अनेक लोकांना ऑफिसमध्ये तेथील मुख्य काम करण्याऐवजी इतरांबद्दल वाईट गोष्टी पसरवण्याची सवय असते. हा बोलघेवडेपणा कधीतरी त्यांना नडतो आणि ते यशस्वी होऊ शकत नाहीत. त्यामुळे अशी सवय असणार्याप लोकांपासून दूर राहणे चांगले.
सुजय ऑफिसमध्ये कामासाठी जातो. पण, तो तेथे प्रत्यक्ष काम करण्याऐवजी इकडच्या गोष्टी तिकडे पसरवणे आणि त्याला मीठ-मसाला लावून त्या इतरांना सांगणे एवढे एकच काम तो करतो. ऑफिसमध्ये इतर लोक काम करत असतील त्यावेळी तो आपल्या बॉसकडे जातो आणि आपल्या सहकार्यांच्या विरोधात त्याचे कान भरण्याचे काम करतो. तो तेथे जाऊन म्हणतो, ‘सर, काल अमित काहीसा हैराण असल्यासारखा दिसत होता.' त्यावर त्याच्या बॉसने कारण विचारल्यावर तो सांगतो की मीदेखील त्याला तसं विचारलं त्यावेळी त्याला अमुक एक समस्या असल्याचं लक्षात आलं, असं उत्तर तो देतो. त्यापुढे जाऊन तो म्हणतो, ‘सर, त्याच्याबाबतीत बर्या्च समस्या आहेत. त्यामुळेच तोप्रत्येकाशी उलट-सुलट बोलत असतो. आता कालचंच सांगायचं तर काल त्याने तुमच्या विरोधात अमुक एक गोष्ट इतरांना सांगितली. मी खोटं बोलत असेन तर मला नोकरीतून काढून टाका. मी त्यावेळी गप्प बसलो नाही त्यावेळी तो गप्प बसला.'
ही गोष्ट अमितला कळली त्यावेळी त्याने सुजयला त्याचं कारण विचारलं. त्यावेळी सुजयने आपला पवित्रा बदलला. ‘अरे, मी तुझ्याविषयी असं कसं बोलू शकेन' असं तो म्हणाला. असं बोलल्यानंतर आपला विचित्र परिस्थितीतून बचाव झाला असं सुजयला वाटतं. पण, अशा स्थितीचा त्याला वारंवार सामना करावा लागणार आहे. याचं कारण त्याची ही सवय इतक्या सहजपणे सुटणारी नाही. त्यामुळे तो वारंवार तसंच करत राहणार आणि एखाद्या दिवशी सर्व लोक त्याला घेरतील तेव्हा तो स्वतःचा बचाव करु शकणार नाही. या धोकादायक सवयीला आपण बोलघेवडेपणा म्हणतो.
अशा प्रकारे अनेक लोकांना मुख्य काम करण्याऐवजी अशी कामं करण्यातच मौज येते. असे लोक फारसे यशस्वी होऊ शकत नाहीत. कारण, त्यांचा खोटारडेपणा कधी ना कधी उघडकीला येतोच. अशा सवयी हादेखील एक प्रकारचा आजार आहे आणि तो संसर्गजन्य असतो. त्यामुळे अशा लोकांपासून दूर राहणंच चांगलं. आपल्या ऑफिसमध्येही अशी सवय असणारे लोक असतील तर त्यांच्यापासून दूर राहा. एखाद्याने दुसर्यााविषयी काही वाईट गोष्टी पसरवण्याचा प्रयत्न केला तर त्या जागेवरुन त्वरित दूर जावं किंवा त्या माणसाला थांबवावं.