Maruti Aarti मारुतीच्या आरत्या संपूर्ण मराठी

श्री हनुमंताची आरती

सत्राणें उड्डाणें हुंकार वदनी |

करि डळमळ भूमंडळ सिंधुजळ गगनीं |

कडाडिले ब्रम्हांड धाके त्रिभुवनी |

सुरवर नर निशाचर त्या झाल्या पळणी ||१||

जय देव जय देव जय श्रीहनुमंता

तुमचेनी प्रसादें न भी कृतांता ||धृ||

दुमदुमलें पाताळ उठिला प्रतिशब्द |

थरथरला धरणीधर मनिला खेद |

कडाडिले पर्वत उड़गण उच्छेद |

रामी रामदास शक्तीचा शोध ||2||

जय देव जय देव जय श्रीहनुमंता ||

-श्री रामदास स्वामी

जय देवा हनुमंता । जय अंजनी सुता ॥

ॐ नमो देवदेवा । राया रामाच्या दूता ॥

आरती ओवाळीन । ब्रह्मचारी पवित्रा ॥ धृ. ॥

वानररुपधारी । ज्याची अंजनी माता ॥

हिंडती वनांतरी । भेटी झाली रघुनाथा ।

धन्य तो रामभक्त । ज्याने मांडिलीं कथा ॥ १ ॥

सीतेच्या शोधासाठीं । रामें दिधली आज्ञा ॥

उल्लंघुनी समुद्रतीर । गेला लंकेच्या भुवना ।

शोधूनी अशोकवना। मुद्रा टाकिलि खुणा ॥ २ ॥

सीतेसी दंडवत । दोन्ही कर जोडून ॥

वन हे विध्वंसिलें । मारिला अखया दारूण ॥

परतोनी लंकेदरी । तंव केले दहन ॥ ३ ॥

निजवळें इंद्रजित । होम करीं आपण ॥

तोही त्वां विध्वंसिला लघुशंका करून ।

देखोनी पळताती ॥ महाभूतें दारूण ॥ ४ ॥

राम हो लक्षुमण । जरी पाताळीं नेले ॥

तयांच्या शुद्धीसाठी । जळी प्रवेशे केले ॥

अहिरावण महिरावण । क्षणामाजीं मर्दिले ॥ ५ ॥

देउनि भुभु:कार । नरलोक आटीले ॥

दीनानाथा माहेरा त्वां ॥ स्वामिसी सोडविले ॥

घेऊनि स्वामी खांदी । अयोध्येसी आणिलें ॥ ६ ॥

हनुमंत नाम तुझें । किती वर्णू दातारा ॥

अससी सर्वठायी । हारोहारीं अंबरा ॥

एका जनार्दनीं ॥ मुक्त झाले संसारा ॥ ७ ॥

अघटित भीमपराक्रम जय जय हनुमंता ।

अंजनिबालक म्हणविसी अपणा बलवंता ॥

उपजत किलाणमात्रें आक्रमिसी सविता ।

रावण गर्वनिकंद कपिबलयदातां ॥ १ ॥

जय देव जय देव जय मारूतीराया ब्रह्मासुखामृतसागर वंदित मी सदया ॥ धृ. ॥

दुर्घटसागर उडोनी सीतेची शुद्धी ।

मर्दुनी जंबूमाळी करिसी सद्‌बुद्धी ॥

भवलंकापुर जाळुनि नावरसी युद्धीं ।

रघुपतिनिजकार्याची करिसी तूं शुद्धी ॥ जय. ॥ २ ॥

जिंकिसी विषयसमुद्रा पवनात्मज रुद्रा ।

निजजनदु:खदरिद्रा पळविसी तूं भद्रा ॥

कपिकुलमंडणचंद्रा हरिं हे जडचंद्रा ।

सुखकर यतिवर वंदित मौनी पदमुद्रा ॥ जय. ॥ ३ ॥

माया शोधाविषयीं तरलासि समुद्रा ।

मध्यें भयंकरीला करिसी ह्रच्छिद्रा ॥

नमुनि श्रीला देसी दशरथीमुद्रा ।

लंका जाळूनि येसी एकादशरुद्रा ॥ १ ॥

जय देव जय देव जय मारुतिराया ।

जगदुद्धार कराया येसी या ठाया ॥ धृ. ॥

रुदन करी राम तया बहुसुखिया केला ।

सेतू बांधुनि सकपी नेशी लंकेला ॥

दशवदनदिक मारुनि आणिलि सीतेला ।

दासा बिभीषणाला लंकापति केला ॥ जय. ॥ २ ॥

ती कीर्ति तव अतुला वर्णिल कोण जनी ।

तरले दु:खसमुद्री बहू नर तव भजनीं ॥

सत्वर पावसी ऎसें कथिलेंसे सुजनीं ।

तव दर्शनवियोगे निरसे भ्रम रजनीं ॥ जय. ॥ ३ ॥

राहावें ममह्रुदयी सदया कपिराया ।

अखिलहि अधिव्याधी निर्मुल कराया ॥

मन्मन निर्मल व्हावें निस्पृह विचाराया ।

न जसा विलंब उदकी लवणास विराया ॥ जय. ॥ ४ ॥

या देही या नयनीं ब्रह्मचि खेंळावे ।

ज्ञानाग्नीनें संचित सर्वहि जाळावें ॥

क्रियामाणहि बाधेना ऎसे बाळावे ॥

नारायणदासा तव चरणीं पाळावें ॥ जय ॥ ५ ॥

सुखि निद्रा करी आतां स्वामि बलभीमा श्रीगुरु स्वामी बलमीना जालीसे बहु निशि आतां ध्यावें विश्रामा ॥धृ॥ देवा ॥

सीतेच्या शोधासि केलें लंकेसी जाण ।

मारुनि जंबूमाळी केले रावणदंडण ॥ देवा ॥

लीलामात्रें पुच्छालागीं अग्नि लावून ।

अर्धक्षणामाझारि केलें लंकेचें दहन ॥१॥

समुद्राच्या वरुते वेगि बांधुनि सेतूला ।

दशकंधरपुरिवरुते जाउनि चढविला हल्ला ॥ देवा ॥

लक्ष्मणाच्या साठीं उचलुनि द्रोणाचळ नेला ।

रामाचें निजसाह्य करुनिया विजयो मेळविला ॥ देवा ॥

जाउनिया पाताळीं लोटुनि दिधलें देवीला ।

महिरावण घेउनिया पायाखालीं रगडीला ॥ देवा ॥

निरंजन विलासि रघुविर संतुष्ट केला ।

कीर्ती जयजयकार तुमचा त्रैलोकीं जाला ॥ देवा ॥३॥

जयदेवजयदेव जयजय हनुमंता । आरति ओवाळू तुज वायु सुता ॥धृ॥

अंजनीच्या उदरीं प्रगटुनिया जाण ।

उन्मतांचि क्षणीं केलें उड्डाण ।

स्पर्शुनिया रविमंडळ जालें से येण ।

अगाध तवगुणमहिमा न कळे विंदान ॥१॥

दशरथतनुजाची तनु होतां विखंडा ।

द्रोणाचळ उचलुनिया नेता प्रचंडा ।

मार्गीं सहजीं त्याचा पडलासे गुंडा ।

तो हा पृथ्वीवरुते शोभे जरांडा ॥२॥

रघुवीराचे चरणीं ठेवुनीया प्रीती ।

त्रैलोक्याचे ठायीं वाढवीली ख्याती ॥

सद्भावें नीरंजन करितो आरती ।

पूर्णकटाक्षें ईक्षण करि त्याच्या वरुती ॥३॥

जय जय बलभीमा बलभीमा । अगाध तवगुण - महिमा ॥धृ॥

वंदुनिया श्रीरामा केली । निजबळ तूं बळसीमा ॥१॥

सीताशोक निवारून । केले लंकापुरिच्या दहना ॥२॥

द्रोणाचळ गिरि अणिला । बंधु लक्ष्मण वांचंविला ॥३॥

निरंजन तवपायीं । भावें ठेवित येउनि डोई ॥४॥

जयदेव जयदेव जय अंजनितनया ॥ आरति बोवाळूं तुज करुणानि लया ॥ध्रु०॥

अभिवन प्रतापमहिमा न बोलवे वाणी ॥ फळ म्हणवुनियां धरिला बाळपणीं तरणी ॥

अहिरावण महिरावण मारुनिया दोनी ॥ आणिला रघुविर केली अघटित हे करणी ॥१॥

शत योजन एका उडुअणें उदधी ॥ लंघुनि क्रौंचा वधिलें अगणीत बळबुद्धी ॥

लंकाप्रवेश करुनी दशमुख अतिक्रोधी ॥ राक्षस गांजुनि केली त्वां सीताशुद्धी ॥२॥

अशोकवन विध्वंसुनि वनचर निर्दळिले ॥ लंका जाळुनि पुच्छें रजनीचर छळिले ॥

श्रीरामासह सैन्य कपिगण तोषविले ॥ म्हणती भीम पराक्रम हनुमंतें केले ॥३॥

रामानुजसह सेने शक्ती लागतां ॥ द्रोणागिरि आणिला तो रवि-उदय नव्हतां ॥

अमृतसंजीवनी देउनियां त्वरितां ॥ संतोषविले दशरथसुतमहिजा-कांता ॥४॥

महारुद्रा हनुमंता देवा बलभीमा ॥ प्रियकर दास्यत्वें तूं होसी श्रीरामा ॥

शिव शंकर अवतारी निस्सीम सीमा ॥ नि:संगा निजरंगा मुनिमनविश्रामा ॥५॥

कोटीच्या ही कोटी गगनीं उडाला ।

अचपळ चंचल द्रोणाचळ घेउनि आला ॥

आला गेला आला कामा बहुतांला ।

वानर कटका चुटका लावुनियां गेलां ॥ १ ॥

जय देव जय देव जयजी बलभीमा ।

आरती ओवाळूं सुंदर गुणसीमा ॥ धृ. ॥

उत्कटबळ तें तुंबळ खळबळली सेना ।

चळवळ करितां त्यासी तुळणा दीसेना ॥

उदंड किर्ती तेथें मन हें बैसेना ।

दास म्हणे न कळे मोठा कीं साना ॥ २ ॥

जय जय अंजनिबाला । पंचारति ही करितों तुजला ॥ धृ. ॥

सीताशुद्धिस्तव जावोनी ॥ जाळीली लंका ।

दुष्ट वधोनी ॥ जानकिसह रामाला ।

नेसी अयोद्धे सुखधामाला ॥ जय. ॥ १ ॥

चरणी शरण मी भावें आलो । ब्रह्म सदोदित ह्र्दयी खेळो ॥

ऐशा दे ज्ञानाला । धन्य करी या बलवत्कविला ॥ जय. ॥ २ ॥

जयजय श्रीबलभीमा , मारुति अंजनिच्या नंदना हो ।

राक्षसकुळ हानना, अनाथनाथा करुणाघना हो ॥धृ०॥

सीता विरहें दुःखित, सीता सीता आक्रंदत हो ।

पंपातीर्थ तटाकिं, रघुविर पाहिला अवचित हो ।

तो प्रभु सद्‌गुरु केला, भावें होऊनि शरणांगत हो ।

निश्‍चय पण आदरिला, सीता शुद्धीचा संकेत हो ।

दक्षिणपंथें उडाला, टाकुनि मागें प्रभंजना हो ॥जय० ॥१॥

शोध सितेचा केला, क्रोधें जाळुनि लंकापुर हो ।

रामेश्‍वर लिंगापुढें, जाणों लाविला कापूर हो ।

राक्षस वधितां वहाती, तद्रक्‍ताचे तुंबळ पुर हो ।

नादें अंबर गर्जे, बहु भय वाटे दिग्गज मना हो ॥जय० ॥२॥

क्षणमात्रें शतकोटी, पर्वत उपडी बाहूबळें हो ।

फाटे धरणी तटाटे, हालवी ब्रह्मांड लांगुलें हो ।

राक्षस म्हणती भक्षक शिक्षक झाली गोलांगुलें हो ।

आत्मा कुलक्षय पाहुनि, रावण मोडित शत अंगुलें हो ।

प्राणमित्र म्हणे टाकुनि, अहिमहि गेले यमसदना हो ॥जय ३॥

पडतां रणिं लक्षूमण, वेगें द्रोणागिरी आणिला हो ।

चार वेळ रात्रींतून, गेला आला गेला अला हो ।

सीता हरतां मरतां, भरतां सरतां जय पावला हो ।

राम सिता सौमित्रा मारुति सप्राण भावला हो ।

भवबाधेची तोडी, विष्णूदासाची कल्पना हो ॥जय० ४॥

जयजय महावीर धीर चिरंजिव, मारुती बलभीमा ।

जनकसुता-भय-शोक-निवारण,कपिगण-विश्रामा ।

दशकंधर पुर दाहक प्रियकर, दाशरथी रामा ॥जयजय॥धृ.॥

जन्मतांचि पुढें नवल देखिलें, रक्‍तवर्ण नयनीं ।

बाळ क्षुधित तें फळ म्हणुनि बळें, झेंपावें गगनीं ।

ग्रहणकाळ खग्रास केतुवत, रवि घालि वदनीं ।

समर करुनि अरि अमर भासिले, करितां संग्रामा ॥जय० १॥

कडाडिलें ब्रह्मांड झोकितां, क्रोधें उड्‌डाण ।

क्षणमात्रें तळ मुळ उत्पाटुन, आणिला गिरि द्रोण ।

लक्ष्मणासह मृत रणकपिचा, जीवविला प्राण ।

खळ राक्षसकुळ सकळ धाडिलें, रविनंदन-धामा ॥जय० २॥

वज्रतनू घनशाम विराजे, तेज प्रखर तरणी ।

अटिव जेठि निट कटि कासूटी, कुंडलेंदु करणी ।

मुगुट गळा हार भार डोलती, नुपुर द्वय चरणीं ।

सजल नयन पुट जलज वदन शशि, सज्जन सप्रेमा ॥जय० ३॥

दुर्घट संकटें कोटि लोपतीं, देतां बुभुःक्कार ।

करुणासागर नत जनिं वागवि, ब्रीद अहंकार ।

विष्णुदास कर जोडुनि नमना, करि वारंवार ।

चरण गुणार्णव अगणित वर्णन, न कळे तव सीमा ॥जय० ४॥