Webdunia - Bharat's app for daily news and videos

Install App

गुरुचरित्र – अध्याय एकतिसावा

Webdunia
बुधवार, 25 नोव्हेंबर 2020 (21:22 IST)
॥ श्रीगणेशाय नम: ॥
 
सिध्द म्हणे नामधारका । पुढें अपूर्व झालें ऐका ।
योगेश्वर कारणिका । सांगे स्त्रियांचे धर्म सकळ ॥१॥
 
योगेश्वर म्हणती स्त्रियेसी । आचार स्त्रियांचे पुससी ।
सांगेन तुज विस्तारेंसी । भवसागर तरावया ॥२॥
 
पति असतां कवण धर्म । अथवा मेलिया काय कर्म ।
उभयपक्षी विस्तारोन । सांगेन ऐकचित्ते ॥३॥
 
कथा स्कंदपुराणांत । काशीखंडीं विस्तृत ।
स्त्रियांचे धर्म बहुत । एकचित्तें ऐकावे ॥४॥
 
अगस्ति ऋषि महामुनि । जो का काशीभुवनीं ।
लोपमुद्रा महाज्ञानी । त्याची भार्या परियेसा ॥५॥
 
पतिव्रताशिरोमणि। दुजी नव्हती आणिक कोणी ।
असतां तेथें वर्तमानी । झाले अपूर्व परियेसा ॥६॥
 
त्या अगस्तिच्या शिष्यांत । विंध्य नामें असे विख्यात ।
पर्वतरूपें असे वर्तत । होता भूमीवर देखा ॥७॥
 
विध्याचळ म्हणिजे गिरी । अपूर्व वनें त्यावरी ।
शोभायमान महाशिखरी । बहु रम्य परियेसा ॥८॥
 
ब्रह्मर्षि नारदमुनि । हिंडत गेला तये स्थानीं ।
संतोष पावला पाहोनि । स्तुति केली तये वेळी ॥९॥
 
नारद म्हणे विंध्यासी । सर्वात श्रेष्ठ तूं होसी ।
सकळ वृक्ष तुजपासीं । मनोरम्य स्थळ तुझें ॥१०॥
 
परी एक असे उणें । मेरुसमान नव्हेसी जाणें स्थळ स्वल्प या कारणें ।
महत्व नाहीं परियेसा ॥११॥
 
ऐसें म्हणतां नारदमुनि । विंध्याचळ कोपोनि ।
वाढता झाला ते क्षणी । मेरुपरी होईन म्हणे ॥१२॥
 
वाढे विंध्याचळ देखा । सूर्यमंडळासंमुखा ।
क्रमांतरें वाढतां ऐका । गेला स्वर्गभुवनासी ॥१३॥
 
विंध्याद्रीच्या दक्षिण भागासी । अंधकार अहर्निशीं ।
सूर्यरश्मी न दिसे कैशीं । यज्ञादि कर्मे राहिलीं ॥१४॥
 
ऋषि समस्त मिळोनि । विनवूं आले इंद्रभुवनी ।
विध्याद्रीची करणी । सांगते झाले विस्तारें ॥१५॥
 
इंद्र कोपे तये वेळी । गेला तया ब्रह्मयाजवळी ।
सांगितला वृत्तान्त सकळी । तया विंध्य पर्वताचा ॥१६॥
 
ब्रह्मा म्हणे इंद्रासी । आहे कारण आम्हांसी ।
अगस्ति असे पुरीं काशी । त्यासी दक्षिण दिशे पाठवावें ॥१७॥
 
दक्षिण दिशा भुमीसी । अंधार पडिला परियेसी ।
या कारणें अगस्तीसी । दक्षिण दिशे पाठवावें ॥१८॥
 
अगस्तीचा शिष्य देखा । विंध्याचल आहे जो कां ।
गुरु येतां संमुखा । नमितां होई दंडवत ॥१९॥
 
सांगेल अगस्ति शिष्यासी । वाढों नको म्हणेल त्यासी ।
गमन करितां शिखरेसी । भूमीसमान करील ॥२०॥
 
या कारणें तुम्ही आतां । काशीपुरा जावें तत्त्वतां ।
अगस्तीतें नमतां । दक्षिणेसी पाठवावें ॥२१॥
 
येणेंपरी इंद्रासी । सांगे ब्रह्मदेव हर्षी ।
निरोप घेऊन वेगेंसी । निघता झाला अमरनाथ ॥२२॥
 
देवासहित इंद्र देखा । सवें बृहस्पति ऐका ।
सकळ ऋषि मिळोनि देखा । आले काशी भुवनासी ॥२३॥
 
अगस्तीच्या आश्रमासी । पातले समस्त इंद्र ऋषि ।
देवगुरु महाऋषि । बृहस्पति सवें असे ॥२४॥
 
देखोनिया अगस्ति मुनि । सकळांतें अभिवंदोनि ।
अर्ध्यपाद्य देउनी । पूजा केली भक्तीनें ॥२५॥
 
देव आणि बृहस्पति । अगस्तीची करिती स्तुति ।
आणिक सवेंचि आणिती । लोपामुद्रा पतिव्रता ॥२६॥
 
देवगुरु बृहस्पति । सांगे पतिव्रताख्याति ।
पूर्वी पतिव्रता बहुती । लोपमुद्रासरी नव्हती ॥२७॥
 
अरुंधती सावित्री सती । अनुसया पतिव्रती ।
शांडिल्याची पत्नी होती । पतिव्रता विख्यात ॥२८॥
 
लक्ष्मी आणि पार्वती । शांतरूपा स्वयंभुपत्नी ।
मेनिका अतिविख्याती । हिमवंताची प्राणेश्वरी ॥२९॥
 
सुनीती ध्रुवाची माता । संज्ञादेवी सुर्यकांता ।
स्वाहादेवी विख्याता । यज्ञपुरुषप्राणेश्वरी ॥३०॥
 
यांहूनि आणिक ख्याता । लोपामुद्रा पतिव्रता ।
ऐका समस्त देवगण म्हणतां । बृहस्पति सांगतसे ॥३१॥
 
पतिव्रतेचें आचरण । सांगे गुरु विस्तारोन ।
पुरुष जेवितां प्रसाद जाण । मुख्य भोजन स्त्रियेसी ॥३२॥
 
आणिक सेवा ऐशी करणें । पुरुष देखोनि उभें राहणें ।
आज्ञेविण बैसों नेणे । अवज्ञा न करणें पतीची ॥३३॥
 
दिवस अखंड सेवा करणे अतिथि येतां पूजा करणें ।
पतिनिरोपावीण न जाणें । दानधर्म न करावा ॥३४॥
 
पतीची सेवा निरंतरीं । मनीं भाविजे हाचि हरि ।
शयनकाळी सर्व रात्रीं । सेवा करावी भक्तींसी ॥३५॥
 
पति निद्रिस्त झाल्यावरी । आपण शयन कीजे नारी ।
चोळी तानवडे ठेवावीं दुरी । तेणें पुरुषशरीर स्पर्शू नये ॥३६॥
 
स्पर्शे चोळी पुरुषासी । हानि होत आयुष्यासी ।
घेऊं नये नांव त्यासी । पति-आयुष्य उणें होय ॥३७॥
 
जागृत न होतां पति ऐका । पुढें उठीजे सती देखा ।
करणें सडासंमार्जन निका । करणें निर्मळ मंगलप्रद ॥३८॥
 
स्नान करूनि त्वरित । पूजूनि घ्यावें पतितीर्थ ।
चरणी मस्तक ठेवोनि यथार्थ । शिवासमान भावावें ॥३९॥
 
असतां ग्रामीं गृहीं पुरुष । सर्व शृंगार करणें हर्ष ।
ग्रामा गेलिया पुरुष । शृंगार आपण करुं नये ॥४०॥
 
पति निष्ठुर बोले जरी । आपण कोप कदा न करी ।
क्षमा म्हणोनी चरण धरी । राग न धरी मनांत ॥४१॥
 
पति येतां बाहेरुनी । सामोरी जाय तेक्षणी ।
सकळ कामें त्यजूनि । संमुख जाय पतिव्रता ॥४२॥
 
काय निरोप म्हणोनि । पुसावें ऐसें वंदोनि ।
जें वसे पतीच्या मनीं । त्याचपरी रहाटे ॥४३॥
 
पतिव्रतेचें ऐसें लक्षण । सांगेन ऐका देवगण ।
बहिर्द्वारी जातां जाण । अनेक दोष परियेसा ॥४४॥
 
बहिर्द्वारीं जाणें जरी । पाहूं नये नरनारीं ।
सवेंचि परतावें लवकरी । आपुले गुही असावें ॥४५॥
 
जरी पाहे बहिद्वारीं । उलूकयोनी जन्मे नारी ।
याच प्रकारे निर्धारी । पातिव्रत्य लोपामुद्रेचें ॥४६॥
 
लोपामुद्रा पतिव्रता । बाहेर न वचे सर्वथा ।
प्रात:काळ जो का होता । सडासंमार्जन करीतसे ॥४७॥
 
देवउपकरणी उजळोनि । गंधाक्षतांदि करूनि ।
पुष्पवाती पंचवर्णी । रंगमाळा देवांसी ॥४८॥
 
अनुष्ठानाहूनि पति येतां । सकळ आयती करी तत्त्वतां ।
धरोनि पतीच्या चित्ता । पतीसवें रहाटे ती ॥४९॥
 
पुरुषाचें उच्छिष्ट भोजन । मनोभावें करणें आपण ।
नसतां पुरुष ग्रामीं जाण । घ्यावा अतिथिधेनुप्रसाद ॥५०॥
 
अतिथीसी घालावे अन्न । अथवा धेनूतें पूजोन ।
भोजन करावें सगुण । पतिव्रता परियेसा ॥५१॥
 
गृह निर्मळ निरंतर करी । निरोपावेगळा धर्म न करी ।
व्रतोपवास येणेपरी । निरोपावेगळे न करी जाणा ॥५२॥
 
उत्साह होता नगरात । कधी पाहू न म्हणत ।
तीर्थयात्राविवाहार्थ । कधीही न वचे परियेसा ॥५३॥
 
पुरुष संतोषी असता जरी । दुश्चित नसावी त्याची नारी ।
पुरुष दुश्चित असता जरी । आपण संतोषी असो नये ॥५४॥
 
रजस्वला झालिया देखा । बोलो नये मौन्य निका ।
नायकावे वेद ऐका । मुख पुरुषा दाखवू नये ॥५५॥
 
ऐसे चारी दिवसांवरी । आचरावे तिये नारी ।
सुस्नात होता ते अवसरी । पुरुषमुख अवलोकिजे ॥५६॥
 
जरी नसे पुरुष भवनी । त्याचे रूप ध्यावे मनी ।
सूर्यमंडळ पाहोनि । घरात जावे पतिव्रते ॥५७॥
 
पुरुषआयुष्यवर्धनार्थ । हळदीकुंकुम लाविजे ख्यात ।
सेंदूर काजळ कंठसूत्र । फणी माथा असावी ॥५८॥
 
तांबूल घ्यावे सुवासिनी । असावी तिचे माथा वेणी ।
करी कंकणे तोडर चरणी । पुरुषासमीप येणेपरी ॥५९॥
 
न करी इष्टत्व शेजारणीशी । रजकस्त्रीकुंटिणीसी ।
जैनस्त्रीद्रव्यहीनेसी । इष्टत्व करिता हानि होय ॥६०॥
 
पुरुषनिंदक स्त्रियेसी । न बोलावे तियेसी ।
बोलता दोष घडे तिसी । पतिव्रतालक्षण ॥६१॥
 
सासू श्वशुर नणंद वहिनी । दीरभावाते त्यजुनी ।
राहता वेगळेपणी । श्वानजन्म पावती ॥६२॥
 
अंग धुवो नये नग्नपणे । उखळमुसळावरी न बैसणे ।
पाई विवरल्यावीण जाणे । फिरू नये पतिव्रते ॥६३॥
 
जाते उंबर्‍यावरी देखा । बैसो नये वडिलांसमुखा ।
पतिव्रतालक्षण ऐका । येणेपरी असावे ॥६४॥
 
पतीसवे विवाद । करिता पावे महाखेद ।
पतिअंतःकरणी उद्वेग । आपण कदा करू नये ॥६५॥
 
जरी असे अभाग्य पुरुष । नपुसक जरी असे देख ।
असे व्याधिष्ठ अविवेक । तरी देवासमान मानावा ॥६६॥
 
तैसा पुरुष असेल जरी । तोचि मानावा हरि ।
त्याचे बोलणे रहाटे तरी । परमेश्वरा प्रिय होय ॥६७॥
 
पतीचे मनी जी आवडी । तैसीच ल्यावी लेणी लुगडी ।
पति दुश्चित्त असता घडी । आपण श्रृंगार करू नये ॥६८॥
 
सोपस्कार पाहिजे जरी । न सांगावे आपण नारी ।
असता कन्या पुत्र जरी । तयामुखी सांगावे ॥६९॥
 
जरी नसेल जवळी कोण । वस्तूची दाखवावी खूण ।
अमुक पाहिजे म्हणोन । निर्धार करोनि न सांगिजे ॥७०॥
 
जितुके मिळाले पतीसी । संतुष्ट असावे मानसी ।
समर्थ पाहोनि कांक्षेसी । पतिनिंदा करू नये ॥७१॥
 
तीर्थयात्रे जाती लोक । म्हणूनि न गावे कौतुक ।
पुरुषाचे पादोदक । तेचि तीर्थ मानावे ॥७२॥
 
भागीरथीसमान देख । पतिचरणतीर्थ अधिक ।
पतिसेवा करणे मुख । त्रयमूर्ति संतुष्टती ॥७३॥
 
व्रत करणे असेल मनी । ते पुरुषा करावे पुसोनि ।
आत्मबुद्धी करिता कोणी । पति-आयुष्य उणे होय ॥७४॥
 
आणिक जाय नरकाप्रती । पति घेवोनि सांगाती ।
ऐसे बोलती वेदश्रुति । बृहस्पति सांगतसे ॥७५॥
 
पतीस क्रोधे उत्तर देती । श्वानयोनी जन्म पावती ।
जंबुक होवोनि भुंकती । ग्रामासन्निध येऊन ॥७६॥
 
नित्य नेम करणे नारी । पुरुष-उच्छिष्ट भोजन करी ।
पाद प्रक्षालोनि तीर्थधारी । घेवोनि तीर्थ जेवावे ॥७७॥
 
पति प्रत्यक्ष शंकर । काम्य होती मनोहर ।
पावे ती वैकुंठपुर । पतिसहित स्वर्गभुवना ॥७८॥
 
जावो नये वनभोजनासी । अथवा शेजारीगृहासी ।
इष्टसोयरे म्हणोनि हर्षी । प्रतिदिनी न जावे ॥७९॥
 
आपुला पुरुष दुर्बल किती । समर्थाची न करावी स्तुति ।
पति असता अनाचाररीती । आपण निंदा करू नये ॥८०॥
 
कैसा तरी आपुला पति । आपण करावी त्याची स्तुति ।
तोचि म्हणावा लक्ष्मीपति । एकभावे करोनिया ॥८१॥
 
सासूश्वशुर पुरुषांपुढे । नेटे बोलो नये गाढे ।
हासो नये त्यांपुढे । पति-आयुष्य उणे होय ॥८२॥
 
सासूश्वशुर त्यजून आपण । वेगळे असू म्हणे कवण ।
ऋक्षयोनी जन्मोन । अरण्यात हिंडेल ॥८३॥
 
पुरुष कोपे मारी जरी । मनी म्हणे हा मरो नारी ।
जन्म पावेल योनी व्याघ्री । महाघोर अरण्यात ॥८४॥
 
पर पुरुषाते नयनी पाहे । उपजता वरडोळी होय ।
पुरुषा वंचूनि विशेष खाय । ग्रामसूकर होय ती ॥८५॥
 
तोही जन्मी सोडोनि । उपजे वाघुळाचे योनी ।
आपुली विष्ठा आपण भक्षुनी । वृक्षावरी लोंबतसे ॥८६॥
 
पतिसंमुख निष्ठुर वचनी । उत्तर देती कोपोनि ।
उपजे मुकी होऊनि । सप्तजन्म दरिद्री ॥८७॥
 
पुरुष दुजी पत्‍नी करी । तिसी आपण वैर धरी ।
सप्त जन्मांवरी । दुर्भाग्यता होय अवधारा ॥८८॥
 
पुरुषावरी दुसरिया । दृष्टि ज्या करिती आवडिया ।
पतिता घरी जन्म पावोनिया । दुःखे सदा दारिद्र्य भोगिती ॥८९॥
 
पुरुष येता बाहेरुनी । संमुख जावे भामिनी ।
उदके पाद प्रक्षालुनी । विंझणा वारिजे श्रमहार ॥९०॥
 
पादसंवाहन भक्तीसी । मृदु वाक्य बोलिजे पतीसी ।
पुरुष होता संतोषी । त्रिमूर्ति संतोषती ॥९१॥
 
काय देती माता पिता । नेदी इष्टवर्ग बंधु भ्राता ।
इहपराची जोडी देता । पुरुष नारीचा देव जाण ॥९२॥
 
गुरु देव तीर्थे समस्ती । सर्व जाणावा आपुला पति ।
ऐसा निश्चय ज्यांच्या चित्ती । पतिव्रता त्याचि जाणा ॥९३॥
 
जीव असता शरीरासी । पवित्र होय समस्तांसी ।
जीव जाता क्षणे कैसी । कदा प्रेता नातळती ॥९४॥
 
तैसा पति प्राण आपला । पति नसता अशुचि तिला ।
या कारणे पतिच सकळा । प्राण आपुला जाणावा ॥९५॥
 
पति नसता स्त्रियेसी । सर्व अमंगळ परियेसी ।
विधवा म्हणजे प्रेतासरसी । अपत्य नसता अधिक जाण ॥९६॥
 
ग्रामास जाता परियेसी । विधवा भेटता संमुखेसी ।
मरण सांगे सत्य त्यासी । पुत्रासी अशुभ नव्हे जाणा ॥९७॥
 
माता विधवा असे जरी । पुत्रासी मंगळ शकुन करी ।
पुत्राविण विधवा नारी । नमन तिसी करू नये ॥९८॥
 
तिच्या आशीर्वादे आपण । मंगळ न होय सत्य जाण ।
तिचा हो का शाप मरण । तिसी कोणी बोलू नये ॥९९॥
 
या कारणे पतिव्रता । बरवे पुरुषासवे जाता ।
सर्व वैभव देहासहिता । केवी जाई परियेसा ॥१००॥
 
चंद्रासवे चांदणी जैसी । मेघासवे वीज कैसी ।
मावळता सवेचि जातसे । पतीसवे तैसे जावे ॥१॥
 
सहगमन करणे मुख्य जाण । थोर धर्मश्रुतीचे वचन ।
पूर्वज बेचाळीस उद्धरण । पतिव्रताधर्माने ॥२॥
 
पुरुष प्रेत झालियावरी । सहगमना जाता ते नारी ।
एकेक पाउली निर्धारी । अश्वमेघसहत्रपुण्य ॥३॥
 
पापी पुरुष असेल जाण । त्यासी आले जरी मरण ।
यमदूत नेती बांधून । नरकाप्रती परियेसा ॥४॥
 
पतिव्रता त्याची नारी । जरी सहगमन करी ।
जैसी सर्पासी नेती घारी । तैसी पतीते स्वर्गा नेई ॥५॥
 
सहगमन केलियावरी । पाहूनि यमदूत पळती दूरी ।
पतीसी सोडोनि सत्वरी । जाती यमदूत आपले पुरासी ॥६॥
 
पतिव्रताशिरोमणी । बैसविती विमानी ।
पावविती स्वर्गभुवनी । देवांगना ओवाळिती ॥७॥
 
यमदूत त्वरे पळती । काळाची न चाले ख्याती ।
पतिव्रता देखताचि चित्ती । भय वाटे म्हणताती ॥८॥
 
सूर्य भितो देखून तियेसी । तपतो तेजे मंदेसी ।
अग्नि भिउनी शांतीसी । उष्ण तिसी होऊ न शके ॥९॥
 
नक्षत्रे भिती पाहता तियेसी । आपुले स्थान घेईल ऐसी ।
जाय स्वर्गभुवनासी । पतीसहित परियेसा ॥११०॥
 
येणेपरी स्वर्गभुवनी । जाय नारी संतोषोनि ।
आपुले पतीस घेऊनि । राहे स्वर्गी निरंतर ॥११॥
 
तीन कोटि रोम तिसी । स्वदेह देता अग्नीसी ।
त्याची फळे असती कैशी । एकचित्ते ऐकावे ॥१२॥
 
एकेक रोम रोमासी । स्वर्गी राहे शतकोटि वर्षी ।
पुरुषासवे स्वानंदेसी । पतिव्रता राहे तेथे ॥१३॥
 
ऐसे पुण्य सहगमनासी । कन्या व्हावी ऐशी वंशी ।
बेचाळीस कुळे कैसी । घेऊन जाय स्वर्गाते ॥१४॥
 
धन्य तिची मातापिता । एकवीस कुळे उद्धरिता ।
धन्य पुरुषवंश ख्याता । बेचाळीस उद्धरिले ॥१५॥
 
ऐसे पुण्य सहगमनासी । पतिव्रतेच्या संगतीसी ।
आणिक सांगेन विस्तारेसी । देवगुरु म्हणतसे ॥१६॥
 
असेल नारी दुराचारी । अथवा व्याभिचारकर्म करी ।
त्याचे फळ अतिघोरी । एकचित्ते परियेसा ॥१७॥
 
उभय कुळे बेचाळिस । जरी असतील स्वर्गास ।
त्यासी घेउनि नरकास । प्रेमे जाय परियेसा ॥१८॥
 
अंगावरी रोम किती । तितुकी कोटि वर्षे ख्याती ।
नरकामध्ये पंचे निरुती । तिचे फळ ऐसे असे ॥१९॥
 
भूमिदेवी ऐसे म्हणे । पतिव्रतेच्या पवित्र चरणे ।
आपणावरी चालता क्षणे । पुनीत मी म्हणतसे ॥१२०॥
 
सूर्य चंद्र ऐसे म्हणती । आपली किरणे ज्योती ।
जरी पतिव्रतेवरी पडती । तरी आपण पावन होऊ ॥२१॥
 
वायु आणि वरुण । पतिव्रतेचिया स्पर्शाकारणे ।
पावन होऊ म्हणोन । स्पर्शे पुनीत होती ते ॥२२॥
 
घरोघरी स्त्रिया असती । काय करावी लावण्यसंपत्ति ।
जिचेनि वंश उद्धरती । तैसी स्त्री असावी की ॥२३॥
 
ज्याचे घरी पतिव्रता । दैवे आगळा तो तत्त्वता ।
करावे सुकृत जन्मशता । तरीच लाभे तैशी सती ॥२४॥
 
चतुर्विध पुरुषार्थ देखा । स्त्रियेच्या संगती लाघे लोका ।
पतिव्रता सती अधिका । पुण्यानुसार लाभे जना ॥२५॥
 
ज्याचे घरी नाही सती । पुण्ये त्यासी काही न घडती ।
यज्ञादि कर्मे ख्याति । सती असता होती जाण ॥२६॥
 
सती नसे ज्याचे घरी । त्यासी अरण्य नाही दूरी ।
वृथा जन्मोनि संसारी । कर्मबाह्य तोचि जाणा ॥२७॥
 
ऐसी सती मिळे ज्यासी । समस्त पुण्य होय त्यासी ।
पुत्रसंतान परलोकासी । साधन होय सतीचेनि ॥२८॥
 
स्त्रियेवीण असेल नर । तयासी न साधे कर्माचार ।
कर्महीन देव पितर । कर्मार्ह नव्हे कदा ॥२९॥
 
पुण्य जोदे गंगास्नानी । त्याहूनि पतिव्रतादर्शनी ।
महापापी होय पावन । सप्त जन्म पुनीत ॥१३०॥
 
पतिव्रतेचा आचार । सांगे पतिव्रतेसी योगेश्वर ।
म्हणे सरस्वतीगंगाधर । सांगे बृहस्पति देवगुरु ॥३१॥
 
सिद्ध म्हणे नामधारकासी । गुरुचरित्र पुण्यराशी ।
ऐकता पावती सद्गतीसी । म्हणे सरस्वतीगंगाधर ॥३२॥
 
इति श्रीगुरुचरित्रामृत । पतिव्रतानिरूपण विख्यात ।
ऐकता होय पुनीत । जे जे चिंतिले पाविजे ॥३३॥
 
इति श्रीगुरुचरित्रपरमकथाकल्पतरौ श्रीनृसिंहसरस्वत्युपाख्याने सिद्धनामधारकसंवादे पतिव्रताख्यानं नाम एकत्रिंशोऽध्यायः ॥३१॥
 
॥ ओवीसंख्या ॥१३३॥
 
॥श्रीगुरुदत्तात्रेयार्पणमस्तु॥

गुरूचरित्रअध्यायबत्तिसावा

संबंधित माहिती

सर्व पहा

नवीन

Tulsi Vivah 2024: भगवान विष्णूने तुळशीशी लग्न का केले? जाणून घ्या तुळशी विवाहाचे नियम आणि पद्धत

somvar mahadev mantra jap सोमवारी करा महादेवाच्या मंत्रांचा जप

आरती सोमवारची

आनंदी पहाट भाऊबीज

एकात्मता निर्माण करणारा सण भाऊबीज

सर्व पहा

नक्की वाचा

Tulsi Vivah 2024: भगवान विष्णूने तुळशीशी लग्न का केले? जाणून घ्या तुळशी विवाहाचे नियम आणि पद्धत

तुळशीच्या रोपाजवळ शिवलिंग किंवा गणेश मूर्ती ठेवावी की नाही?

हे सुपर फूड 35 पेक्षा जास्त वयाच्या महिलांसाठी खूप महत्वाचे असतात

हार्मोनल मुरुमांच्या समस्येने त्रस्त असाल तर हा उपाय अवलंबवा

ओठांवर जास्त लिपस्टिक लावल्याने होऊ शकतात या 3 समस्या, वेळीच सावध व्हा

पुढील लेख