* मूर्ख शिष्यास उपदेश केल्याने आणि दृष्ट स्त्रीचे पोषण केल्याने तसेच दु:खितजनांच्या अतिसहवासाने विद्वानही दु:ख पावतो.
* जो अविनाशी वस्तू सोडून नाशिवंत वस्तूच्या पाठीस लागतो तो अविनाशी वस्तू सोडतोच पण नाशिवंत वस्तू नाश पावल्याने या दोन्ही वस्तूंना मुकतो.
* खाद्यपदार्थ असताना भोजनशक्ति असणे, स्त्री उपलब्ध असताना रतिशक्ति असणे, वैभव प्राप्त असताना दानशक्ति असणे, हे मोठे पुण्याचे फळ होय.
* मुलांचे अतिलाड करण्याने ती बिघडण्याची तर वेळीच योग्य शिक्षा करण्याने ती सद्गुणी बनण्याची शक्यता असते तरी शिक्षणाच्या बाबतीत पुत्राचे वा शिष्याचे लाड न करता त्यांना वेळीच ताडन करून सद्गुणी बनवावे.
* अत्यंत रूपवान असल्याने सीतेचे हरण झाले, संपत्ती- सामर्थ्यदिकांचा अतिगर्व झाल्याने रावणाचा नाश झाला, दानाचा अतिरेक केल्यामुळे बळीस पाताळांत जावे लागले या साठी कोणत्याही गोष्टीचा अतिरेक टाळावा.