जातक कथा : गर्विष्ठ मोराची कहाणी

Kids story : चंपक जंगलात अनेक प्राणी आणि पक्षी एकोप्याने राहत होते. जंगलात एक मोरही राहत होता, जो अत्यंत सुंदर होता. त्याचे रंगीबेरंगी पंख आणि निळे, सुंदर मान कोणालाही मोहित करत होते. जंगलातील प्रत्येक प्राणी मोराच्या सौंदर्याचे कौतुक करत होता आणि हळूहळू मोराला त्याच्या सौंदर्याचा अभिमान वाटू लागला. तो स्वतःला जंगलातील सर्वात सुंदर पक्षी घोषित करत होता आणि इतर प्राण्यांची चेष्टा करत होता. एके दिवशी जंगलात एक मेळावा भरला होता, जिथे सर्व प्राणी आणि पक्षी जमले होते. मोर देखील कार्यक्रमात आला आणि एक सुंदर नृत्य सादर केले, ज्याचे सर्वांनी कौतुक केले. तेव्हाच, कोकिळेने स्टेजवर गायले. कोकिळेच्या आवाजाने सर्व प्राणी मंत्रमुग्ध झाले. तेवढ्यात मोर म्हणाला, "तुझा आवाज खूप गोड आहे, कोकिळा, पण तुझा रंग खूप गडद आहे. जर तू फांदीवर शांत बसलीस तर कोणीही सांगू शकत नाही की तू कोकिळा आहे की कावळा. माझ्याकडे बघ, मी तुमच्या सर्वांपेक्षा खूप वेगळी आणि सुंदर आहे. माझ्या आवाजातही एक आकर्षण आहे."

मोराचे बोलणे ऐकून कोकिळा आणि कावळा दोघेही दुःखी झाले. हे पाहून माकड म्हणाला, "तुझ्या सौंदर्याचा इतका अभिमान बाळगणे योग्य नाही." मोर म्हणाला, "बघा, हे कोण म्हणत आहे? तुला सौंदर्याचा एकही लवलेश नाही. तू दिवसभर झाडांवर उड्या मारण्यात घालवतोस. मला काही सल्ला दिला नाहीस तर बरे होईल." मोराचे बोलणे ऐकून माकडाला राग आला. पाऊस सुरू होताच तो उत्तर देणारच होता. पावसापासून वाचण्यासाठी सर्व प्राणी झाडाखाली सावली शोधू लागले. तेवढ्यात, मोराने आपले पंख पसरले आणि पावसात नाचला आणि म्हणाला, "माझा रंग पावसात आणखीनच तेजस्वीपणे उगवतो. बघा मी या मुसळधार पावसातही किती सुंदर दिसतो."

हे पाहून सर्व प्राणी आपापसात बोलू लागले, "तो कधीही सुधारणार नाही. तो नेहमीच त्याच्या सौंदर्याचा अभिमान बाळगतो; त्याला दुसरे काही करायचे नाही." मोर पावसात नाचत राहिला, तेव्हा एका शिकारीने ते पाहिले. मोराला पाहून तो स्वतःशी विचार करू लागला, "किती सुंदर पंख! मी आज याची शिकार करेन. त्याची सुंदर पंख पाहून माझी पत्नी खूप आनंदी होईल." असा विचार करत त्याने मोराकडे लक्ष वेधले, पण माकडाने शिकारीला आधीच पाहिले होते. तो गोळीबार करणार असतानाच माकडाने त्याच्यावर हल्ला केला आणि शिकारीने त्याचे लक्ष्य चुकवले. शिकारीला पाहून, कावळ्यांचा एक समूह घटनास्थळी आला आणि तो कावायला लागला. कावळ्यांच्या कावण्याने शिकारी चिडला आणि निघून गेला. थोड्याच वेळात, मोर परत आला आणि माकडाचे आभार मानले. मोर म्हणाला, "माझा जीव वाचवल्याबद्दल धन्यवाद. जर तुम्ही आज तिथे नसता तर मी मेलो असतो." मोराने इतर सर्व प्राण्यांची माफी मागितली आणि म्हणाला, "आज माझे सौंदर्य माझ्या जीवनाचे शत्रू बनले आहे. आज मला समजले की शारीरिक सौंदर्य हेच सर्वस्व नाही. तुम्ही सर्व मनाने सुंदर आहात आणि आतापासून मी कोणालाही त्रास देणार नाही."

तात्पर्य : केव्हाही मनाचा मोठेपणा सौंदर्यात भर घालत असतो. 

Edited By- Dhanashri Naik