Webdunia - Bharat's app for daily news and videos
Install App
✕
महाराष्ट्र माझा
धर्म संग्रह
ज्योतिष
ग्रह-नक्षत्रे
वास्तुशास्त्र
फेंगशुई
राशिभविष्य
जन्मदिवस आणि ज्योतिष
श्रीराम शलाका
टॅरो भविष्य
चौघड़िया
मासिक जुळत आहे
आजचा वाढदिवस
लाईफस्टाईल
प्रणय
सखी
योग
लव्ह स्टेशन
मराठी साहित्य
मराठी कविता
आरोग्य
व्हिडिओ
डॉ.आंबेडकर
खाद्य संस्कृती
क्रिकेट
इतर खेळ
स्कोअरकार्ड
वेळापत्रक
आयसीसी रँकिंग
क्रीडा जग
वास्तुशास्त्र
फ़ोटो गैलरी
शिवजयंती
Marathi
हिन्दी
English
தமிழ்
తెలుగు
മലയാളം
ಕನ್ನಡ
ગુજરાતી
महाराष्ट्र माझा
धर्म संग्रह
ज्योतिष
लाईफस्टाईल
आरोग्य
व्हिडिओ
डॉ.आंबेडकर
खाद्य संस्कृती
क्रिकेट
वास्तुशास्त्र
फ़ोटो गैलरी
शिवजयंती
श्री अष्टपुत्रा महालक्ष्मी पाठ
Webdunia
सोमवार, 26 सप्टेंबर 2022 (15:00 IST)
श्रीगणेशाय नम: । श्रीसरस्वत्यै नम: । श्रीलक्ष्मीकांताय नम: । श्रीउमारमणाय नम: ।
श्रीगुरुदत्तात्रेय नम: । श्रीकुलदैवताय नम: । श्रीगुरुम्यो नम: । श्रीसाईरायाय नम: । श्रीनित्यानंदाय नम: ।
आता नमुं शारदा माउली । माते तुझ्या कृपेची साउली ॥ जया भक्तांसी पुर्ण लाभली । वाचस्पती तो होईल जाणा ॥१॥
नवल तुझ्या कृपेची थोरी । मुका बोलेल आपुले वैखरी ॥ पंडीता ऎसा खरोखरी । वाद विवाद करील जाण ॥२॥
पाहोनी तंव प्रसन्न मूर्ती । समूळ निमाली आमुची भ्रातीं । संसाराची न वाटे क्षिती । घडोघडी सुख वाढतसे ॥३॥
तंव हातीचा वीणा झंकार । पाहतां जाहला श्रम परिहार ॥ समूळ निमाला दु:ख भार । समाधान चित्ती लाभलेसे ॥४॥
माते परिसा माझी विनंती । बैसोनी माझ्या जिव्हेवरती ॥ ग्रंथ न्यावया सिद्धी । कृपा करी शारदा माई ॥५॥
तुझी होती कृपा जाण । क्षणांत होईल ग्रंथ संपूर्ण ॥ शुद्ध करोनी माझे मन । सुविचार देई मजलागी ॥६॥
जोडूनिया दोन्ही कर । शिर ठेविले चरणांवर ॥ कृपा करीं तूं मातें सत्वर । देई शक्ति कवित्वालागी ॥७॥
प्रसन्न झाली शारदा माउली । कर ठेविला माझे मौळी ॥ आठवूं लागल्या ओळीच्या ओळी । कृपा प्रसादे शारदेच्या ॥८॥
भुकेला पाहुनि आपुला तान्हा । मातेसी दाटला प्रेम पान्हा । कीं उभा देखोनि कान्हा । कुरवाळे यशोदा सती जैसी ॥९॥
की वत्स झोंबता कासेलागी । दुणावे पान्हा घेनुलागीं ॥ तैसे झाले मजलागी । हृदय माझे दाटलेसे ॥१०॥
ऎका ऎका श्रोते जन । पूर्ण पावलो समाधान ॥ अमृत धारा स्त्रवती जाण । तुम्हा लागी सुखवावया ॥११॥
ऎका ऎका सकळ जन । निर्मळ करा आपुले मन । मनाचे करोनी कान । परिसा कथा अमृता एसी ॥१२॥
चित्ती असेल तुमच्या मळ । तो झाडोनी टाका समूळ ॥ मन झालीया गढूळ । कार्य सिद्धी कैसी होय ॥१३॥
जय जयावो जगन्माता । तंव चरणी ठेविला माथा ॥ कृपा करोनी निज भक्ता । वर प्रसाद देई मज ॥१४॥
जय जयाजी अंबे भवानी । तूं सकल जनांची जननी ॥ तुझ्या रहिवास त्रिभुवनी । अणु रेणु रिता असेना ॥१५॥
ब्रह्म केवल निराकार । तुजलागी जाहले साकार ॥ व्यापुनि भरले चराचर । आई तुझ्या मायेनें गे ॥१६॥
तुझ्या मायेचा न लगे अंत । ब्रह्मा पासोनी मशका पर्यंत ॥ व्यापुनी ठेले समस्त ।
तुझ्या मायेने अंबे वो ॥१७॥
आदि माया मूळ भवानी । गजाननाची तूं जननी । तूंच जानकी तुंच रुक्मिणी । सकल रुपे तुझीच माते ॥१८॥
आतां आरंभितो तुझे ध्यान । एकाग्र करीवो माझे मन । मना ऎसे दुष्ट जाण । त्रिभुवनी जाण असेना ॥१९॥ काळ स्वसत्ता सर्वनाशी । सकळ जन भिते काळासी ॥
त्या काळाचे न चले मनापाशी । बलीष्ठ असे मन जाण ॥२०॥
या मनाची एक थोरी । यासी आवडला परमार्थ जरी ॥ तेथोनी न निघे बाहेरी । सत्यपूर्ण हे जाणा ॥२१॥
म्हणोनी प्रसन्न करावया मन । नित्य गावे हरिचे गुण ॥ त्यासे लागल्या प्रभुचे ध्यान । न चळे मग सहसाही ॥२२॥
म्हणोनी अंबे तुझे ध्यान । वर्णावया लागी जाण । प्रसन्न केले आधी मन । सकळ मळ झाडोनिया ॥२३॥
तुझ्या स्वरुपाचे वर्णन । शेषाही न करवे जाण । तोही धरुन ठेला मौन । स्तब्ध चित्ती झालासे ॥२४॥
तेथे माझी अल्प मति । वर्णन करु कैशा रीती । परी पाठी उभी तू भगवती । माझे मुखेनी वदवावया ॥२५॥
आतां वंदू पदकमल । ठेवु चरणावरी भाल । मन करोनी निर्मळ । स्वरुप वर्णु अंबेचे ॥२६॥
काम क्रोध मद मत्सस । हे दैत्य मातले फार करुनि तयांचा संहार । रगडीले पाया तळीं ॥२७॥
ऎसी तुझ्या पदाची महती । वर्णाक्य न चले शक्ति । परी वदवितसे तुझी स्फूंर्ती । कृपा निघे अंबाबाई ॥२८॥
अंबे तुझ्या रुपाचा वर्ण । जैसे गाळोनी काढिले सुवर्ण । दैदिप्यमान तेज:पूर्ण । मनोहर शोभतसे ॥२९॥
त्रिभुवनीचे सुंदर पण । तुजठाई मिळाले जाण । सौदर्यासी सुंदर पण । तुझे नि माये आले असे ॥३०॥
षोडशवर्षा धरिले रुप । भक्तांचे फिडिसीं महात्पाप । दु:खे पळाली आपोआप । दाही दिशा अंबाबाई ॥३१॥
अंबे तुझे पाहोनी रुप । सरली नेत्रांची उघडझाप । सरले मनांचे इतर व्याप । चित्ता शांती लाभलीसें ॥३२॥
काय तुज कैसे जाणू मी गे आई । तुझ्या स्वरुपालागी पार नाहीं । बधीर झाली इंद्रिये दाही । मनोव्यापार खुंटलासे ॥३३॥
विसरलो दु:ख विसरलो सुख,। विसरलो अमृत, विसरलो विख । नाठवेची काहीं एक । अंबा माऊलीये ॥३४॥
नाठवेची संसार । नाठवेची व्यापार । नाटवेची घरभार । चित्त स्वरुपी जडले असे ॥३५॥
नाठवेची धनदारा । नाठवेची पुत्र पसारा । लोपोनी गेला सारा । आई तुझ्या स्वरुपापुढें ॥३६॥
ब्रह्मानंदी माझे मन । अंबे झाले गे तल्लीन । नको काढु गे येथुन । दु:ख ऎहिकिचे भोगावया ॥३७॥
ऎसा तुझ्या स्वरुपाचा सोहळा । वर्णुं किती वेळो वेळो । परि भोगणे आहे जे कपाळा । ते न चुके ब्रह्मादिका ॥३८॥
सरले माझे सुकृत । पदरी होते जे समस्त । तुझ्या रुपाचे सेविता अमृत । पुन्हा आले मन मायाजाळी ॥३९॥
पुन्हा झालो सावधान । पाहता झालो तुझे ध्यान । हारपले निर्गुणाचे भान । सगुण रुपा पाहता झालो ॥४०॥
हिरवे षातळ हिरवी चोळी । हळदी कुंकवाचा मळवट भाली । रत्नखचीत मुकुट मौळी । काय थाट वर्णूं अंबे ॥४१॥
लखलखती करीं कंकणें । तैशी शोभती बाहु भूषणें । कंठीं लेईली अपार लेणे । कोण गणती करी तयांची ॥४२॥
आई तुवां देवोनी द्दष्टांत । मज रुप दाविले स्वन्पांत । ते वर्णीन आता येथ । अंबामाई जगन्माते ॥४३॥
मज द्दष्टांताची कथा सुंदर । पुढती वर्णीन मी सादर । फक्त स्वरुपाचा विस्तार । वर्णन करुं याची ठाया ॥४४॥
अष्टा हाती आठ बाळे । जैसे कांते मदनाचे पुतळे । सहज खेळवी अंबा लीले । कुरवाळोनी बालकांसी ॥४५॥
ब्रह्मा,विष्णु उमापति । तीन बालके तीन्ही हाती । सत्वगुणाची अगाध कीर्ती । चौथे हाती दत्तात्रेय ॥४६॥
सव्य बाजुला बाळे । अंबा खेळवी सहज लीळे । नवल तयाचे तेज आगळे । काय महिमा वर्णु त्यांचा ॥४७॥
सुयश श्री आणि धैर्य । चौथे बालक ते औदार्य । भक्तासी द्यावया स्थैर्य वाम-हस्ती धारणा केली ॥४८॥
भक्त पडतां संकटी । समूळ तयांची दु:खे निवटी । त्यावरी करोनी कृपा द्दष्टी । संकटे तयांची वारीतसे ॥४९॥
ऎसा आईचा कर महिमा । काय द्यावी उपमा । झाली बोलण्याची सीमा । शब्द राहिला निवांत ॥५०॥
चंद्र सुर्य मिळले दोन्ही येऊनी राहिले तव नयनी । भक्तांसी कृपा द्दष्टी करोनी । संकटे वारिसी तयांची ॥५१॥
अंबे तूं कमल नयन । अंबे तु कमल वदन । तुझी उप्तत्ती कमलांतून । कमलादेवी तुजला म्हणती ॥५२॥
ऎसा तुझ्या रुपाचा महिमा । काय देऊं यासी उपमा । बोलण्याची झाली सीमा । शब्द उगा राहिलासे ॥५३॥
शब्द राहिला निवांत । वाचा झालिसे कुंठीत । परी ग्रंथ कैसा समात्प । आताची जाण होईल ॥५४॥
धेनु चरे वनांत । आठवला वत्स मनांत । पान्हा दाटला स्तनांत । हंबरत घांवे बाळांकडे ॥५५॥
तैशी झाली माझी गती । शब्द आठवेना चित्तीं । नमियेली भगवती । कृपा द्दष्टी करावया ॥५६॥
भुकेल्या बाळाचे मनोगत । जाणे एक माता फक्त ॥ घास घालोनी मुखांत । सहज भरवी कौतुके ॥५७॥
दाबुनी बागुलाच्या गोष्टी । घांस ठेविला नेऊनी ओठी । तो जाईल कैसा पोटी । हीच चिंता तिजला असे ॥५८॥
तैसे झाले माझे जीव । म्हणोनी केली तुझा धावा ॥ अंबे तुझा प्रसाद व्हावा । धांव वेगी लवलाही ॥५८॥
आदी मायामूळ भवानी । चित्त चालक नारायणी ॥ भाव माझा मनी आणोनी । धांव वेगी लवलाही ॥६०॥
जय जयाची दुर्गे भवानी । अंबामाई करवीर वासिनी ॥ जय जयवो तुळजापुर वासिनी । धांव वेगी लवलाही ॥६१॥
जय जय दुर्गे अंबाबाई । जय जगदंबे भवानी आई ॥ तुझ्या स्वरुपा पार नाहीं । काय वर्णन करावे आतां ॥६२॥
मी तुझे पाडस तूं माझी हरिणी । मी तुझे अंडज तुं माझी षक्षिणी ॥ मी तुझ्या वत्स तुं माझी नंदिनी । मी तुझ्या बालक तुं माझी आई ॥६३॥
ऎशी स्तविता अंबाबाई । येऊनि राहिली माझे ह्रदयी ॥ इच्छीला ग्रंथ शेवटास नेई । चाल बाळपुढे आतां ॥६४॥
पाहोनी अंबेची कृपा । पिढील मार्ग झाला सोपा ॥ काव्यगंगा फेडीत पापा । स्वच्छंदे ती वाहु लागली ॥६५॥
पुन्हा जोडिले दोन्ही कर । आईसी केला नमस्कार ॥ पुढें चालली कथा सुंदर । परिसा सकळ श्रोते हो ॥६६॥
जयजयाजी महिषासुमर्दिनी । जरी मारिले दैत्य रगडोनी । परी भक्तांसी तु वरदायिनी । पालन तयांचेस झणी करीसी ॥६७॥
महिषासुर मर्दिनी म्हणती तुजला । षड दैत्यांचा नि:पात केला । परि भक्तासी तुझा अपार लळा । सर्वाहुनी । अधिक जाणा ॥६८॥
जय जय अंबे भुवनेश्र्वरी । सकळ ब्रह्माडं तुझे उदरीं । ब्रह्मा विष्णु त्रिपुरारी । तुझे मायेने नटलेसे ॥६९॥
मूळ प्रकृती प्रणव रुपिनी । आदि माया षडास्य जननी । तुच पार्वती हिमालय वासिनी । जय जय चंडिके वो अंबे ॥७०॥
सत्प पाताळ आणि त्रिभुवन । तुझे मायेने टाकिले व्यापुन । अणु रेणु रिता जाण । तुज वांचोनी नसे माये ॥७१॥
जय जय आंबे माझे आई । मजलागी तूं धावंत येई । धांवत येउनी दर्शन देई । करी कृपावो जगदंबे ॥७२॥
ऎशी स्तविता अंबामाई । येउनी राहिली माझे ह्रदयीं । भाव देखोनी माझा पाही । कृपा प्रसाद देती झाली ॥७३॥
ऎशी स्तवितां अंबा माता । प्रसन्न झाली आपुले चित्ता ॥ पुर्ण करावया भक्त मनोरथा । सत्वर कृपाद्दष्टी ओळलीसे ॥७४॥
ऎसे अंबेचे स्तवन । केले भजन आणि पुजन ॥ वर्षे झाली वीस पूर्ण । तपश्र्चर्या फळा आली ॥७५॥
तुम्ही श्रोते अति चतुर । चित्त करा हो स्थिर । कथा घडली जी सविस्तर । वर्णीन आता आंनदे ॥७६॥
वर्षे तीन पुरी जाली । कथा जणु ती आज घडली जगदंबा मज प्रसन्न झाली । काय उष्टांत तिने दिधला ॥७७॥
नवल एका चमत्कार । कैसा झाला साक्षात्कार । होता त्या दिनी मंगळवार । स्मरणमजला पूर्ण असे ॥७८॥
पहाटेचा समय झाला । अंबाबाईचा पाठ आठविला । गाता गाता डोळा लागला । रुप वर्णिता अंबेचे ॥७९॥
नुकताच उगवता दिनकर । प्रकाश प्रभा पृथ्वीवार । त्या सम प्रकाश मनोहर । मनोरम दाटलासे ॥८०॥
झुळ झुळ वाहे निर्मळ पाणी । आणिक गाती पक्षी गाणी । कमल पुष्प ते सरिते मधुनी । सहज वरती आले असे ॥८१॥
पुष्पा मधुनी प्रगट झाली । जगन्माता अंबा माउली । रुप पाहतां भ्रांती निमाली । ऎका सकळ श्रोते हो ॥८२॥
सकळ ब्रह्माडांची दीप्ती । येऊनि भिडली अंबेप्रती । पाहता ती शांत मूर्ती । मस्त्क लवले आपोआप ॥८३॥
पुष्पी विराजे ती कमालिनी । सुहास्यवदन आकर्णनयनी । दैदीप्यमान तेजस्विनी । जगदंबा भासतसे ॥८४॥
हिरवे पातळ जरतारी । हिरवी चोळी शोभली बरी । हिरवी कंकणे आईच्या करीं अपार शोभा देतसे ॥८५॥
बाहु वरती बाहुभूषणे । कंठी लेईली अगणीत लेणे । कर्णी शोभली कर्णभूषणे । शोभायमान अंबा दिसे ॥८६॥
आठ बाळे आईचे हाती । अष्टपुत्रा म्हणुनी म्हणती । भक्त काज करावया पुर्ती । धारण केले अंबेनें ॥८७॥
ब्रह्मा-विष्णु - महेशमूर्ती । तीन बालके तिन्ही हाती । सत्व गुणची अगाध कीर्ती । चौथे हाती शोभतसे ॥८८॥
सुयश श्री आणि धैर्य । चौथे हाती ते औदार्य । मुक्तांशी द्यावया स्थैर्य । वाम हस्तें धारण केली ॥८९॥
रत्नजडीत मुकुट शिरीं । मुक्त केश पाठीवरी । भक्त संकट जणू निवारी । केशभार अंबेचा ॥९०॥
ऎसे अंबेचे रुप पाहून । चित्त झालेसे तल्लीन ॥ विसरलो देहमान । चित्ता कांहीं नाठवेची ॥९१॥
तोंचि झाला कडकडाट । जणु पृथ्वीचा होय शेवट । ओढवला प्रलय स्पष्ट । ऎसे मजला भासतसे ॥९२॥
मूर्च्छंना दाटली अपार । निर्जीव झाले अवघे शरीर । धावुनी आली अंबा सत्वर । सावध केले कृपाद्दष्टी ॥९३॥
मज करोनी सावध । मनुष्य वाणी अंबा बोलत ॥ भिऊ नको राहे स्वस्थ । चित्त देऊति ऎक बा ॥९४॥
बाळा भिऊ नको स्थिर राहो । मम स्वरुप निजद्द्ष्टी पाही । मज स्वरुपाचे वर्णन लवलाही । करुनी जगता सांग बाळा ॥९५॥
माझ्या स्वरुपांचे मेहती । वर्णावया देते शक्ति । करावे कवित्व यथानुगती । जगालागी उपदेशावे ॥९६॥
अष्ट बाळे माझे होती । अष्टपुत्रा मजला म्हणती । माझा षाठ नित्य जे गाती । पुरवीन तयांचे मनोरथ ॥९७॥
मुळी नसेल ज्यासी संतान। तेणे करावे पाठाचे पुजन । भक्ति भावे करिता श्रवण । सत्वर त्यासी फल प्रात्पी ॥९८॥
संतान होवोनी न वाचंती । निराश जे झाले असती । तेणे सांडोनी सकळ भ्राती । भावे पाठ श्रवण करावा ॥९९॥
संतती आहे आरोग्य नाहीं । सदा दु:ख त्यांचे देही । ते निरसावया समूळ पाही । श्रवण पाठीचे नित्य करा ॥१००॥
सुखी राहावी आपुली संतती । आरोग्य लाभावे उत्तम रिती । ऎसे वाटतसे ज्याचे चित्तीं । तेणे पाठ पठण करावा ॥१०१॥
इच्छिले कार्य सफळ व्हावे । पूर्ण यश त्यांत लाभावे । विद्यावंत जगीं व्हावें । इच्छितसे ज्यांचे मन ॥१०२॥
तेणे करावा पाठ जतन । मनोभावे पूजा करुन । जय जगदंबे ऎसे गर्जुन आपुल्या कार्या प्रवर्तावे ॥१०३॥
माझ्या पाठाचे करील जो पूजन । आणिक करील श्रवण-पठण । निशी देनी सौख्य जाण । गृही त्याचे वाढेल की ॥१०४॥
संतती संपत्ती आणि यश । ज्याचा जैसा भाव विशेष । त्या लागी यथावकाश । प्राप्त तसेची होईल की ॥१०५॥
वत्सा तुझी पाहोनी भक्ति । प्रसन्न झाले तुजप्रती । सुंदर पुत्राची प्रात्पी । सत्वर तुज होईल की ॥१०६॥
याची येईल आता प्रचिती । माझे स्मरण असुदे चित्ती । माझा पाठ सांगावा जगती । विसर न पडावा या कार्या ॥१०७॥
हळुच उचलीला उजवा कर । ठेविला माझे मस्तकावर । तथास्तु शब्द मनोहर । जगदंबे उच्चरीला ॥१०८॥
ऎसे बोलुन गुप्त झाली । अंबा अंतर्धान पावली । समाधी माझी मग संपली । चित्त झाले सावधान ॥१०९॥
देहिचे स्वप्न हारपले । चित्त समाधान पावले ॥ मन माझे तल्लीन झाले । अंबाबाईच्या स्वरुपा लागी ॥११०॥
जाहला जो चमत्कार । अंबेचा जो साक्षात्कार । चित्ती नवल वारंवार । वाटतसे माझ्या कीं ॥१११॥
जय जय दुर्गे अंबाबाई । कौतुक तुझे वर्णु कायी । तुझ्या मायेला पार नाहीं । अपार महिमा जगदंबे ॥११२॥
ऎसे अंबेचे स्वरुप वर्णिता । पुन्हा लागला डोळा मागुता । माया आईची कळे तत्वता । वेदही शिणला असे जाण ॥११३॥
मंगलमय त्या प्रभत काली । प्रसन्न झाली अंबा माउली । निज कृपेची करोनी साउली । चमत्कार कैसा दाखविला ॥११४॥
पुढील स्वप्न पडले सुंदर । मम चित्तासी आला बहर । चित्त करोनी एकाग्र । ऎका सकळ श्रोते हो ॥११५॥
हिमालया ऎसा सुंदर पर्वत । तेथे एक कामधेनू चरत । धवल वर्ण तेज:पुंज दिसत । शोभायमान धेनू ती ॥११६॥
तेथोनी थोड्या अंतरावर । बैसलो मी एका पाषाणावर । तोंच काय झाला चमत्कार । ऎका सकळ श्रोते हो ॥११७॥
स्वच्छंदे चरतसे ती गोमाता । तिजकडे मी पहात असतां । तो प्रसुती समय तिचा तत्त्वता । जवळी आला दिसतसे ॥११८॥
पांढरा शुभ्र वत्स सुंदर । उदरांतुन येतसे बाहेर । तोच आठवली सत्वर । मज कथा पुराणांतरीची ॥११९॥
गोमाता प्रसूत होत असतां । तीन प्रदक्षणा तिज घालतां । पृथ्वी प्रदक्षणेचे पुण्य तत्त्वतां । तक्ताळची लाभते कीं ॥१२०॥
ऎसे आठवले माझे मनी । तत्काळ उठलो तो क्षणीं । तीनं प्रदक्षणा धेनु लागोनी । घातल्या मी मनोभावे ॥१२१॥
मनोभावे वंदीली नंदीनी । सकल देवतांस नमस्कारोनी । बैसलो मी जाऊनी । जेथीचा तेथ ॥१२२॥
तो वत्स दिसे मनोहर । हळुच उठला सत्वर । पाहता पाहता ते कोमल शरीर । गुप्त सत्वर झालेसे ॥१२३॥
आगाध मायेची करणी । नये वर्णिता वाणी । सहस्त्र जिव्हेचा शेषफणी । तोही जाण थकलासे ॥१२४॥
वत्स झालासे गुप्त । तो तेथे एक बाळ झाले प्रात्प । मज जवळी येऊनी त्वरीत । बाळ उभे राहिलेसे ॥१२५॥
गौरवर्ण कोमल काया । मज दाटली अपार माया । जवळी येऊनि त्या बाळ राया । कुरवाळी मी आंनदे ॥१२६॥
तेथीची वनश्री पहात असतां । लोपला सर्व प्रकार तत्वतां । बाळासहीत ती गोमाता । गुप्त झाली क्षणमात्रे ॥१२७॥
नवल वाटले प्रसंगाचे । आठवले गुण मायेचे । जगदंबे कार्य सर्व तुझे । समजले पूर्ण मजलागी ॥१२८॥
प्रसंग घडला ज्यावेळीं । मम कांता गरोदर त्या वेळीं । तीन मास त्याकाळीं । भरली असती जाण पां ॥१२९॥
तेथोनी पुढचा सर्व काळ । सौख्यदायक गेला वेळ । जगदंबेचा सर्व खेळ । मम चित्तीं पूर्ण ठसले ॥१३०॥
षण्मास गेले ऎसे दिवस । पूर्ण झाले नवमास । अति सुंदर बालकासं । मम कांतेनें जन्म दिला ॥१३१॥
स्वप्नी पाहिले ज्या पाडसा । तेच रुप तीच वयसां । द्दष्टांतासम जैसा जैसा । तैसे बालक आज दिसे ॥१३२॥
आज त्याचा वाढदिवस । तीन वर्ष झाली त्यांस । अंबा वचनाचा निजध्यास रात्रंदिन चित्तीं असे ॥१३३॥
आठवले अंबेचे वचन । माझा पाठ काढ लिहून सर्व सांग जना लागून । पठण पाठाचे करावया ॥१३४॥
मग केली सर्व सिद्धता । मनोभावे पुजिल्या देवतां । वंदन करोनी त्यांसी तत्त्वतां । पाठ लिहावया घेतलासे ॥१३५॥
आधि वंदिले गजानन । अंबाबाईस केले नमन । सकल दैवतांते वंदून । प्रारंभ लिहावया केलासे ॥१३६॥
अथपासुन इतिपर्यंत । जगदंबेचा वरदहस्त । शिरीं होता म्हणून त्वरीत । पाठ पूर्ण झाला असे ॥१३७॥
अति मूढ मी ज्ञान नाहीं । पापीं अमंगळ तैसा पाही । परी अंबेने धरले हृदयी पाठ लिहून घेतला असे ॥१३८॥
मंगळवारी आरंभ केला । मंगळावारीच संपविला । आईचा प्रसाद मज लाभला । म्हणोनी गेला पूर्णत्वाते ॥१३९॥
जगदंबेची कृपा होता । स्वर्गही लाभे आपुले हाता । इतरांची काय कथा । सर्व सिद्धि सहज षावती ॥१४०॥
अंबा पाहिल सहज जिकडे । चिंतामणीचे पडतील सडे । कल्पवृक्षांची अपार झाडे । ठायीं ठायीं उगवतील कीं ॥१४१॥
अष्टपुत्रा देविचा पाठ । पाठ नव्हे हा स्वर्गींचा थाट । इच्छिल्या कार्याचा शेवट । पठणे याचे होईल कीं ॥१४२॥
जे जे इच्छिल तुमचे मन । ते ते प्रात्प होइल जाण । या पाठाचे करितां श्रवण । इच्छिले कार्य पूर्ण होईल ॥१४३॥
नित्य पाठाचे करावे पुजन । तसेच करावे श्रवण पठण । मग जे जे इच्छिल तुमचे मन । सहज प्रात्प होईल की ॥१४४॥
करोनी अंबेसी नमस्कार । भावे करावा मंगळवार । पाठ पुजावा सत्वर । वर्णीत गुण अंबेचे ॥१४५॥
सूर्यवीण जैसे गगन । बाळवीण तैसे सदन । द्दष्टी नाहीं सुंदर वदन । काय करावे जाण पां ॥१४६॥
गृही नांदावा आपल्या बाळ । गृह व्हावे जैसे गोकूळ । ऎसे आपले मनोरथ सकळ । पूर्ण करील पाठ हा ॥१४७॥
भावे स्मरावे अंबाचरण । नित्य करावा पाठ श्रवण । तेणे यश श्री आणि समाधान । गृही तुमच्या नांदेल की ॥१४८॥
किती बोलु बोल हे वाचे । भावावीण सारे फुकाचे । अविश्र्वासी प्राण्याचे । कार्य सिद्ध कैसे होईल ॥१४९॥
ग्रंथी ठेवावा विश्र्वास । पाठाचा लागावा निजध्यास । आठवावे अंबेच्या स्वरुषास । मनोभावे करोनिया ॥१५०॥
संशयाची न व्हावी बाधा । चित्ताची करावी एकाग्रता । सिद्धी पावेल तरीच तत्त्वता । सकल कार्य आपुले की ॥१५१॥
भावे भजा अंबा चरण । आणि करा पाठ श्रवण । तीन मास भरतां पूर्ण । प्रचिती पाठाची येऊं लागेल ॥१५२॥
नवमास भरता पूर्ण । अंबा स्वप्नी होईल अवतीर्ण ॥ देऊनि तुम्हा दर्शन जाण । सकल मनोरथ पूर्ण करील ॥१५३॥
जय जगदंबे माझे आई । कृप करी हो अंबाबाई ॥ चित्त लागू दे तुझे पायी । हेच मागतो दुर्गादास ॥१५४॥
नमन माझे सकल जना । निर्मळ करा आपुले मना ॥ अंबाचरण आणूनी ध्याना । भक्ति करा तियेची ॥१५५॥
संपले आतां माझे कार्य ॥ षाठरुपे दिधले धैर्य ॥ तुमच्या भावनेचे औदार्य । दाखवा आता श्रोतेहो ॥१५६॥
जैसी जैसी कराल भक्ति । तैसी वाढेल यश आणि कीर्ति । पदरी पडेल फल निश्र्चिती । संशय चित्ती धरुं नका ॥१५७॥
भुकेल्यासी द्यावे अन्न । तेणे होय प्रभु प्रसन्न । पूर्ण पावोनी समाधान । कार्य सिद्धी करील तुमची ॥१५८॥
जैसा असेल जयाचा भाव । कृपा करील तैसा देव । मी तो केली उठाठेव । तुमचे कल्यान चिंतावया ॥१५९॥
दुर्गादास करी विनंती । अंबाचरण आठवा चित्ती । मूळ माया अंबा भगवती । कार्य सिद्धीस नेईल तुमचे ॥१६०॥
ऒव्या रचिल्या एकशेसाठ । वर्णन केली अंबेचा थाट । अष्टपुत्रा दैवीचा हा पाठ । भाग्यवंतासीच प्राप्त होय ॥१६१॥
॥ श्रीजगदंबार्पमस्तु ॥
॥ श्रीकृष्णार्पमस्तु ॥
वेबदुनिया वर वाचा
मराठी ज्योतिष
लाईफस्टाईल
बॉलीवूड
मराठी बातम्या
संबंधित माहिती
लक्ष्मीपूजनादिवशीच 3 शेतकऱ्यांची आत्महत्या
लक्ष्मी पूजन संपूर्ण विधी मंत्रोच्चारसह
दिवाळी 2021 लक्ष्मी पूजन विधी, या दिवशी काय करावे जाणून घ्या
Diwali 2021 Muhurat दिवाळीच्या पाच दिवसांच्या सणातील धनत्रयोदशी, नरक चतुर्दशी, लक्ष्मी पूजन, पाडवा आणि भाऊबीज शुभ मुहूर्त
दिवाळीला घराच्या मुख्य दारावर शिंपडा ही वस्तू
सर्व पहा
नवीन
Lord Hanuman 10 अचूक उपाय, ज्याने बजरंगबली प्रसन्न होतात, पैशाची कमतरता दूर होते, रोग आणि दुःख नष्ट होतात
Maruti Aarti मारुतीच्या आरत्या संपूर्ण मराठी
Akshaya Tritiya Upay हे 3 चमत्कारिक उपाय देवी लक्ष्मीला प्रसन्न करतील
आरती मंगळवारची
Akshaya Tritiya 2024 Daan अक्षय्य तृतीयेच्या दिवशी या 5 गोष्टींचे दान आयुष्यातील सर्व समस्या दूर करतील
सर्व पहा
नक्की वाचा
जेवण बनवतांना गॅस सिलेंडर झाले लीक आग लागल्याने 4 जणांचा मृत्यू
'अनुपमा' अभिनेत्री रुपाली गांगुली भाजपमध्ये दाखल
महाराष्ट्र गीत : जय जय महाराष्ट्र माझा, गर्जा महाराष्ट्र माझा
मोदींकडून महाराष्ट्र दिनानिमित्त मराठीत शुभेच्छा!
टँकरच्या अपघातामुळे रस्त्यावर तेल सांडलेले पाहून मुख्यमंत्री शिंदे यांनी मदतीचा हात पुढे केला
पुढील लेख
Shri Renuka Devi Aarti श्री रेणुका देवी आरती
Show comments