संस्थिता ।

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः ॥ १६ ॥

या देवी सर्वभूतेषु शान्तिरुपेण संस्थिता ।

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः ॥ १७ ॥

या देवी सर्वभूतेषु श्रद्धारुपेण संस्थिता ।

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः ॥ १८ ॥

या देवी सर्वभूतेषुका कान्तिरुपेण संस्थिता ।

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः ॥ १९ ॥

या देवी सर्वभूतेषु लक्ष्मीरुपेण संस्थिता ।

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः ॥ २० ॥

या देवी सर्वभूतेषु वृत्तिरुपेण संस्थिता ।

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः ॥ २१ ॥

या देवी सर्वभूतेषु स्मृतिरुपेण संस्थिता ।

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः ॥ २२ ॥

या देवी सर्वभूतेषु दयारुपेण संस्थिता ।

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः ॥ २३ ॥

या देवी सर्वभूतेषु तुष्टिरुपेण संस्थिता ।

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः ॥ २४ ॥

या देवी सर्वभूतेषु मातृरुपेण संस्थिता ।

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः ॥ २५ ॥

या देवी सर्वभूतेषु भ्रान्तिरुपेण संस्थिता ।

नमस्तस्यै नमस्त्स्यै नमस्तस्यै नमो नमः ॥ २६ ॥

इन्द्रियाणामधिष्ठात्री भूतानां चखिलेषु या ।

भूतेषु सततं तस्यै व्याप्त्यै देव्यै नमो नमः ॥ २७ ॥

चितिरुपेण या क्रुत्स्नमेतद्‌व्याप्य स्थिता जगत्

नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः ॥ २८ ॥

स्तुता सुरैः पूर्वमभीष्टसंश्रयात्तथा सुरेन्द्रेण दिनेषु सेविता ।

करोतु सा नः शुभहेतुरिश्र्वरी शुभानि भद्राण्यभिहन्तु चापदः ॥ २९ ॥

या साम्प्रतं चोद्ध्तदैत्यतापितैरस्माभिरीशा च सुरैर्नमस्यते ।

या च स्मृता तत्क्षणमेव हन्ति नः सर्वापदो भक्तिविनम्रमूर्तिभिः॥ ३० ॥

॥ इति तन्त्रोक्तं देवीसूक्तं सम्पूर्णम् ॥

सिद्धकुज्जिकास्तोत्रम्

शिव उवाच

शृणु देवि प्रवक्ष्यामि कुज्जिकास्तोत्रमुत्तमम् ।

येन मन्त्रप्रभावेण चण्डीजापः शुभो भवेत् ॥ १ ॥

न कवचं नार्गालास्तोत्रं कीलकं न रहस्यकम् ।

न सूक्तं नापि ध्यानं च न न्यासो न च वार्चमान् ॥ २ ॥

कुज्जिकापाठमात्रेण दुर्गापाठफलं लभेत् ।

अतिगुह्यतरं देवि देवानामपि दुर्लभम् ॥ ३ ॥

गोपनीयं प्रयत्नेन स्वयोनिरिव पार्वति ।

मारणं मोहनं वश्यं स्तम्भ्नोच्चाटनादिकम् ।

पाठणमात्रेण संसिध्येत् कुञ्जिकास्तोत्रमुत्तमम् ॥ ४ ॥

मन्त्र

ॐ ऐं ह्रीं क्लीं चामुण्डायैविच्चे ॥ ॐ ग्लौं हुं क्लीं जूं सः

ज्वालय ज्वालय ज्वल ज्वल प्रज्वल प्रज्वल

ऐं ह्रीं क्लीं चामुण्डायै विच्चे ज्वल हं सं लं क्षं फट् स्वाहा ॥ इतिमन्त्रः ॥

नमस्ते रुद्ररुपिण्यै नमस्ते मधुमर्दिनि ।

नमः कैटभहारिण्यै नमस्ते महिषार्दिनि ॥ १ ॥

नमस्ते शुम्भ्रहन्त्र्यै च निशुम्भासुरघातिनि ॥ २ ॥

जाग्रतं हि महादेवि जपं सिद्धं कुरुष्व मे ।

ऐंकारी सॄष्टिरुपायै ह्रिंकारी प्रतिपालिका ॥ ३ ॥

क्लींकारी कामरुपिण्यै बीजरुपे नमोऽस्तु ते ।

चामुण्डा चण्ड्घाती च यैकारी वरदायिनी ॥ ४ ॥

विच्चे चाभयादा नित्यं नमस्ते मन्त्ररुपिणि ॥ ५ ॥

धां धीं धूं धूर्जटेः पत्नी वां वीं वूं वागधीश्र्वरी ।

क्रां क्रीं क्रूं कालिका देवि शां शीं शूं मे शुभं कुरु ॥ ६ ॥

हुं हुं हुंकाररुपिण्यै जं जं जं जम्भनादिनी ।

भ्रां भ्रीं भ्रूं भैरवी भद्रे भवान्यै ते नमो नमः ॥ ७ ॥

अं कं चं टं तं पं यं शं वीं दुं ऐं वीं हं क्षं

धीजाग्रं धिजाग्रं त्रोटय त्रोटय दीप्तं कुरु कुरु स्वाहा ॥

पां पीं पूं पार्वती पर्णा खां खीं खूं खेचरी तथा ।

सां सीं सूं सप्तशती देव्या मन्त्रसिद्धिं कुरुष्व मे ॥ ८ ॥

इदं तु कुञ्जकास्तोत्रं मन्त्रजागर्तिहेतवे ।

अभक्ते नैव दातव्यं गोपितं रक्ष पार्वति ॥

यस्तु कुञ्जिकया देवि हीनां सप्तशतीं पठेत् ।

न तस्य जायते सिद्धिररण्ये रोदनं यथा ॥

इति श्रीरुद्रयामले गौरीतन्त्रे शिवपार्वतीसंवादे कुञ्जिकास्तोत्रं सम्पूर्णम् ।

दुर्गाद्वात्रिंशन्नाममाला

दुर्गा दुर्गार्तिशमनी दुर्गापद्विनिवारिणी ।

दुर्गमच्छेदिनी दुर्गसाधिनी दुर्गनाशिनी ||

दुर्गतोद्धारिणी दुर्गानिहन्त्री दुर्गमापहा ।

दुर्गमज्ञानदा दुर्गदैत्यलोकदवानला ॥

दुर्गमा दुर्गमालोका दुर्गमात्मस्वरुपिणी ।

दुर्गमार्गप्रदा दुर्गमविद्या दुर्गमाश्रिता ॥

दुर्गमज्ञानसंस्थाना दुर्गमध्यानभासिनी ।

दुर्गमोहा दुर्गमगा दुर्गमार्थंस्वरुपिणी ॥

दुर्गमासुरसंहन्त्री दुर्गमायुधधारिणी ।

दुर्गमाङ्गी दुर्गमता दुर्गम्या दुर्गमेश्र्वरी ॥

दुर्गभीमा दुर्गभामा दुर्गभा दुर्गदारिणी ।

नामावलिमिमां यस्तु दुर्गाया मम मानवः ॥

पठेत् सर्वभयान्मुक्तो भविष्यति न संशयः ॥

॥ इति दुर्गाद्वात्रिंशन्नाममाला संपूर्णा ॥

देव्यपराधक्षमापनस्तोत्रम्

अथ देव्यपराधक्षमापनस्तोत्रम्

न मन्त्रं नो यन्त्रं तदापि च न जाने स्तुतिमहो

न चाह्वानं ध्यानं तदापि च न जाने स्तुतिकथाः ।

न जाने मुद्रास्ते तदापि च न जाने विलपनं

परं जाने मातस्त्वदनुसरणं क्लेशहरणम् ॥ १ ॥

विधेरज्ञानेन द्रविणविरहेणालसतया

विधेयाश्क्यत्वात्तव चरणयोर्या च्युतिरभूत् ।

तदेतत् क्षन्तव्यं जननि सकलोद्धारिणि शिवे

कुपुत्रो जायेत क्वचिदपि कुमाता न भवति ॥ २ ॥

पृथिव्यां पुत्रास्ते जननि बहवः सन्ति सरलाः

परं तेषां मध्ये विरलतरलोऽहं तव सुतः ।

मदीयोऽयं त्यागः समुचितमिदं नो तव शिवे

कुपुत्रो जायते क्वचिदपि कुमाता न भवति ॥ ३॥

जगन्मातर्मातस्तव चरणसेवा न रचिता

न वा दत्तं देवि द्रविणमपि भूयस्तव मया ।

तथापि त्वं स्नेहं मयि निरुपमं यत्प्रकुरुषे

कुपुत्रो जायेत क्वचिदपि कुमाता न भवति ॥ ४ ॥

परित्यक्ता देवा विविधविधसेवाकुलतया

 मया पञ्चाशीतेरधिकमपनीते तु वयसि ।

इदानीं चेन्मातस्तव यदि कृपा नापि भविता

निरालम्बो लम्बोदरजननि कं यामि शरणम् ॥ ५ ॥

श्र्वपाको जल्पाको भवति मधुपाकोपमगिरा

निरातङ्को रङ्को विहरति चिरं कोटिकनकैः ।

तवापर्णे कर्णे विशति मनुवर्णे फलमिदं

जनःको जानीते जनानि जपनीयं जपविधौ ॥ ६ ॥

चिताभस्मालेपो गरलमशनं दिक्पटधरो

जटाधारी कण्ठे भुजगपतिहारी पशुपतिः ।

कपाली भूतेशो भजति जगदीशैकपदवीं

भवानि त्वत्पाणिग्रहणपरिपाटीफलमिदम् ॥ ७ ॥

न मोक्षस्याकाङ्क्षा भवविभववाञ्छापि च न मे

न विज्ञानापेक्षा शशिमुखि सुखेच्छापि न पुनः ।

अतस्त्वां संयाचे जननि जननं यातु मम वै

मृडानी रुद्राणी शिव शिव भवानीति जपतः ॥ ८ ॥

नाराधितासि विधिना विविधोपचारैः

किं रुक्षचिन्तनपरैर्न कृतं वचोभिः ।

श्यामे त्वव यदि किञ्चन मय्यनाथे

धत्से कृपामुचितमम्ब परं तवैव ॥ ९ ॥

आपस्तु मग्नः स्मराणं त्वदीयं

करोमि दुर्गे करुणार्णवेशि ।

नैतच्छठत्वं मम भावयेथाः

क्षुधातृषार्ता जननीं स्मरन्ति ॥ १० ॥

जगदम्ब विचित्रमत्र किं परिपूर्णा करुणास्ति चेन्मयि ।

अपराधपरम्परापरं न हि माता समुपेक्षते सुतम् ॥ ११ ॥

मत्समः पातकी नास्ति पापघ्नी त्वत्समा न हि ।

एवं ज्ञात्वा महादेवि यथायोग्यं तथा कुरु ॥ १२ ॥

॥ इति श्रीशंकराचार्यविरचितं देव्यपराधक्षमापनस्तोत्रं सम्पूर्णम् ॥

कर्मसमर्पणम्

आवाहनं न जानामि न जानामि विसर्जनम् ।

पूजां चैव न जानामि क्षम्यतां परमेश्र्वरि ॥

मन्त्रहीनं क्रियाहिनं भक्तिहीनं सुरेश्र्वरि ।

यत्कृतं तु मया कर्मं परिपूर्णं तदस्तु मे ॥

//इति प्रार्थना //

अनेन कृतकर्माणा भगवति श्रीमहाकाली-महालक्ष्मी-महासरस्वतीस्वरुपिणी श्रीजगद्म्बा प्रीयताम् ।

तत्सद्‌ब्र्ह्मार्पणमस्तु ॥

श्रीदुर्गाष्टोत्तरशतनामस्तोत्रम्

ईश्र्वर उवाच

शतनाम प्रवक्ष्यामि शृणुष्व कमलानने ।

यस्य प्रसादमात्रेण दुर्गा प्रीता भवेत् सती ॥ १ ॥

ॐ सती साध्वी भवप्रीता भवानी भवमोचनी ।

आर्या दुर्गा जया चाद्या त्रिनेत्रा शूलधारिणी ॥ २ ॥

पिनाकधारिणी चित्रा चण्डघण्टा महातपाः ।

मनो बुद्धिर्हंकारा चित्तरुपा चिता चितिः ॥ ३ ॥

सर्वमन्त्रमयी सत्ता सत्यानन्दस्वरुपिणी ।

अनन्ता भाविनी भाव्या भव्याभव्या सदागतिः॥ ४ ॥

शाम्भवी देवमाता च चिन्ता रत्नप्रिया सदा ।

सर्वविद्या दक्षकन्या द्क्षयज्ञविनाशिनी ॥ ५ ॥

अपर्णानेकवर्णा च पाटला पाटलावती ।

पट्टाम्बरपरीधाना कलमञ्जीररञ्जिनी ॥ ६ ॥

अमेयविक्रमा क्रूरा सुन्दरी सरसुन्दरी ।

वनदुर्गा च मातङ्गी मतङ्गमुनिपूजिता ॥ ७ ॥

ब्राह्मी माहेश्र्वरी चैन्द्री कौमारी वैष्णवी तथा ।

चामुण्डा चैव वाराही लक्ष्मीश्र्च पुरुषाकृतिः ॥ ८ ॥

विमलोत्कर्षिणी ज्ञाना क्रिया नित्या च बुध्दिदा ।

बहुला बहुलप्रेमा सर्ववाहनवाहना ॥ ९ ॥

 निशुम्भशुम्भहननी महिषासुरमर्दिनी ।

मधुकैटभहन्त्री चण्डमुण्डविनाशिनी ॥ १० ॥

सर्वासुरविनाशा च सर्वदानवघातिनी ।

सर्वशास्त्रमयी च सर्वास्त्रधारिणी तथा ॥ ११ ॥

अनेकशस्त्रहस्ता च अनेकास्त्रस्य धारिणी ।

कुमारी चैककन्या च कैशोरी युवति यतिः ॥ १२ ॥

अप्रोढा चैव प्रौढा च वृद्धमाता बलप्रदा ।

महोदरी मुक्तकेशी घोररुपा महाबला ॥ १३ ॥

अग्निज्वाला रौद्रमुखी कालरित्रिस्तपस्विनी ।

नारायणी भद्रकाली विष्णुमाया जलोदरी ॥ १४ ॥

शिवदूती कराली च अनन्ता परमेश्र्वरी ।

कात्यायनी च सावित्री प्रत्यक्षा ब्रह्मवादिनी ॥ १५ ॥

य इदं प्रपठेन्नित्यं दुर्गानामशताष्टकम् ।

नासाध्यं विद्यते देवि त्रिषु लोकेषु पार्वति ॥ १६ ॥

धनं धान्यं सुतं जायां हयं हस्तिनमेव च ।

चतुर्वंर्गं तथा चान्ते लभेन्मुक्तिं च शाश्र्वतीम्॥ १७ ॥

कुमारीं पूजयित्वा तु ध्यात्वा देवीं सुरेश्र्वरीम् ।

पूजयेत् परया भक्त्या पठेन्नामशताष्टकम् ॥ १८ ॥

तस्य सिद्धिर्भवेद् देवि सर्वैः सुरवरैरपि ।

राजानो दासातां यान्ति राज्यश्रियमवाप्रुयात्॥ १९ ॥

गोरोचनाअलक्तककुङ्कुमेन

सिन्दूरकर्पूरामधुत्रयेण ।

विलिख्य यन्त्र विधिना विधिज्ञो

भवेत् सदा धारयते पुरारिः ॥ २० ॥

भौमावास्यानिशामग्रे चन्द्रे शतभिषां गते ।

विलिख्य प्रपठेत् स्तोत्रं स भवेत्‌ सम्पदां पदम् ॥ २१ ॥

इति श्रीविश्र्वसारतन्त्रे दुर्गाष्टोत्तरशतनामस्तोत्रं समाप्तम् ।

अन्नपूर्णास्तोत्रम्

नित्यानन्दकरी वराभयकरी सौन्दर्यरत्नाकरी

निर्धूताखिलघोरपावनकरी प्रत्यक्षमाहेश्र्वरी ।

प्रालेयलवंशपावनकरी काशीपुराधीश्र्वरी

भिक्षां देहि कृपावलम्बनकरी मातान्नपूर्णेश्र्वरी ॥ १ ॥

नानरत्नविचित्रभूषणकरी हेमाम्बराडम्बरि

मुक्ताहारविलम्बमानविलसद्वक्षोजकुम्भान्तरी ।

काश्मीरागरुवासिङ्गरुचिरा काशीपुधीश्र्वरी

भिक्षां देहि कृपावलम्बनकरी मातान्नपुर्णेश्र्वरी ॥ २ ॥

योगानन्दकरि रिपुक्षयकरि धर्मार्थनिष्ठाकरी

चन्द्रार्कानलभासमानलहरी त्रैलोक्यरक्षाकरी ।

सर्वैश्र्वर्यसमस्तवाञ्छितकरी काशीपुराधीश्र्वरी

भिक्षां देहि कृपावलम्बनकरी मातान्नपूर्णेश्र्वरी ॥ ३ ॥

कैलासाचलकन्दरालयकरी गौरी उमा शङ्करी

कौमारी निगमार्थगोचरकरी ओंकारबीजाक्षरी ।

मोक्षद्वारकपाटपाटनकरि काशीपुराधीश्र्वरि

भिक्षां देहि कृपावल्म्बनकरी मातान्नपूर्णेश्र्वरी ॥ ४ ॥

दृश्यादृश्यविभूतिवाहनकरी ब्रह्माण्डभाण्डोदरी

लीलानाटकसूत्रभेदनकरी विज्ञानदीपाङ्कुरी ।

श्रीविश्वेशमनः प्रसादनकरी काशीपुराधीश्र्वरी

भिक्षां देहि कृपावलम्बनकरी मातान्नपूर्णेश्र्वरी ॥ ५ ॥

उर्वी सर्वजनेश्वरी भगवती मातान्नपूर्णेश्वरी

वेणीनीलसमानकुरी नित्यान्नदानेश्र्वरी ।

सर्वानन्दकरी सदा शुभकरी काशीपुराधीश्र्वरी

भिक्षां देहि कृपावलम्बनकरी मातान्नपूर्णेश्वरी ॥ ६ ॥

आदिक्षान्तसमस्तवर्णनकरी शम्भ्रोस्त्रिभावाकरी

काश्मिरा त्रिजलेश्र्वरी त्रिलहरी नित्याङ्करा शर्वरी ।

कामाकाङ्क्षकरी जनोदयकरी काशिपुराधीश्वरी

भिक्षां देहि क्रुपावलम्बनकरी मातान्नपूर्णेश्वरी ॥ ७ ॥

देवी सर्वविचित्ररत्नरचिता दाक्षायणी सुन्दरी

वामस्वादुपयोधरप्रियकरी सौभाग्यमाहेश्र्वरी ।

भक्ताभीष्टकरी दशाशुभहरी काशिपुराधीश्वरी

भिक्षां देहि कृपावलम्बनकरी मातान्नपूर्णेश्वरी ॥ ८ ॥

चन्द्रार्कानलकोटीकोटिसदृशा चन्द्रांशुबिम्बाधरी

चन्द्रार्काग्निसमानकुन्तलधरी चन्द्रार्कवर्णेश्वरी

मालापुस्तकपाशसाड्कुशधरी काशीपुराधीश्वरी

भिक्षां देहि कृपावलम्बनकरी मातान्नपूर्णेश्र्वरी ॥ ९ ॥

क्षत्रत्राणकरी महाऽभवकरी माता कृपासागरि

साक्षान्मोक्षकरी सदा शिवकरी विश्वेश्वरश्रीधरी

दक्षाक्रन्दकरी निरामयकरी काशीपुराधीश्वरी

भिक्षाम देहि कृपावलम्बनकरी मातान्नपूर्णेश्वरी ॥ १० ॥

अन्नपूर्णे सदापूर्णे शङ्करप्राणवल्लभे ।

ज्ञानवैराग्यसिद्ध्यर्थं भिक्षां देहि च पार्वति ॥ ११ ॥

माता च पार्वती देवी पिता देवो महेश्वरः ।

बान्धवाः शिवभक्ताश्र्च स्वदेशो भुवनत्रयम् ॥ १२ ॥

॥ इति श्रीमत्परमहंपर्रिव्राजकाचार्यस्य श्रीगोविन्दभगवत्पूज्यपादशिष्यस्य

श्रीमच्छङ्करभगवतः कृतौ अन्नपूर्णास्तोत्रं सम्पूर्णम् ॥

ऋग्वेदोक्तं देवीसूक्तम्

 ऋग्वेदोक्तं देवीसूक्तम्

ॐ अहमित्यष्टर्चस्य सूक्तस्य वागाम्भृणी ऋषिः , सच्चित्सौखात्मकः सर्वगतः परमात्मा देवता , द्वितीयाया ॠचो जगती , शिष्टानां त्रिष्टुप् छन्दः , देवीमाहात्म्यपाठे विनियोगः ।

 ध्यानम्

ॐ सिंहस्था शशिशेखरा मरकतप्रख्यैश्र्चतुर्भिर्भुजैः

शङ्खं चक्रध्नुःशरांश्र्च दधती नेत्रैस्त्रिभिः शोभिता ।

आमुक्ताङ्गदहारकङकणरणत्काञ्चीरणन्नूपुरा

दुर्गा दुर्गतिहारिणी भवतु नो रत्नोल्लसत्कुण्डला ॥

 देवीसूक्तम्

ॐ अहं रुद्रेभिर्वसुभिश्र्चराम्यहमादित्यैरुत विश्र्वदेवैः ।

अहं मित्रावरुणोभा बिभर्म्यहमिन्द्राग्नी अहमश्र्विनोभा ॥ १ ॥

अहं सोममाहनसं बिभर्म्यहं त्वष्टारमुत पूषणं भगम् ।

अहं दधामि द्रविणं हविष्मते सुप्राव्ये यजमानाय सुन्वते ॥ २ ॥

अहं राष्ट्री संगमनी वसूनां चिकितुषी प्रथमा यज्ञियानाम् ।

तां मा देवा व्यदधुः पुरुत्रा भूरिस्थात्रां भूर्य्यावेशयन्तीम् ॥ ३ ॥

मया सो अन्नमत्ति यो विपश्यति यः प्राणिति य ईं शृणोत्युक्तम् ।

अमन्तवो मां त उप क्षियन्ति श्रुधि श्रुत श्रद्धिवं ते वदामि ॥ ४ ॥

अहमेव स्वयमिदं वदामि जुष्टं देवेभिरुत मानुषेभिः ।

यं कामये तं तमुग्रं कृणोमि तं ब्रह्माणं तमृषिं तं सुमेधाम् ॥ ५ ॥

अहं रुद्राय धनुरा तनोमि ब्रह्मद्विषे श्रवे हन्तवा उ ।

अहं जनाय समदं कृणोम्यहं द्यावापृथिवी आ विवेश ॥ ६ ॥

अहं सुवे पितरमस्य मूर्ध्न्मम योनिरप्स्वन्तः समुद्रे ।

ततो वि तिष्ठे भुवनानु विश्र्वो-तामूं द्यां वर्ष्मणोप स्पृशामि ॥ ७ ॥

अहमेव वात इव प्रवाम्यारभमाणा भुवनानि विश्र्वा ।

प्रो दिवा पर एना पृथिव्यैतावती महिना संबभूव ॥ ८ ॥

प्राधानिकं रहस्यम्

ॐ अस्य श्रीसप्तशतीरहस्यत्रयस्य नरायणा ऋषि:अनुष्टुप्छन्दः ,

महाकालीमहालक्ष्मीमहासरस्वत्यो देवता यथोक्तफलावाप्त्यर्थं

जपे विनियोगः ।

 राजोवाच

भगवन्नवतारा मे चण्डिकायास्त्वयोदिताः ।

एतेषां प्रकृतिम ब्रह्मन् प्रधानं वक्तुमर्हसि ॥ १ ॥

आराध्यं यन्मया देव्याः स्वरुपं येन च द्विज ।

विधिना ब्रूहि सकलं यथावत्प्रणतस्य मे ॥ २ ॥

 ऋषिरुवाच

इदं रहस्यं परममनाख्येयं प्रचक्षते ।

भक्तोऽसीति न मे किञ्चित्तवावाच्यं नराधिप ॥ ३ ॥

सर्वस्याद्या महालक्ष्मीस्त्रिगुणा परमेश्र्वरी ।

लक्ष्यालक्ष्यस्वरुपा सा व्याप्त कृत्स्नं व्यवस्थिता ॥ ४ ॥

माअतुलुङ्ग गदां खेटं पानपात्रं च बिभ्रती ।

नागं लिङ्गं च योनिं च बिभ्रती नृप मूर्धनि ॥ ५ ॥

तप्तकाञ्चनवर्णाभा तप्तकाञ्चनभूषणा ।

शून्यं तदखिलं स्वेन पूरयामास तेजसा ॥ ६ ॥

शून्यं तदखिलं लोकं विलोक्य परमेश्र्वरी ।

बभार परमं रुपं तमसा केवलेन हि ॥ ७ ॥

सा भिन्नाञ्जनसंकाशा दंष्ट्राङ्कतवरानना ।

विशाललोचना नारी बभूव तनुमध्यमा ॥ ८ ॥

खङ्गपात्राशिरःखेटैरलंकृतचतुर्भुजा

कबन्ध्हारं शिरसा बिभ्राणा हि शिरःस्त्रजम् ॥ ९ ॥

सा प्रोवाच महालक्ष्मीं तामसी प्रम्दोत्तमा ।

नाम कर्म च मे मातर्देहि तुभ्यं नमो नमः ॥ १० ॥

तां प्रोवाच महालक्ष्मीस्तामसीं प्रमदोत्तमाम् ।

ददामि तव नामानि यानि कर्माणि तानि ते ॥ ११ ॥

महामाया महाकाली महामारी क्षुधा तृषा ।

निद्रा तृष्णा चैकवीरा कालरात्रिर्दुरत्यया ॥ १२ ॥

इमानि तव नामानि प्रतिपाद्यानि कर्मभिः ।

एभिः कर्माणि ते ज्ञात्वा योऽधीते सोऽश्र्नुते सुखम् ॥ १३ ॥

अक्षमालाङ्कुशधरा वीणापुस्तकधारिणी ।

सा बभूव वरा नारी नामान्यस्यै च सा ददौ ॥ १५ ॥

तामित्युक्त्व महालक्ष्मीः स्वरुपमपरं नृप ।

सत्त्वाख्येनातिशुद्धेन गुणेनेन्दुप्रभं दधौ ॥ १४ ॥

अक्षमालाङ्कुशधरा वीणापुस्तकधारिणी ।

सा बभूव वरा नारी नामान्यस्यै च सा ददौ ॥ १५ ॥

महाविद्या महावाणी भारती वाक् सरस्वती ।

आर्या ब्राम्ही कामधेनुर्वेदगर्भा च धीश्र्वरी ॥ १६ ॥

अथोवाच महालक्ष्मीर्महाकालीं सरस्वतीम् ।

युवां जनयतां देव्यौ मिथुने स्वानुरुपतः ॥ १७ ॥

इत्युक्त्वा ते महालक्ष्मीः ससर्ज मिथुनं स्वयम् ।

हिरण्यगर्भो रुचिरौ स्त्रीपुंसौ कमलासनौ ॥ १८ ॥

ब्रह्मन्‌ विधे विरित्र्चेति धातरित्याह तं नरम्‌।

श्री: पद्मे कमले लक्ष्मीत्याह माता च तां स्त्रियम्‌॥१९॥

महाकाली भारती च मिथुने सृजतः सह ।

एतयोरपि रुपाणि नामानि च वदामि ते ॥ २० ॥

नीलकण्ठं रक्तबाहुं श्वेताड्गं चन्द्रशेखरम्‌।

जनयामास पुरुषं महाकाली सितां स्त्रियम् ॥ २१ ॥

स रुद्रः शंकरः स्थाणुः कपर्दी च त्रिलोचनः ।

त्रयी विद्या क्स्स्मधेनुः सा स्त्री भाषाक्षरा स्वरा ॥ २२ ॥

सरस्वती स्त्रियं गौरीं कृष्णं च पुरुषं नृप ।

जनयामास नामानि तयोरपि वदामि ते ॥ २३ ॥

विष्णुः कृष्णो हृषीकेशो वासुदेवो जनार्दनः ।

उमा गौरी सतीचण्डी सुन्दरी सुभगा शिवा ॥ २४ ॥

एवं युवतयः सद्यः पुरुषत्वं प्रपेदिरे ।

चक्षुष्मन्तो नु पश्यन्ति नेतरेऽतद्विदो जनाः ॥ २५ ॥

ब्रह्मणे प्रददौ पत्नीं महालक्ष्मीनृप त्रयीम् ।

रुद्राय गौरीं वरदां वासुदेवाय च श्रियम् ॥ २६ ॥

स्वरया सह सम्भूय विरिञ्चोऽण्डमजीजनत् ।

बिभेद भगवान् रुद्रस्तद् गौर्या सह वीर्यवान् ॥ २७ ॥

अण्डमध्ये प्रधानादि कार्यजातमभून्नृप ।

महाभूतात्मकं सर्वं जगतस्थावरजड्ग्मम् ॥ २८ ॥

पुपोष पालयामास तल्लक्ष्म्या सह केशवः ।

संजहार जगत्सर्वं सह गौर्या महेश्वरः ॥ २९ ॥

महालक्ष्मीर्महाराज सर्वसत्त्वमयीश्र्वरी ।

निराकारा च साकारा सैव नानाभिधानभृत् ॥ ३० ॥

नामान्तरैर्निरुप्यैषा नाम्ना नान्येन केनचित् ॥ ॐ ॥ ३१ ॥

 इति प्राधानिकं रहस्यं सम्पूर्णम् ।

वैकृतिकं रहस्यम्

अथ वैकृतिकं रहस्यम्

 ऋषिरुवाच

ॐ त्रिगुणा तामसी देवि सात्त्विकी या त्रिधोदिता ।

सा शर्वा चण्डिका दुर्गा भद्रा भगवतीर्यते ॥ १ ॥

योगन्रिदा हरेरुक्ता महाकाली तमोगोणा ।

मधुकैटभनाशार्थं यां तुष्टावाम्बुजासनः ॥ २ ॥

दशवक्त्रा दशभुजा दश्पादाञ्जनप्रभा ।

विशालया राजमाना त्रिंशल्लोचनमालया ॥ ३ ॥

स्फुरद्दशनदंष्ट्रा सा भीमरुपापि भूमिप ।

रुपसौभाग्यकान्तीनां सा प्रतिष्ठा महाश्रियः ॥ ४ ॥

खड्गबाणगदाशूलचक्रशङ्खभुशुण्डिभृत् ।

परिघं कार्मुकं शीर्षं निश्च्योतद्रुधिरं दधौ ॥ ५ ॥

एषा सा वैष्णवी माया महाकाली दुरत्यया ।

आराधिता वशीकुर्यात् पूजाकर्तुश्र्चराचरम ॥ ६ ॥

सर्वदेवशरीरेभ्यो याऽऽविर्भूतामितप्रभा ।

त्रिगुणा सा महालक्ष्मीः साक्षान्महिषमर्दिनी ॥ ७ ॥

श्र्वेतानना नीलभुजा सुश्वेतस्तनमण्डला ।

रक्तमध्या रक्तपादा नीलजङ्घोरुरुन्मदा ॥ ८ ॥

सुचित्रजघना चित्रमाल्याम्बरविभूषणा ।

चित्रानुलेपना कान्तिरुपसौभाग्यशालिनी ॥ ९ ॥

अष्टदशभुजा पूज्या सा सहस्त्रभुजा सती ।

आयुधान्यत्र वक्षन्ते दक्षिणाधःकरक्रमात् ॥ १० ॥

अक्षमाला च कमलं बाणोऽसिः कुलिशं गदा ।

चक्रं त्रिशूलं परशुः शङ्खो घण्टा च पाशकः ॥ ११ ॥

शक्तिर्दण्डश्र्चर्म चापं पानपात्रं कमण्डलुः ।

अलंकृतभुजामेभिरायुध: क मलासनाम् ॥ १२ ॥

सर्वदेवमयीमीशां महालक्ष्मीमिमां नृप ।

पूजयेत्सर्वलोकानां स देवानां प्रभुर्भुवेत् ॥ १३ ॥

गौरीदेहात्समुद्भूता या सत्त्वैकगुणाश्रया ।

साक्षात्सरस्वती प्रोक्ता शुम्भासुरनिबर्हिणी ॥ १४ ॥

दधौ चाष्टभुजा बाणमुसले शूलचक्रभृत् ।

शङ्खं घण्ता लाङ्गलं कार्मुकं चसुधाधिप ॥ १५ ॥

एषा सम्पुजिता भक्तया सर्वज्ञत्वं प्रयच्छति ।

निशुम्भमथिनी देवी शुम्भासुरनिबर्हिणी ॥ १६ ॥

इत्युक्तानि स्वरुपाणि मूर्तीनां ताव पार्थिव ।

उपासनं जगन्मातुः पृथागासां निशामय ॥ १७ ॥

महालक्ष्मीर्यादा पुज्या महाकाली सरस्वती ।

दक्षिणोत्तरयोः पुज्ये पृष्ठतो मिथुनत्रयम् ॥ १८ ॥

विरञ्चिः स्वरया मध्ये रुद्रो गौर्या च दक्षिणे ।

वामे लक्ष्या ह्र्षीकेशः पुरतो देवतात्रयम् ॥ १९ ॥

अष्टादशभुजा मध्ये वामे चास्यादशानना ।

दक्षिणेऽष्टभुजा लक्ष्मीर्महतीति समर्चयेत् ॥ २० ॥

अष्टादशभुजा चैषा यदा पूज्या नराधिप ।

यदा चाष्टभुजा पू ज्या शुम्भासुरनिबर्हिणी ॥ २२ ॥

नवास्याः शक्तयह पूज्यास्तदा रुद्रविनायकौ ।

नमो देव्या इति स्तोत्रमन्त्रास्तदाश्रयाः ॥ २३ ॥

अवतारत्रयार्चायां स्तोत्रमन्त्रास्तदाश्रया:।

अष्टादशभुजा चैषा पूज्या महिषमर्दिनी ॥ २४ ॥

महालक्ष्मीर्महाकाली सैव प्रोक्ता सरस्वती ।

ईश्र्वरी पुण्यपापानां सर्वलोकमहेश्र्वरी ॥ २५ ॥

महिषान्तकरी येन पुजिता स जगत्प्रभुः ।

पूजयेज्जगतां धात्रीं चण्डिकां भक्तवत्सलाम् ॥ २६ ॥

अर्घ्यादिभिरलंकारैर्गन्धपुष्पैस्तथाक्षतैः

धूपैर्दीपैश्र्च नैवेद्यैर्नानाभक्ष्यसमन्वितैः ॥ २७ ॥

रुधिराक्तेन बलिना मांसेन सुरया नृप ।

(बालिमांसादिपूजेयं विप्रवर्ज्या मयेरिता ॥

तेषां किल सुरामांसैर्नोक्ता पूजा नृप क्वचित् ।)

प्रणामाचमनीयेन चन्दनेन सुगन्धिना ॥ २८ ॥

सकर्पूरैश्र्च ताम्बूलैर्भक्तिभावसमन्वितैः ।

वामभागेऽग्रतो देव्याश्छिन्नशीर्षं महासुरम् ॥ २९ ॥

पूजयेन्महिषं येन प्राप्तं सायुज्यमीशया ।

दक्षिणे पुरतः सिंह समग्रं धर्ममीश्र्वरम् ॥ ३० ॥

वाहनं पुजयेद्देव्या धृतं येन चराचरम् ।

कुर्याच्च स्तवनं धीमांस्तस्या एकाग्रमानसः ॥ ३१ ॥

ततः कृताञ्जलिर्भूत्वा स्तुवीत चरितैरिमैः ।

एकेन वा मध्यमेन नैकेनेतरयोरिह ॥ ३२ ॥

चरितार्धं तु न जपेज्जपञ्छिद्रमवाप्नुयात् ।

प्रदक्षिणानमस्कारान् कृत्वा मूर्ध्नि कृताञ्ज्लिः ॥ ३३ ॥

क्षमापयेज्जगद्धात्रीं मुहुर्मुहुरतन्द्रितः ।

प्रतिश्लोकं च जुहुयात्पायसं तिलसर्पिषा ॥ ३४ ॥

जुहुयात्स्तोत्रमन्त्रैर्वा चण्डिकायै शुभं हविः ।

भूयो नामपदैर्देवीं पूजय्त्सुसमाहितः ॥ ३५ ॥

प्रयतः प्राञ्जिलिः प्रह्वः प्रणम्यारोप्य चात्मानि ।

सुचिरं भावयेदीशां चण्डिकां तन्मयो भवेत् ॥ ३६ ॥

एवं यः पूजयेद्भक्त्या प्रत्यहं परमेश्र्वरीम् ।

भुक्त्वा भोगान् यथाकामं देवीसायुज्यमाप्नुयात् ॥ ३७ ॥

यो न पूजयते नित्यं चण्डिकां भक्तवत्सलाम् ।

भस्मीकृत्यास पुण्यानि निर्दहेत्परमेश्र्वरीम् ॥ ३८ ॥

तस्मात्पूजय भूपाल सर्वलोकमहेश्र्वरीम् ।

यथाक्तेन विधानेन चण्डिकां सुखमाप्स्यसि ॥ ३९ ॥

 इति वैकृतिकं रहस्यं सम्पूर्णम्

मूर्तिरहस्यम्

 अथ मूर्तिरहस्यम्

 ऋषिरुवाच

ॐ नन्दा भगवती नाम या भविष्यति नन्दजा ।

स्तुता सा पूजिता भक्त्या वशीकुर्याज्जगत्त्रयम् ॥ १ ॥

कनकोत्तमकान्तिः सा सुकान्तिकनकाम्बरा ।

देवी कनकवर्णाभा कनकोत्तमभूषणा ॥ २ ॥

कमलाङ्कुशपाशाब्जैरलंकृत चतुर्भुजा ।

इन्दिरा कमला लक्ष्मीः सा श्री रुक्माम्बुजासना ॥ ३ ॥

या रक्तदन्तिका नाम देवी प्रोक्ता मयानघ ।

तस्याः स्वरुपं वक्ष्यामि श्रृणु सर्वभयापहम् ॥ ४ ॥

रक्ताम्बरा रक्तवर्णा रक्तसर्वाङ्गभूषणा ।

रक्तायुधा रक्तनेत्रा रक्त्केशातिभीषणा ॥ ५ ॥

रक्ततीक्ष्णनखा रक्तदशना रक्तदन्तिका ।

पतिं नारीवानुरक्ता देवी भक्तं भजेज्जनम् ॥ ६ ॥

वसुधेव विशाला सा सुमेरुयुगलस्तनी ।

दिर्घौ लम्बावतिस्थूलौ तावतीव मनोहरै ॥ ७ ॥

कर्कशावतिकान्तौ तौ सर्वनन्दपयोनिधी ।

भक्तान् सम्पाययेद्देवी सर्वकामधौ स्तनौ ॥ ८ ॥

खड्‌गं पात्रं च मुसलं लाङ्गलं च बिभर्ति सा ।

आख्याता रक्तचामुण्डा देवी योगेश्‍वरीति च ॥ ९ ॥

अनया व्याप्तमखिलं जगत्स्थावरजङ्गमम् ।

इमां यः पूजयेद्भक्त्या स व्याप्नोति चराचरम् ॥ १० ॥

(भुक्त्वा भोगान् यथाकामं देवीसायुज्यमाप्नुयात् ।)

अधीते य इमं नित्यं रक्तदन्त्या वपुःस्तवम् ।

तं सा परिचरेद्देवी पतिं प्रियमिवाड्‍गंना ॥ ११ ॥

शाकम्भरी नीलवर्णा नीलोत्पलविलोचना ।

गम्भीरनाभिस्त्रिवलीविभूषिततनूदरी ॥ १२ ॥

सुकर्कशसमोत्तुङ्गवृत्तपीनघनस्तनी ।

मुष्टिं शिलीमुखापूर्णं कमलं कमलालया ॥ १३ ॥

पुष्पल्लवमूलादिफलाढ्यं शाकसच्चयम् ।

काम्यानन्तरसैर्युक्तं क्षुत्तृण्मृत्युभयापहम् ॥ १४ ॥

कार्मुकं च स्फुरत्कान्ति बिभ्रती परमेश्‍वरी ।

शाकम्भरी शताक्षी सा सैव दुर्गा प्रकीर्तिता ॥ १५ ॥

विशोका दुष्टदमनी शमनी दुरितापदाम् ।

उमा गौरी सती चण्डी कालिका सा च पार्वती ॥ १६ ॥

शाकम्भरीं स्तुवन् ध्यायज्जपन् सम्पूजयन्नमन् ।

अक्षय्यमश्‍नुते शीघ्रमन्नपानामृतं फलम् ॥ १७ ॥

भीमापि नीलवर्णा सा दंष्ट्रादशनभासुरा ।

विशाललोचना नारी वृत्तपीनपयोधरा ॥ १८ ॥

चन्द्रहासं च डमरुं शिरः पात्रं च बिभ्रती ।

एकवीरा कालरात्रिः सैवोक्ता कामदा स्तुता ॥ १९ ॥

तेजोमण्डलदुर्धर्षा भ्रामरी चित्रकान्तिभृत् ।

चित्रानुलेपना देवी चित्राभरणभूषिता ॥ २० ॥

चित्रभ्रमरपाणिः सा महामारीति गीयते ।

इत्येता मूर्तयो देव्या याः ख्याता वसुधाधिप ॥ २१ ॥

जगन्मातुश्‍चण्डिकायाः कीर्तिताः कामधेनवः ।

इदं रहस्यं परमं न वाच्यं कस्यचित्त्वया ॥ २२ ॥

व्याख्यानं दिव्यमूर्तीनामभीष्टफलदायकम् ।

तस्मात् सर वप्रयत्नेन देवीं जप निरन्तरम् ॥ २३ ॥

सप्तजन्मार्जितैर्घोरैर्ब्रह्महत्यासमैरपि ।

पाठमात्रेण मन्त्राणां मुच्यते सर्वकिल्बिषैः ॥ २४ ॥

देव्या ध्यानं मया ख्यातं गुह्याद् गुह्यतरं महत् ।

तस्मात् सर्वप्रयत्नेन सर्वकामफलप्रदम् ॥ २५ ॥

(एतस्यास्त्वं प्रसादेन सर्वमान्यो भविष्यसि ।

सर्वरुपमयी देवी सर्वं देवीमयं जगत् ।

अतोऽहं विश्र्वरुपां तां नमामि परमेश्र्वरीम् ।

 इति मूर्तिरहस्यं सम्पूर्णम्

क्षमा-प्रार्थना

अपराधसहस्राणि क्रियन्तेऽहर्निशं मया ।

दासोऽयमिति मां मत्वा क्षमस्व परमेश्‍वरि ॥ १ ॥

आवाहनं न जानामि न जानामि विसर्जनम् ।

पूजां चैव न जानामि क्षम्यतां परमेश्‍वरि ॥ २ ॥

मन्त्रहीनं क्रियाहीनं भक्तिहीनं सुरेश्‍वरि ।

यत्पूजितं मया देवि परिपूर्णं तदस्तु मे ॥ ३ ॥

अपराधशतं कृत्वा जगदम्बेति चोच्चरेत् ।

यां गतिं समवाप्नोति न तां ब्रह्मादयः सुराः ॥ ४ ॥

सापराधोऽस्मि शरणं प्राप्तस्त्वां जगदम्बिके ।

इदानीमनुकम्प्योऽहं यथेच्छसि तथा कुरु ॥ ५ ॥

अज्ञानाद्विस्मृतेर्भ्रान्त्या यन्न्यूनमधिकं कृतम् ।

तत्सर्वं क्षम्यतां देवि प्रसीद परमेश्‍वरि ॥ ६ ॥

कामेश्‍वरि जगन्मातः सच्चिदानन्दविग्रहे ।

गृहाणार्चामिमां प्रीत्या प्रसीद परमेश्‍वरि ॥ ७ ॥

गुह्यातिगुह्यगोप्त्री त्वं गृहाणास्मत्कृतं जपम् ।

सिद्धिर्भवतु मे देवि त्वत्प्रसादात्सुरेश्‍वरि ॥ ८ ॥

श्रीभार्गवकवचम्‌

गभीरोमाहात्म्यात्प्रशमशुचिरत्यन्तसुजनः प्रसन्नः पुण्यानां प्रचय इव सर्वस्य सुखदः।

प्रभुत्वस्योत्कर्षात्परिणतिविशुद्धेश्च तपसा-मसौ द्दष्टः प्रबलयति पापं च नुदति॥

॥ श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥

॥ श्रीगणेशाय नमः ॥

श्रीनारायण उवाच ॥

कैलासशिखरे रम्ये शंकरं लोकशंकरम्‌॥ कैवल्यचरणं गौरी पप्रच्छ हितमद्भुतम्‌ ॥१॥

पार्वत्युवाच ॥

देवदेव महादेव वृषभघ्वज॥ त्वत्तः श्रुतान्यशेषाणि जामदग्न्यस्य साम्प्रतम्‌ ॥२॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥२॥

हरेरंशावतीर्णस्य मन्त्रयन्त्रादिकान्यलम्‌ ॥ न श्रुतं कवचं देव न चोक्तं भवता मम ॥३॥

वक्तुमर्हसि देवेश भक्तायै गुह्यमप्युत ॥ इति पृष्टः स गिरिशो मन्त्रयन्त्राङतत्त्ववित्‌ ॥४॥

उवाच प्रहसन्देवीं हिताय जगतामिदम्‌ ॥ रहस्यमपि हि ब्रूयुर्लोकैकहितदृष्टयः ॥५॥

शिव उवाच॥ श्रृणु प्रिये प्रियमिदं मम गुह्यतरं परम्‌ ॥ घर्मार्थकाममोक्षाणामनायासं सुसिद्भिदम्‌ ॥६॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥३॥

एकमौयिकं मन्ये विष्णुवक्षःस्थलालयाम्‌ ॥ श्रियमाक्रष्टुकामानामिदं कवचमुत्तमम्‌ ॥७॥

एकातपत्रसहितां य इच्छेत्सागराम्बराम्‌ ॥ स जामदग्न्यकवचं नित्यमावर्तयेन्नरः ॥८॥

उद्दण्डशस्त्रदोर्दण्डप्रचण्डरिपुमण्डलम्‌ ॥ कथं जयेयुर्वीरेन्द्राः कवचानावृताङ्रकाः ? ॥९॥

परप्रयुक्तकृत्यादिदोषा भूतादयो॓ऽपि वा ॥ प्रयान्ति भीता रामस्य वर्मणा वीक्ष्य रक्षितम्‌ ॥१०॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥४॥

किमन्यैः कवचैर्देवि किमन्यैर्मनुभिश्च वा ॥ जामदग्न्यः परं यस्य दैवतं भृत्यवत्सलः ॥११॥

कवचस्यास्य गिरिजे ऋष्यादिन्यासकल्पनम्‌ ॥ मूलमन्त्रोक्तविधिना कारयेत्साधकोत्तमः ॥१२॥

अङ्ररा ऋषिः। बृहती छन्दः। श्रीमाञ्जामदग्न्यो देवता ।

उद्दोर्दण्डचलत्कुठारशिखरस्फारस्फुलिङ्राङ्‌कुर-व्रातामोघमहास्त्रनाशितजगद्विद्वेषिवंशाटवीम्‌॥

वन्दे भार्ग्वमुग्रकार्मुकघरं प्रसन्नाननं वीरश्रीपरिचुम्ब्यमानमहितस्वब्रह्यतेजोनिधिम्‌ ॥१३॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥५॥

ॐ जामदग्न्यः शिरः पातु पातु मूर्धानमूर्ध्वदृक्‌ ॥ ललाटं ललितः पातु भ्रुवौ भृत्यार्तिनाशनः ॥१४॥

श्रवसी सुश्रवा मेऽव्यात्कर्णौ कर्णान्तलोचनः ॥ नेत्रे गोत्रर्तिहा मेऽव्याल्लोचने भवमोचनः ॥१५॥

गण्डे मे खण्डपरशुः कपोलौ पातु शीलवानू ॥ नासे सुनासः पायान्मे नासिके दासवत्स्लः ॥१६॥

रसनां रसरूपोऽव्याद्रसज्ञां रेणुकासुतः ॥ अधरौ पातु मे नित्यमधरीकृतशात्रवः ॥१७॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥६॥

वक्त्रं चित्रचरित्रोऽव्याद्दन्तान्दन्तीन्द्रविक्रमः ॥ चुबुकं रिपुजित्पातु ग्रीवां श्रीवत्सलाञ्छनः ॥१८॥

स्कन्धौ मे स्कन्दविजयी कक्षे मे क्षत्रियान्तकः ॥ भुजौ मे सततं पातु सहस्त्रभुजशासनः ॥१९॥

करौ हितकरः पातु पाणी क्षोणीभरापहः ॥ अङ्रलीर्मङ्रलगुणो नखानि मखकृन्मम ॥२०॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥७॥

उदरस्थजगत्पायादुदरं मम सर्वदा ॥ भयापहोऽव्यान्नाभिं मे मध्यं निध्यातविष्टपः ॥२२॥

लिङ्रं शंकरशिष्योऽव्यादुपस्थं निस्तुलप्रमः ॥ पाय्वपानं च मे पायात्सायकासनवान्सदा ॥२३॥

त्रिःसप्तकृत्वः कुलहा त्रिकं मेऽवतु सर्वदा ॥ परमेष्ठयवतात्पृष्ठं पिठरं दृढविक्रमः ॥२४॥

ऊरू मेरुसमः पातु जानू मे जगतां पतिः ॥ जङ्रे संघातहन्ताव्यात्प्रपदे विपदान्तकः ॥२५॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥८॥

पादौ मे पादचार्यव्याच्चरणौ करुणानिधिः ॥ पादाङ्रलीः पापहा मे पायात्पादतले परः ॥२६॥

परश्चधधरः पायाद्रासः पादनखानि मे ॥ पूर्वाभिभाषी मां पायात्पूर्वस्यां दिशि संततम्‌ ॥२७॥

दक्षिणस्यामपि दिशि दक्षजज्ञान्तकप्रियः ॥ पश्चिमस्यां सदा पायात्पाश्चात्याम्बुधिमर्दनः ॥२८॥

वित्तेशरक्षिताशायां पायान्मां सत्तमार्मितः ॥ सर्वतः सर्वजित्पायान्ममाङ्रानि भयात्प्रभुः ॥२९॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥९॥

मनो महेन्द्रनिलयश्चित्तं मे दृप्तनाशनः ॥ बुद्भिं सिद्भार्चितः पायादहंतामनहंकृतिः ॥३०॥

कर्माणि कार्तवीर्यारिर्हेलां हैहयवंशहा ॥ हरत्वमोघदृङनोहं क्रोधं च क्रोधदर्पहा ॥३१॥

श्रियं करोतु मे श्रीशः पुष्टिं मे पुष्टिवर्धनः ॥ संतानं सततं दद्याद्भगुसंतानभूरुहः ॥३२॥

आयूंषि मे वितनुतादार्यः परमपूरुषः ॥ आशां मे पूरयत्वाशु कश्यपार्पितविष्टपः॥

श्रीमान्परशुरामो मां पातु सर्वात्मना सदा ॥३३॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥१०॥

ॐ इत्येतत्कवचं दिव्यमभेद्यं मन्त्रयन्त्रिभिः ॥ कथितं देवि ते गुह्यं प्रियेति परमाद्बुतम्‌ ॥३४॥

न नास्तिकाय नादात्रे न चाश्रद्भालवे प्रिये ॥ देयान्नाविनीतायैतन्नाभक्ताय कदाचन ॥३५॥

नाजापकाय नाज्ञात्रे नासत्यवचसे क्कचित्‌ ॥ नामालामन्त्रिणे देवि प्रदेयं नाप्यमन्त्रिणे ॥३६॥

देयं श्रद्भालवे भक्त्या प्रणताय नतात्मने ॥ गुणान्विताय शुद्भाय मन्त्रगोप्ते‌ च मन्त्रिणे ॥३७॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥११॥

अवश्यमेतज्जप्तव्यं त्रिसन्ध्यं नियमान्वितैः ॥ मन्त्रावसाने मन्त्रज्ञै रचितं मन्त्रसिद्भये ॥३८॥

वर्मैतच्च जपेन्मन्त्री जपेद्वा सततं मनुः ॥ आसोचितादिव तरोर्फलं नाप्रोति सद्रसम्‌ ? ॥३९॥

जयकामो भूर्जपत्रे रक्तबिन्दुभिरूज्ज्वलैः ॥ लिखित्वावर्तयेद्रात्रौ कवचं शतसंख्यया ॥४०॥

संपूज्य धूपदीपाद्यैर्ध्यात्वा च ह्रदि भार्गवम्‌ ॥ हस्ते बघ्वा रणं गत्वा विजयाश्रियमाप्रुयात्‌ ॥४१॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥१२॥

एवं संप्रस्थितस्यास्य विद्यावादे रणेऽपि वा ॥ वाचस्पतिर्वा शक्रो वा वश्यः स्यात्किमुतापरे ॥४२॥

अथवा तिलकं कृत्वा रक्तक्षोदेन भामिनि ॥ कवचेनाभिजप्तेन गच्छञ्जयमवाप्रुयात्‌ ॥४३॥

श्रीकामस्तु महेन्द्राद्रेर्द्रणिं गत्वा मनोहराम्‌ ॥ तत्र मण्डलमास्थाय चण्डभानुं विलोकयन्‌ ॥४४॥

जपेदिदं महद्वर्म प्रत्यहं शतसंख्यया ॥ मण्डलान्ते श्रियं श्रेष्ठां लभते भार्गवाज्ञया ॥४५॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥१३॥

सिद्भयो विविधास्तस्य दिव्यजोतिर्लतालयः ॥ सिध्यन्ति सिद्भवन्द्यस्प कृपया विस्मयावहाः ॥४६॥

भूतप्रेतपिशाचाश्च रोगाश्च विविधाशुभाः ॥ दुष्टा नृपास्तस्कराश्च व्याघ्रसिंहगजादयः ॥४७॥

श्रीमद्भृगुकुलोत्तंसदंशदंशितमद्रिजे ॥ दृष्ट्‌वैव हि पलायन्ते मृत्युं दृष्ट्‌वैव हि प्रजाः ॥४८॥

जामदग्न्यस्य यो वाञ्छेत्सान्निध्यं योगिदुर्लभम्‌ ॥ दारिद्यदुःखशमनं संसारभयनाशनम्‌ ॥४९॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥१४॥

स महेन्द्रस्य शिखरे स्नात्वोपस्थाय भास्करम्‌ ॥ तन्मध्यवर्तिनं शान्तं जटामण्डलमण्डितम्‌ ॥५०॥

परश्चधनुर्दण्डराजितांसद्वयान्वितम्‌ ॥ अक्षसूत्रं सुबिभ्राणं दक्षिणेऽङ्रलिपल्लवे ॥५१॥

वामजानुतलन्यस्तवामपाणिकुशेशयम्‌ ॥ उन्मज्जज्जलजग्रीवमामीलितविलोचनम्‌ ॥५२॥

सुप्रसन्नमुखाम्भोजं सुस्मितं पल्लवाधरम्‌ ॥ सुन्दरं सुन्दरापाङ्रं भोगिभोगभुजद्वयम्‌ ॥५३॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥१५॥

भक्तानुग्राहकं देवं जामदग्न्यं जगत्पतिम्‌ ॥ ध्यायन्तमात्मनात्मानं ध्यायेत्प्रण्तवत्सलम्‌ ॥५४॥

अथ द्वादशभिः पुण्यैर्नामभिः पापहारिमिः ॥ जपतामिष्टदैर्भृत्यपारिजातं समर्चयेत्‌ ॥५५॥

जामदग्न्यो जगन्नेता ब्रह्यण्यो ब्रह्यण्यो ब्रह्यवत्सलः ॥ कार्तवीर्यकुलोच्छेत्ता क्षत्रवंशप्रतापनः ॥५६॥

विश्र्वजिद्दीक्षितो रामः कश्यपाशासुरदुमः ॥ परश्वधधरः शान्तो महेन्द्रकृतकेतनः ॥५७॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥१६॥

एतैर्द्वादशभिर्दिव्यैर्गोप्यैरम्यर्च्य नामभिः ॥ उपतिष्ठेत्पुनर्गुह्यैर्मुख्यैर्नामभिरीश्वरम्‌ ॥५८॥

क्षिप्रप्रसादजननैश्चतुर्वर्गफलोदयैः ॥ हन्त ते संप्रवक्ष्यामि तान्यपि प्रणतासि यत्‌ ॥५९॥

इमानि गौरि नामानि सुगोप्यानि सतामपि ॥ ॐ हंसस्त्रयीमयो धाता योगीन्द्रह्लदयालयः ॥६०॥

त्रिधामा त्रिगुणातीतास्त्रैमूर्तिस्त्रिजगन्मयः ॥ नारायणः परं ब्रह्य परं तत्त्वं परात्परः॥६१॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥१७॥

भार्गवो धर्मचरणो भर्गरूपः सतां गतिः ॥ इति षोडशमिः स्तुत्वा नामभिऋषिपुंगवम्‌ ॥६२॥

सर्वाशिषां पतिं देवं सकलाभीष्टदायकैः ॥आत्मानं विन्यसेदङ्रेष्वनेन कवचेन सः ॥६३॥

मृगीमुद्रिकया धीमान्वज्रसारेण सारवित्‌ ॥ दशवारं प्रतिदिनं मासमेकं समाचरेत्‌ ॥६४॥

स्वप्रे पश्यति देवेशं भार्गवं भृगुनन्दनम्‌ ॥ चिन्तितार्थप्रदं सौभ्यं चिन्तामणिमिवापरम्‌ ॥६५॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥१८॥

मासत्रय़ं तु विन्यस्ते साक्षात्पश्यति जापकः ॥मनसः संप्रसादेन लब्ध्वा वरमनुत्तमम्‌ ॥६६॥

अणिमादिगुणैर्युक्तो ब्रह्यलोकमवाप्रुयात्‌ ॥ अथवा योगसिद्भिं यो धातुसिद्भिं च वाञ्छति ॥६७॥

कुरुक्षेत्रे महेन्द्रे वा जपेदयुतमात्मवान्‌ ॥ सर्वाश्चौषधयस्तस्य खेचरत्वादिसिद्भिदाः ॥६८॥

रससिद्भिप्रदाश्चापि सिध्यन्त्यस्य न संशयः ॥ महेन्द्राद्रिरिव क्षेत्रं सिद्भिदं नास्ति भूतले ॥६९॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥१९॥

जामदग्न्य इवान्योऽस्ति न देवो भृत्यवत्स्लः ॥ प्रस्फुरदुणसौवर्णराशीनां जन्मभूः परः ॥७०॥

तथेदमिव वर्मान्यद्भर्मादिफलदं न हि ॥ कवचेऽस्मिन्सकृज्जप्ते नन्त्रावृत्तिसहस्त्रजम्‌ ॥७१॥

फलमाप्रोत्यविकलं तस्मान्नित्यं जपेन्नरः ॥ अमन्त्री वापि मन्त्री वा भार्गवे भक्तिमान्नरः ॥७२॥

जपेन्नित्यमिदं वर्म मन्त्रसिद्भिमवाप्रुयात्‌ ॥ सारस्वतमिदं देवि कवचं वाक्प्रदं नृणाम्‌ ॥७३॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥२०॥

मूकोऽपि वाग्मी भवति जपन्नेतद्भरुर्यथा ॥ नित्यं परश्चधभृतः कवचस्यास्य धारणात्‌ ॥७४॥

सभासु वद्तां श्रेष्ठो राज्ञां भवति च प्रियः ॥ वैदिकं तान्त्रिकं चैव मान्त्रिकं ज्ञानमुत्तमम्‌ ॥७५॥

कवचस्यास्य जापी तु ब्रह्यज्ञानं च विन्दति ॥ इत्येतदुक्तं कवचं मया हैहयविद्विषः ॥७६॥

गोपनीयमिदं देवि ममात्मासि मणिर्यथा ॥ धन्यं यशस्यमायुष्यं श्रीकरं पुष्टिवर्धनम्‌॥

जपतां कवचं नित्यं सर्वसौभाग्यपूरितम्‌ ॥७७॥

श्रीभार्गवकवचम्‌ ॥२१॥

इति श्रीविष्णुयामले उपरिभागे जामदग्न्यदिव्याञ्जनसिद्धिकल्पे त्रयस्त्रिंत्पटलः ॥ श्रीभार्गवार्पणमस्तु ॥

॥ श्रीभार्गवकवचं संपूर्णम्‌ ॥