खूप जुनी गोष्ट आहे, एका गावात रामू नावाचा एक दुधवाला राहत होता. त्याच्याकडे बर्‍याच म्हशी होत्या आणि त्यांचे त्यांच्यावर खूप प्रेम होते. तो गावभर फिरत म्हशींचे दूध विकत असे. गावात रामूचा खूप आदर होता. कारण रामू खूप शांत आणि साधा मनाचा होता. आणि तो कधीच दुधात पाणी मिसळून विकत नसे. म्हणूनच त्याच्या ग्राहकांमध्ये वाढ होत असे.
एकदा, एका व्यक्तीने रामू भैय्याकडे दूध मागितले, पण रामूकडील दुध संपल होतं त्यामुळे त्याला दूध देता आले नाही. मग रामूला वाटलं की एक अजून म्हैस का विकत घेऊ नये.
असा विचार करून दुसर्‍या दिवशी रामू बाजारात पोहोचला. रामू एका माणसाकडे गेला जिथे त्याच्याकडे खूप म्हशी होत्या. रामूने सर्व म्हशी पाहिल्या आणि त्यातील एक आवडली. रामू तिथून म्हैस खरेदी करुन निघाला. रामूला आपल्या गावी जाण्यासाठी जंगलातून जावं लागत होतं. रामू आपल्या म्हशीसह त्या जंगलातून जात होता, तेव्हा एक माणूस हातात काठी घेऊन त्याच्या समोर उभा राहिला. तो माणूस म्हणाला, "हे दुधवाले भैय्या जरा थांबा." रामू म्हणाला, "अरे भाऊ, मी दूध विकतो हे तुला कसे कळेल?"
तो माणूस म्हणाला, “मूर्ख, जर तू दुध विकत नसता तर, या म्हशीचं लोणचं घालशील का? चल ही म्हैस माझ्याकडे दे आणि येथून चालता हो.. अन्यथा मी लाठ्याने अशी स्थिती करीन की तू स्वतःस ओळखू शकणार नाही.
रामू घाबरला पण मग जरा विचारात बुडाला. तो माणूस म्हणाला, "घाईघाईत, मूर्ख, माझ्याकडे जास्त वेळ नाही." घाबरून रामूने ती म्हैस त्याला दिली. रामूचा शांत स्वभाव पाहून तो माणूस खूप प्रभावित झाला आणि म्हणाला, “तू खूप भ्याड आहेस. मला म्हैस इतक्या सहजतेने दिली. " तर रामू म्हणाला, "अहो भाऊ, काठीने मार खाण्यापेक्षा म्हैस देणे जास्त चांगले."
तो माणूस म्हणाला, "ठीक आहे, आता पळून जा नाहीतर जीव घेईन. " रामू जरा विचार करुन म्हणाला, "भाऊ, माझे ऐक, मी तुला माझी म्हैस दिली, पण मी जर रिकाम्या हाताने घरी गेलो तर माझी बायको मला मारून टाकील, जर तू ही काठी दिली असती तर ते खूप मोठे उपकार होती माझ्यावर."
त्या माणसाने संकोच न करता आपली काठी रामूला दिली. त्यानंतर रामू घाईघाईने त्याच्या हातातील काठी घेऊन म्हणाला, "माझी म्हैस माझ्याकडे परत कर, नाही तर मी तुझे डोके फोडीन."
त्या माणसाला स्वत:च्या मूर्खपणाची जाणीव झाली. तो शांतपणे रामूला म्हैसची दोरी देतो आणि म्हणतो, "मी तुमची म्हैस परत केली असताना आता तू माझी काठी परत कर."
रामूला माहित होतं की जर त्याने पुन्हा ती काठी दिली तर तो पुन्हा त्याच्याकडून म्हैस मागेल. तर रामू म्हणाला, "कोणती काठी? कसली काडी येथून पळा. नाहीतर मी आपले डोके फोडीन. " तो घाबरून मनुष्य तेथून पळून जातो.