श्रीरामकृष्णसुप्रभातम्

धर्मस्य हानिमभितः परिदृश्य शीघ्रं

कामारपुष्कर इति प्रथिते समृद्धे ।

ग्रामे सुविप्रसदने ह्यभिजात देव

श्रीरामकृष्णभगवन् तव सुप्रभातम् ॥१॥

बाल्ये समाध्यनुभवः सितपक्षिपङ्क्तिं

मेघपटले समवापि येन ।

ईशैक्यवेदनसुखं शिवरात्रिकाले

श्रीरामकृष्णभगवन् तव सुप्रभातम् ॥२॥

नानाविधानयि सनातनधर्ममार्गान्

क्रैस्तादिचित्रनियमान् परदेशधर्मान् ।

आस्थाय चैक्यमनयोरनुभूतवांस्त्वं

श्रीरामकृष्णभगवन् तव सुप्रभातम् ॥३॥

हे कालिकापदसरोरुहकृष्णभृङ्ग

मातुः समस्तजगतामपि सारदायाः ।

ऐक्यं ह्यदर्शि तरसा परमं त्वयैव

श्रीरामकृष्णभगवन् तव सुप्रभातम् ॥४॥

राखालतारकहरींश्चनरेन्द्रनाथं

अन्यान् विशुद्धमनसः शशिभूषणादीन् ।

सर्वज्ञ आत्मवयुनं त्वमिहानुशास्सि

श्रीरामकृष्णभगवन् तव सुप्रभातम् ॥५॥

नित्यं समाधिजसुखं निजबोधरूपं

आस्वादयन् तव पदे शरणागतांश्च ।

आनन्दयन् प्रशमयन्नुपतिष्ठसे त्वं

श्रीरामकृष्णभगवन् तव सुप्रभातम् ॥६॥

स्वीकृत्य पापमखिलं शरणागतैर्यद्

आजीवनं बहुकृतं दयया स्वदेहे ।

तज्जातखेदनिवहं सहसे स्म नाथ

श्रीरामकृष्णभगवन् तव सुप्रभातम् ॥७॥

प्रातः प्रणामकरणं तव पादपद्मे

संसारदुःखहरणं सुलभं करोति ।

मत्वेति भक्तिभरिताः प्रतिपालयन्ति

श्रीरामकृष्णभगवन् तव सुप्रभातम् ॥८॥

गातुं स्तुतीस्तव जना अमृतायमानाः

सम्प्राप्य दर्शनमिदं तव पादयोश्च ।

धन्या नरेश भवितुं मिलिताः समीपं

श्रीरामकृष्णभगवन् तव सुप्रभातम् ॥९॥

सन्दाय दर्शनसुखं शरणागतेभ्यो

मोहान्धकारमखिलं त्वमपाकुरुष्व ।

ज्ञानार्क भक्तिजलधे सकलार्तिहन्तः

श्रीरामकृष्णभगवन् तव सुप्रभातम् ॥१०॥

अहैतुकीति करुणा किल ते स्वभावो

दुष्टाः कठोरहृदया अपि ते भजन्ते ।

त्वामेव सर्वजगतां जननि प्रपात्रि

श्रीसारदेश्वरि रमे तव सुप्रभातम् ॥११॥

सुप्तांस्तु भारतजनान् स्ववचः प्रहारै-

रुद्बोधयन् विवशयन् निजधर्ममार्गे ।

प्रोत्साहयन् परमतां प्रकटीकरोषि

वीरेशदत्तमहिमन् तव सुप्रभातम् ॥१२॥

प्रातरुत्थाय यो देवं रामकृष्णं स्मरन् स्मरन् ।

स्तोत्रमेतत्पठेद्भक्त्या सोऽमृतत्वाय कल्पते ॥१३॥