साईबाब जन्मतिथी : साईबाबांविषयी माहिती

साईबाबा  (इ.स. १८५६ – १५ ऑक्टोबर, १९१८) एक भारतीय फ़कीर होते. अहमदनगर जिल्ह्यातील राहाता तालुक्यातील शिर्डी ह्या गांवात त्यांचे वास्तव्य असल्यामुळे त्यांना ‘शिर्डीचे साईबाबा’ म्हणूनही ओळखले जाते. येथूनच बाबांनी सर्वांना श्रद्धा व सबुरी हा महामंत्र दिला. शिर्डीस आल्यावर प्राप्त होणारी मनःशांती व मिळणारा आत्मविश्वास यामुळे शिर्डी हे भारतासह जगभरातील लाखो भाविकांचे श्रद्धास्थान बनले आहे.

साईबाबा हे मोमीन वंशीय मुस्लिम होते असेही मानण्यात येते. जेव्हा पहिल्यांदा त्यांना म्हाळसा पतींनी(शिर्डीचा पुजारी) पाहिले तेव्हा साई अशी हाक मारली, कारण त्यावेळी लोक मराठी-उर्दू-फारशी मिश्रित भाषा वापरीत असत, साई चा अर्थ 'फकीर' किंवा 'यवनी संत' असा आहे. साईबाबांसाठी हिंदू - मुस्लिमांच्यासह सर्व लोक समान होते. त्यांनी धर्मनिरपेक्षतेची शिकवण दिली. “सबका मालिक एक” आणि " अल्लाह मालिक " हे साईंचे बोल होते.

साईबाबांच्या जन्मस्थानाचा वाद

साई बाबाचा जन्म कधी आणि कोठे झाला आणि त्याचे आई -वडील कोण होते ते अज्ञात आहे. त्याची सत्यता कोणत्याही दस्तऐवजावरून माहित नाही. शिर्डीच्या साईंनी स्वतः याबद्दल काहीही सांगितले नाही. तथापि, एक आख्यायिका म्हणून लोकप्रिय आहे की एकदा श्री साई बाबांचे म्हाळसापतीचे जिव्हाळ्याचे भक्त होते, जे बाबांबरोबर मस्जिद आणि चावडीमध्ये झोपले होते. त्यांनी सांगितले की "मी पाथर्डी (पाथरी) येथील ब्राह्मण कुटुंबात जन्म झाला. माझ्या पालकांनी मला माझ्या लहानपणी एका फकीराच्या हवाली केले होते. " ही चर्चा चालू असताना, पाथरीचे काही लोक तिथे आले आणि बाबांनी काही लोकांची चौकशीही केली. 

त्यांच्या जन्मस्थानाची आणि तारखेची बाब प्रत्यक्षात त्यांच्या अनुयायांच्या श्रद्धा आणि श्रद्धेवर आधारित आहे. श्री सत्य साई बाबा, ज्यांना शिर्डी साई बाबांचा अवतार समजले जाते, त्यांनी त्यांचे पूर्वीचे रूप सादर करताना शिर्डी साई बाबांच्या सुरुवातीच्या जीवनाशी संबंधित घटनांवर प्रकाश टाकला आहे, ज्यावरून हे कळते की त्यांचा जन्म 28 सप्टेंबर रोजी झाला होता. सप्टेंबर 1835 पूर्वीच्या हैदराबाद राज्यातील पाथरी नावाच्या गावात. माझा जन्म ब्राह्मण कुटुंबात झाला.

पालक

जन्मतारीख आणि ठिकाणाप्रमाणे, सईच्या पालकांबद्दल सत्यतेसाठी काहीही ज्ञात नाही. श्री सत्य साई बाबांनी दिलेल्या वर वर्णनानुसार त्यांच्या वडिलांचे नाव श्री गंगा बावडिया आणि आईचे नाव देवगिरी अम्मा असे मानले जाते. हे दोघेही शिव-पार्वतीचे उपासक होते आणि त्यांना फक्त शिवाच्या आशीर्वादाने मुले होती. असे म्हटले जाते की जेव्हा साई त्याच्या आईच्या उदरात होती, त्याच वेळी त्याच्या वडिलांनी ब्रह्माच्या शोधात अरण्यवासाची इच्छा तीव्र केली. ते सर्व काही सोडून बाहेर जंगलात गेले. त्याची पत्नीही त्याच्यासोबत होती. वाटेत तिने मुलाला जन्म दिला आणि पतीच्या आदेशानुसार तिला झाडाखाली सोडले. तेथून एक मुस्लिम गूढ बाहेर आला जो निपुत्र होता. त्याने त्या मुलाला दत्तक घेतले आणि प्रेमाने 'बाबा' असे नाव देऊन त्याने त्याला वाढवले. 

बालपण आणि चांद पाटील यांचा आश्रय

बाबांचे पालनपोषण एका मुस्लिम फकीराने केले होते, परंतु लहानपणापासूनच त्यांचा कल विविध धर्मांकडे होता परंतु त्यांचा कोणत्याही एका धर्मावर एकात्मिक विश्वास नव्हता. कधी तो हिंदू मंदिरात प्रवेश करायचा तर कधी मशिदीत जाऊन शिवलिंगाची स्थापना करायचा. ना गावातील हिंदू त्याच्यावर खूश होते ना मुसलमान. त्याच्या सततच्या तक्रारींमुळे, त्याला वाढवणाऱ्या गूढवादीने त्याला त्याच्या घरातून हाकलून लावले. अशाच एका खात्यानुसार, औरंगाबाद जिल्ह्यातील धूप गावातील एक श्रीमंत मुस्लिम गृहस्थ, बाबांच्या म्हणण्याने प्रभावित होऊन हरवलेली घोडी सापडली, त्याने बाबांना आश्रय दिला आणि बाबा तिथे काही काळ राहिले. 

शिर्डी येथे आगमन

एक चमत्कारीक कथा म्हणून असे म्हटले जाते की बाबा वयाच्या सोळाव्या वर्षी शिर्डी येथे कडुनिंबाच्या झाडाखाली पहिल्यांदा सापडले होते. त्याच्या निवासस्थानाबद्दल काही चमत्कारिक कथा प्रचलित आहेत.  काही काळानंतर तो तेथून गायब झाला. पुन्हा शिर्डीला येण्याच्या आणि ते राहण्याचे ठिकाण बनवण्याच्या संदर्भात, अशी एक कथा आहे की काही काळ चांद पाटील यांच्या आश्रयामध्ये राहिल्यानंतर, एकदा पाटीलच्या जवळच्या नातेवाईकाची मिरवणूक शिर्डी गावात गेली, ज्यांच्याबरोबर बाबा देखील होते गेला. लग्न संपल्यानंतर, मिरवणूक परत आली पण बाबांना ती जागा खूप आवडली आणि ते त्याच जीर्ण मशिदीत राहू लागले आणि आयुष्यभर तिथेच राहिले. 

'साई' हे नाव मिळाले

असे म्हटले जाते की जेव्हा चांद पाटीलच्या नातेवाईकाची मिरवणूक शिर्डी गावात पोहोचली तेव्हा खंडोबाच्या मंदिरासमोर बैलगाड्या उघडल्या गेल्या आणि मिरवणुकीतले लोक खाली उतरू लागले. त्याच वेळी, म्हाळसापती या धर्माभिमानी व्यक्तीने तरुण फकीरच्या विलक्षण व्यक्तिमत्त्वामुळे भारावून जाऊन त्याला 'साई' म्हणून संबोधले. हळूहळू शिर्डीतील प्रत्येकजण त्याला 'साई' किंवा 'साई बाबा' या नावाने हाक मारू लागला आणि अशा प्रकारे तो 'साई' या नावाने प्रसिद्ध झाला. 

धार्मिक मान्यता

साई बाबांचे पालनपोषण एका मुस्लिम फकीराने केले आणि नंतरही ते अनेकदा मशिदींमध्ये राहिले. लोक साधारणपणे त्याला फक्त मुस्लिम फकीर म्हणून ओळखत असत. ते सतत अल्लाहचे स्मरण करत असत. तो 'अल्लाह मलिक' म्हणायचा. तथापि, त्याने सर्व धर्मांच्या ऐक्यावर भर दिला आणि वेगवेगळ्या धर्मांना त्याच्या आश्रयामध्ये स्थान दिले. त्याचे अनुयायी हिंदू आणि मुस्लिम दोन्ही होते. हिंदू आणि मुस्लिमांचे विविध धार्मिक सण त्यांच्या आश्रयस्थानात (मशिदी) साजरे केले जात. हिंदू धर्मग्रंथांच्या अभ्यासालाही त्यांनी आश्रय दिला. त्यावेळी भारतातील अनेक प्रदेशांमध्ये हिंदू-मुस्लिम द्वेष प्रचलित होता, परंतु त्याचा संदेश होता.

१५ ऑक्टोबर १९१८ रोजी दसर्‍याच्या दिवशी साईबाबांचे शिर्डीतच निधन झाले.