रविवारची आरती.... जयदेव जयदेव जय (श्री) म्हाळसापती ॥कर्‍हेच्या पाठारीं नांदे मल्हारी ॥ रहिवास केला कनक शिखरीं ॥ अर्धांगीं शोभे म्हाळसा सुंदरीं ॥ प्रीती आवडली बाणाई धनगरीण ॥ जयदेव जयदेव जय (श्री) म्हाळसापती ॥ आरति (भावार्थी) ओवाळुं तव चरणाप्रती ॥जयदेव

कर्‍हेच्या पाठारीं नांदे मल्हारी ॥

रहिवास केला कनक शिखरीं ॥

अर्धांगीं शोभे म्हाळसा सुंदरीं ॥

प्रीती आवडली बाणाई धनगरीण ॥

जयदेव जयदेव जय (श्री) म्हाळसापती ॥

आरति (भावार्थी) ओवाळुं तव चरणाप्रती ॥जयदेव जयदेव ॥१॥

कनक पर्वत तुझा दृष्टीं देखिला ॥

उल्हास झाला सकळा भक्तांला ॥

तयासीं वाटे पैं दिनकर उगवला ॥

तयें ठायीं अवतार देवा त्वां धरीला ॥जयदेव० ॥२॥

कुळस्वामी सकळांचा मल्हारी होसी ॥

चुकलिया भक्ता शिक्षा लाविसी ॥

त्राहि त्राहि ह्मणूनी चरणा (पाया) लागलों ॥

क्षमा करी अपराध तुज बोलिलों ॥जयदेव ॥३॥

तुझें उग्ररुप सकळिक देखिलें ॥

भय तया वाटतां अभय त्वां दिधलें ॥

सकळा जनाचें भय फिटलें ॥

येऊन चरणा (पाया) पाशीं तुझिया लागले ॥जयदेव० ॥४॥

त्रिशुळ डमरु खड्‌ग हारती घेतलें ॥

वाम हस्तें कैसें पात्र शोभलें ॥

मणिमल्ल दैत्य चरणीं (पायीं) मर्दिंले ॥

थोर भाग्य (पुण्य) त्याचें चरणीं ठेविलें ॥जयदेव० ॥५॥

प्रचंड दैत्य वधूनी आनंद झाला ॥

सकळ देव तुज करिती जय कारु ॥

ऐसा प्रताप तुझा नकळे मज पारु ॥

सकळा जनाचा (भक्ताचा) होसिल दातारु ॥जयदेव० ॥६॥

नित्य आनंद होतसे सोहळा ॥ भंडार उधळण साजे तूजला ॥

भक्त जन शरण येती तूजला ॥ त्यांच्या कामना पुरविसी अवलीला ॥जयदेव० ॥७॥

मोरया गोसावी मज ध्यानीं मनीं ॥ तयाच्या कृपेनें वर्णिलें तुज ध्यानीं ॥

आणिक वर्णावया शिणली ही वाणी ॥ दास मोरयाचा ह्मणे चिंतामणी ॥जय० ॥८॥