Ramayan : राम आणि रावणाच्या युद्धात प्रत्येक वर्ग लढला. मानव, माकडे, पक्षी, अस्वल, दानव, असूर इत्यादी अनेक जाती होत्या. यामध्ये पक्ष्यांचेही काही योगदान आहे. रामायण काळातही पक्ष्यांची भूमिका महत्त्वाची राहिली आहे. चला अशा 4 पक्ष्यांबद्दल जाणून घेऊया ज्यांनी श्रीरामांना कोणत्या ना कोणत्या प्रकारे मदत केली.
1. जटायू: अरुण पुत्र जटायू, भगवान गरुडाचा पुतण्या, संपतीचा भाऊ आणि दशरथाचा मित्र, श्री रामाच्या मार्गात शहीद झालेला पहिला सैनिक मानला जातो. माता सीतेचे अपहरण करून रावण पुष्पक विमानाने लंकेकडे जात असताना जटायूने रावणाला आव्हान दिले आणि सीताजींना मुक्त करण्यासाठी रावणाशी युद्ध केले. रावणाने तलवारीने जटायूचे दोन्ही पंख कापले होते. सीतेच्या शोधात राम दंडकारण्य वनाकडे निघाले तेव्हा त्यांना जटायू जखमी अवस्थेत आढळला. जखमी जटायूनेच सांगितले होते की रावणाने सीताजींचे अपहरण करून त्यांना दक्षिणेकडे नेले होते. त्यानंतर जटायूने रामाच्या कुशीत प्राणाची आहुती दिली. जटायूच्या मृत्यूनंतर रामाने त्यांचे अंतिम संस्कार आणि पिंडदान केले.
2. संपती: जामवंत, अंगद, हनुमान इत्यादी सीतामातेला शोधायला निघाले असता वाटेत त्यांना संपती नावाचा एक मोठा पंख नसलेला पक्षी दिसला, त्याला त्यांना खाण्याची इच्छा झाली पण जामवंतने त्या पक्ष्याला राम व्यथा सांगितली आणि अंगद वगैरे इतरांनी त्यांना त्यांच्या प्रवासात जटायूच्या मृत्यूची बातमी दिली. ही बातमी ऐकून संपती दु:खी झाली. तेव्हा संपतीने त्याला सांगितले की होय, मी रावणाला माता सीतेचे हरण करतानाही पाहिले आहे. वास्तविक जटायूनंतर मार्गात संपतीचा मुलगा सुपार्श्व याने सीतेला घेऊन जाणाऱ्या रावणाला थांबवले आणि त्याच्याशी युद्ध करण्यास तयार झाला. पण रावण त्याच्यासमोर विनवणी करू लागला आणि अशा प्रकारे तेथून निसटला. सुपार्श्व म्हणाले - 'एक काळा राक्षस एका सुंदर स्त्रीला घेऊन गेला होता. ती स्त्री 'हे राम, हे लक्ष्मण!' म्हणत रडत होती. मी हे बघण्यात एवढा तल्लीन झालो की मला मांस आणण्याची पर्वा नव्हती. अंगद आणि हनुमान या दैवी वानरांना पाहून संपतीने स्वतःमध्ये चैतन्याची शक्ती अनुभवली आणि शेवटी अंगदच्या विनंतीवरून त्याने आपल्या स्पष्टोक्तीने पाहिले आणि सांगितले की सीता माता अशोक वाटिकेत सुरक्षितपणे बसली आहे. संपतीनेच वानरांना लंकापुरीला जाण्यासाठी प्रेरणा दिली आणि प्रोत्साहन दिले. त्यामुळे संपती यांनीही रामकथेत महत्त्वाची भूमिका बजावली आणि ते अजरामर झाले.
3. गरुड: श्री रामाशी युद्ध करताना रावणाचा पुत्र मेघनाथ याने श्री रामाला नागाच्या पाशाने बांधले होते, तेव्हा देवर्षी नारदांच्या सांगण्यावरून गिधाड राजा गरुडाने श्रीरामांना सापाच्या बंधनातून मुक्त केले. साप पळवाट. जेव्हा प्रभू राम नागाच्या फासात बांधले गेले तेव्हा गरुडाला श्रीरामाचे देव म्हणून अस्तित्व असल्याचा संशय आला. काकभूशुंडीजींनी याचे निराकरण केले.
4. काकभुशुंडी: जेव्हा भगवान राम अशा प्रकारे सापाच्या पाशात बांधले गेले, तेव्हा गरुडाला श्रीराम देव असल्याबद्दल संशय आला. गरुडाच्या शंका दूर करण्यासाठी देवर्षी नारद त्याला ब्रह्माजीकडे पाठवतात. ब्रह्माजी त्याला शंकरजींकडे पाठवतात. भगवान शंकरांनीही गरुडाला काकभुषुंडीजींकडे पाठवून त्यांच्या शंका दूर केल्या. शेवटी काकभूशुंडीजींनी रामाच्या चरित्राची पवित्र कथा सांगून गरुडाची शंका दूर केली. वाल्मिकींच्या आधीही काकभूशुंडीने गिधाड राजा गरुडाला रामायण सांगितले होते.