महाकाली किंवा देवी काली हा भगवती दुर्गेचा अवतार आहे, जो तिच्या भव्य स्वरूपासाठी ओळखला जातो. असे म्हणतात की संपूर्ण जगाच्या शक्ती देखील कालीच्या क्रोधावर नियंत्रण ठेवू शकत नाहीत. देवी काली आपल्या भक्तांच्या सर्व मनोकामना पूर्ण करते. जो कोणी तिची पूर्ण भक्ती आणि प्रामाणिकपणे पूजा करतो, त्याच्यावर देवी कालीचा आशीर्वाद सदैव राहतो. काली देवीचे हे उग्र रूप केवळ राक्षस आणि दानवांसाठी आहे. देवी कालीच्या उग्र आणि क्रोधित रूपाबाबत शास्त्रात अनेक प्रकारच्या कथा वर्णन केल्या आहेत.
तुम्ही अशी अनेक चित्रे पाहिली असतील ज्यात भगवान शंकर देवी कालीच्या पायाखाली पडलेले दिसतात. आई कालीचे पाय शिवाच्या छातीवर आहेत आणि माता कालीची जीभ बाहेर आली आहे. असे म्हणतात की माँ कालीच्या रागापुढे भगवान शंकरही नतमस्तक झाले होते. पण तुम्हाला माहित आहे का की भगवान शिव माँ कालीच्या पायाशी का आणि कालीने जीभ का काढली. देवी कालीच्या अनेक कथांपैकी एक रक्तबीज नावाच्या राक्षसाची कथा आहे, ती पुढीलप्रमाणे आहे.
रक्तबीज राक्षस कथा
रक्तबीज नावाच्या राक्षसाला त्याच्या कठोर तपश्चर्येने शक्तिशाली वरदान मिळाले. या वरदानानुसार रक्तबीजच्या रक्ताचा एक थेंबही पृथ्वीवर पडला तर त्यातून अनेक राक्षसांचा जन्म होईल. असे वरदान मिळाल्यानंतर रक्तबीजने आपल्या अधिकारांचा चुकीच्या पद्धतीने वापर करण्यास सुरुवात केली. हळूहळू त्याची दहशत वाढत गेली आणि त्याने तिन्ही लोकांवर आपली शक्ती वापरण्यास सुरुवात केली. रक्तबीजच्या दहशतीने सगळेच त्रस्त झाले.
रक्तबीजचा पराभव करण्यासाठी देव आणि दानवांमध्ये युद्ध झाले. पण रक्तबीजेचे रक्त जमिनीवर पडताच एक एक करून शेकडो राक्षसांचा जन्म झाला. त्यामुळे रक्तबीजचा पराभव करणे अशक्य झाले. यानंतर देवांनी माता कालीचा आश्रय घेतला. देवतांना मदत करण्यासाठी, कालीने एक भयानक रूप धारण केले. या रूपात मां कालीच्या हातात शस्त्रे, एका हातात खापर आणि गळ्यात कवटीची माळ होती. पण रक्तबीजेचे रक्त जमिनीवर पडताच अनेक राक्षसांचा जन्म होत आहे.
मग कालीने खापराने राक्षसांचे रक्त थांबवण्यास सुरुवात केली आणि तिचा वध करून त्याचे रक्त पिण्यास सुरुवात केली. अशा प्रकारे देवी कालीने रक्तबीजचा वध केला. पण या काळात कालीच्या क्रोधाने इतके भयंकर रूप धारण केले होते की तिला शांत करणे अशक्य होते. कालीचा राग कमी करण्यासाठी सर्व देवता शिवाच्या आश्रयाला पोहोचल्या आणि त्यांनी देवी कालीला शांत करण्याची विनंती केली. त्यानंतर भगवान शिव कालीच्या मार्गावर आडवे झाले. देवी कालीच्या पायांचा शिवाच्या छातीला स्पर्श होताच तिची जीभ बाहेर पडली आणि त्यानंतर देवी कालीचा राग आपोआप शांत झाला.